Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) κάνει ειδική αναφορά στις πληροφορίες που οι αεροπορικές εταιρίες ήδη δίνουν στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ για τα στοιχεία των επιβατών τους στις πτήσεις προς τη χώρα του Τζ. Μπους: «Τα προσωπικά δεδομένα, των οποίων τη διαβίβαση ζητούν οι ΗΠΑ, υπερβαίνουν τα απολύτως αναγκαία για την ταυτοποίηση των προσώπων. Εξάλλου η οδηγία 95/46/ΕΚ απαιτεί ορισμένες εγγυήσεις από το κράτος στο οποίο διαβιβάζονται οι πληροφορίες, τις οποίες δεν παρέχει προς το παρόν η νομοθεσία των ΗΠΑ».

Φυσικά (και) σε αυτό το σημείο ξεχειλίζει η υποκρισία των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ. Σημειώστε τα ακόλουθα, που δεν είναι δυνατό να διαφεύγουν των Βρυξελλών:

• Στις 31/12/2001 με τροπολογία που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης των ΗΠΑ («Aviation & Transportation Act 2001») κάθε αεροπορική εταιρία που εκτελεί δρομολόγια προς τις ΗΠΑ υποχρεούται να στέλνει (στις ομοσπονδιακές αρχές των ΗΠΑ), το αργότερο 15 λεπτά μετά την απογείωση του αεροσκάφους, κατάλογο με 39 στοιχεία για κάθε επιβάτη. Τα στοιχεία του πληρώματος πρέπει να έχουν αποσταλεί νωρίτερα και ενώ το αεροσκάφος είναι ακόμη στο χώρο στάθμευσης. Για κάθε επιβάτη αναφέρονται τα στοιχεία ταυτότητας (ονοματεπώνυμο, ημερομηνία γέννησης, φύλο κτλ.), ο αριθμός τηλεφώνου, διατροφικές συνήθειες (!), οι αριθμοί διαβατηρίου και βίζας, τα αεροδρόμια αναχώρησης και άφιξης και «κάθε άλλη πληροφορία που μπορεί να καθοριστεί ευλόγως απαραίτητη για την ασφάλεια των αερομεταφορών». Οι ομοσπονδιακές αρχές αποθηκεύουν τις πληροφορίες - όπως οι ίδιες παραδέχονται - για 6 με 7 έτη σε βάσεις δεδομένων.
• Η «δική μας» «Ολυμπιακή Αεροπορία» λίγες εβδομάδες μετά τις επιθέσεις σε Μανχάταν και Πεντάγωνο, στις 31/10/2001, υπέγραψε τη σχετική συμφωνία με το αμερικανικό τελωνείο για την κατάθεση των στοιχείων των επιβατών στο πλαίσιο αυτού του λεγόμενου Εξελιγμένου Συστήματος Πληροφοριών Επιβατών (ΕΣΠΕ). Από τη διοίκηση της εταιρίας διαχέεται ότι δίνει στους Αμερικανούς μόνο τα στοιχεία ταυτότητας που αναγράφονται στα διαβατήρια των επιβατών.
• Σύμφωνα με τις τελευταίες διαθέσιμες πληροφορίες από τις ΗΠΑ, τώρα η κυβέρνηση Μπους χαρακτηρίζει το ΕΣΠΕ «αναποτελεσματικό» και επιδιώκει την υλοποίηση του διαδόχου του (ονομάζεται CAPPS-II). Πρόσφατα η Γερουσία ανέστειλε προσωρινά την υλοποίησή του, κατόπιν έντονων αντιδράσεων από οργανώσεις προστασίας των ατομικών ελευθεριών. Για την προσωρινή αναστολή βάρυνε και η αποκάλυψη ότι η αεροπορική εταιρία «JetBlue» διέθεσε στοιχεία 5 εκατ. επιβατών της σε μια εταιρία που αναπτύσσει για λογαριασμό του αμερικανικού στρατού πρόγραμμα διαχείρισης πληροφοριών - προπομπός του CAPPS-II. Το CAPPS-II χρησιμοποιεί δημόσιες, ιδιωτικές και ομοσπονδιακές βάσεις δεδομένων, τις οποίες συνδυάζει, εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά και τη συμπεριφορά κάθε πολίτη των ΗΠΑ. Στην τελική του μορφή το CAPPS-II θα αποφασίζει αν ένας πολίτης μπορεί να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο χωρίς πρόβλημα («πράσινη» κατηγορία), αν θα επιβιβαστεί αφού υποβληθεί σε πρόσθετο έλεγχο ασφαλείας («πορτοκαλί» κατηγορία) ή αν δε θα έχει καν το δικαίωμα αγοράς εισιτηρίου («κόκκινη» κατηγορία). Εξάλλου αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες επιδιώκουν τη θέσπιση νόμων που θα υποχρεώνουν τις εταιρίες παροχής υπηρεσιών πρόσβασης στο διαδίκτυο να αρχειοθετούν έως και για δύο χρόνια κάθε μήνυμα που λαμβάνουν για συνδρομητές τους, τα οποία θα είναι στη διάθεση του FBI όποτε τα ζητήσει. Ανάλογα κινείται και η Βρετανία των «Εργατικών», όπου επιδιώκει τη «διατήρηση των ψηφιακών πληροφοριών» για έως και 7 χρόνια.
• Τα τελευταία σχέδια ΕΕ και ΗΠΑ είναι - με πρόσχημα τον «εκσυγχρονισμό» των ταξιδιωτικών εγγράφων - να χρησιμοποιήσουν τη λεγόμενη βιομετρική τεχνολογία για να φακελώνουν ευκολότερα τους διακινούμενους. Σχετική απόφαση περιλήφθηκε στο Κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στη Χαλκιδική, τον Ιούνη του 2002. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στέλνει πλέον συγκεκριμένες οδηγίες προς τα κράτη - μέλη για το πώς σε ένα τσιπ (επικολλημένο στις βίζες, στις άδειες παραμονής και στα νέα διαβατήρια των υπηκόων ΕΕ) να εμπεριέχονται τα χαρακτηριστικά της ίριδας του ματιού, η ομάδα αίματος, ακόμη και το DNA του κατόχου. Στα μηχανήματα ελέγχου, οι αποθηκευμένες στο τσιπ πληροφορίες θα διασταυρώνονται με τις αποθηκευμένες σε βάσεις δεδομένων, που διατηρούν οι αρχές. Οι ΗΠΑ πίεζαν εδώ και καιρό να προχωρήσει το συγκεκριμένο μέτρο και να ανταλλάσσουν τα στοιχεία αυτά με την ΕΕ.
• Στις 2/10/2003 το Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών Υποθέσεων και Δικαιοσύνης της ΕΕ πήγε ένα βήμα παραπέρα την απόφαση της Συνόδου της Χαλκιδικής. Αποφάσισε από το 2005 τα ταξιδιωτικά έγγραφα των πολιτών να εκδίδονται με δύο (σε πρώτη φάση) βιομετρικά δεδομένα: τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατόχου και την ψηφιακή φωτογραφία του. Η αρχή για την καταγραφή των βιομετρικών δεδομένων θα γίνει με τα έγγραφα των υπηκόων τρίτων χωρών και θα ακολουθήσουν τα διαβατήρια των πολιτών της ΕΕ.
• Η χρήση της βιομετρικής τεχνολογίας στην ΕΕ ξεκίνησε φυσικά από την Ελλάδα, με πιλοτικό κοινοτικό πρόγραμμα που εφαρμόζεται στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» και με σκοπό την «καθιέρωση προτύπου βιομετρικής αυθεντικοποίησης επιβατών σε αεροδρόμια». Ειδικό μηχάνημα σαρώνει την ίριδα του ματιού κάθε επιβάτη και το δεδομένο αποθηκεύεται σε βάση δεδομένων. Η σάρωση γίνεται στα σημεία ελέγχου εισιτηρίου («check - in») και επιβίβασης («boarding»). Οπως αναφέρεται, επιδιώκεται η «διασφάλιση της ταυτοπροσωπίας του επιβάτη που ελέγχει το εισιτήριό του με αυτόν που τελικώς επιβιβάζεται στο αεροπλάνο». Σύμφωνα με τη διοίκηση του «Ελ. Βενιζέλος», το πρόγραμμα υλοποιείται σε συνεργασία με την ιταλική αεροπορική εταιρία «Alitalia», αφορά τις πτήσεις προς Μιλάνο και θα διαρκέσει μέχρι τον Απρίλη.
• Τη βδομάδα που πέρασε η ίδια Επιτροπή που σύνταξε την Εκθεση του ΕΚ (η Επιτροπή Ελευθεριών και Δικαιωμάτων των Πολιτών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ), κατέθεσε νέα πρόταση ψηφίσματος στο Σώμα όπου δεν αντιτίθεται στην παροχή πληροφοριών στις ΗΠΑ για τους επιβάτες των υπερατλαντικών πτήσεων. Απλά πρότεινε ορισμένες ανούσιες αλλαγές σε ό,τι γίνεται ήδη. Π.χ. «τα στοιχεία να μην κρατούνται πέραν της διάρκειας παραμονής του επιβάτη στην επικράτεια των ΗΠΑ» (σ.σ.: μα αφού αποθηκεύονται αυτόματα σε αμερικανικές βάσεις επεξεργασίας δεδομένων).

Το ΕΚ σημειώνει - στην Εκθεση που εξετάζουμε - για τις πληροφορίες που κατέχει η «Europol» (η «Ευρωαστυνομία», πρόσθετος μηχανισμός καταστολής στο πλαίσιο της ΕΕ): «Στο άρθρο 18 της σύμβασης "Europol" προβλέπονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι δυνατό να διαβιβαστούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα σε τρίτα κράτη. Ωστόσο δημιουργούνται εύλογες αμφιβολίες σχετικά με την ποιότητα των εγγυήσεων που είναι δυνατό να παράσχουν οι ΗΠΑ». Εμείς επαναλαμβάνουμε ότι οι ηγέτες της ΕΕ φρόντισαν και κάλυψαν τα κενά, νομότυπα, με την «τρομοσυμφωνία» του Ιούνη.

Σε άλλο σημείο το ΕΚ παραδέχεται: «Γενικώς, η προστασία των προσωπικών δεδομένων στην ΕΕ είναι ανεπαρκής, διότι οι υφιστάμενες οδηγίες όχι μόνο δεν έχουν ακόμη μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο όλων των κρατών - μελών, αλλά επίσης δεν καλύπτουν τα αδικαιολόγητα μέτρα παρακολούθησης που λαμβάνονται από το κράτος για λόγους δημόσιας ασφάλειας, ούτε τον ποινικό τομέα». Αναφέρεται και στην «εντατικοποίηση της παρακολούθησης των επικοινωνιών»: «Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ανησυχίας για τις αυξανόμενες παραβιάσεις του σεβασμού της προσωπικής ζωής, π.χ. με τη μορφή της κατακράτησης δεδομένων που αφορούν τις τηλεπικοινωνίες».

Προσέξτε τώρα το τελευταίο κατόρθωμα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ (με τη σύμπνοια, πάντα, της ΝΔ): Με πρόσχημα τα «μέτρα ασφαλείας» των Ολυμπιακών Αγώνων, 502 (!) κάμερες εγκαθίστανται ήδη σε ολόκληρη την Αθήνα. Εκτός από τους αφελείς και τους εθελοτυφλούντες, κάθε άλλος καταλαβαίνει ότι τα μηχανήματα δε θα δίνουν «εικόνα» για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, αλλά κυρίως για την παρακολούθηση των όποιων διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων γίνονται, οπουδήποτε σχεδόν στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας. Αλλωστε για αυτό το λόγο οι αρχές δε σκοπεύουν να τις ξηλώσουν με το πέρας των Αγώνων. Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι οι κάμερες (210 ανήκουν στο ΥΠΕΧΩΔΕ και 292 στην ΕΛ.ΑΣ.) δεν τοποθετούνται στους δρόμους που αποτελούν τον λεγόμενο ολυμπιακό δακτύλιο (Λεωφ. Κηφισίας, Β. Σοφίας, Καλλιρρόης, Ποσειδώνος, Αττική Οδός κ.α.), αλλά και σε όλες σχεδόν τις πλατείες και τους δρόμους της Αθήνας. Κατά τα πρότυπα του Λονδίνου του Μπλερ, η Αθήνα μετατρέπεται σε μία από τις πλέον ασφυκτικά παρακολουθούμενες πόλεις στον κόσμο.