Η αποκάλυψη των σχεδίων δολοφονίας, εκ μέρους των μυστικών υπηρεσιών της Βενεζουέλας, τις παραμονές του ταξιδιού του Ούγο Τσάβες και με φόντο βομβιστικές ενέργειες και πυραυλικές επιθέσεις ενάντια στο στρατώνα μερικά μέτρα από το προεδρικό μέγαρο, μάλλον δεν ξάφνιασαν κανένα. Φυσικά, η κατάρριψη του προεδρικού αεροσκάφους στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ και, συνεπώς, η δολοφονία ενός ξένου ηγέτη, κατά τη μετάβασή του στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, συνιστά, το έλασσον, κατάφωρη παραβίαση της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ έχουν υποχρέωση να εξασφαλίσουν την ασφαλή μετάβαση εχθρού ή φίλου στην έδρα του Οργανισμού. Βέβαια, μία παραβίαση ποσώς ενδιαφέρει το Λευκό Οίκο, αφού τα αισθήματα που τρέφει για τη Χάρτα, αλλά και τον ίδιο τον ΟΗΕ, είναι τοις πάσι γνωστά.
Εάν κάποιοι θεωρήσουν υπερβολές ή ρητορικές κορόνες τις αποκαλύψεις αυτές, αρκεί ίσως να θυμηθούν το αποτυχημένο πραξικόπημα του Απρίλη του 2002, την «απεργία επ' αόριστον», που προσπάθησε να δημιουργήσει το απαραίτητο χάος και καταστροφή, ώστε να υπάρξουν εξελίξεις - προσπάθεια, που έπεσε στο κενό - ή τις συνεχείς δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων.
Μάλιστα, ένας εκ των πραξικοπηματιών, ο σμηναγός Λουίς Εντουάρδο Γκαρσία, βρίσκεται στο Μαϊάμι, όπου ο κυβερνήτης και αδελφός του Αμερικανού Προέδρου Τζεμπ Μπους, του έχει χορηγήσει άσυλο. Ισως το πλέον διαφωτιστικό στην περίπτωση είναι οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στο Καράκας, Τσαρλς Σαπίρο, που, ερωτώμενος για το σχέδιο δολοφονίας, ανερυθρίαστα και ανενδοίαστα, απάντησε: «Δεν είναι απαραίτητα έγκλημα να σκοτώσεις έναν πρόεδρο», ενώ επιπλέον παραδέχτηκε ότι κάποιοι Βενεζουελανοί εκπαιδεύονται στρατιωτικά στο Μαϊάμι, που ούτε και αυτό «είναι απαραίτητα έγκλημα». Εξάλλου πώς θα μπορούσε ο Αμερικανός πρέσβης να διαψεύσει ένα δημοσίευμα μιας εκ των κύριων εκφραστών του αμερικανικού κατεστημένου, της «Wall Street Journal»... «Τώρα ο σμηναγός Γκαρσία είναι επικεφαλής της στρατιωτικής εκπαίδευσης περίπου 50 μελών των F-4 Commandos στο πεδίο βολής κοντά στο Εβεργκλέιντς, εκ των οποίων περίπου 30 είναι ΚουβανοΑμερικανοί και οι υπόλοιποι Βενεζουελανοί». Ανάλογα δημοσιεύματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους από καιρού εις καιρόν και σε εφημερίδες του Μαϊάμι, της «Εl Nuevo Herald» περιλαμβανομένης.
Αραγε, οι πρόσφατες συνεχείς τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον κυβερνητικών ή στρατιωτικών στόχων, πέντε τον αριθμό τις τελευταίες δύο βδομάδες, αποτελούν το δείγμα προόδου αυτής της στρατιωτικής εκπαίδευσης σε αμερικανικό έδαφος; `Η πρόκειται για ενέργειες εκ μέρους της «αντιπολίτευσης», μέρος της οποίας είναι και απότακτοι αξιωματικοί που έλαβαν μέρος στο αποτυχημένο πραξικόπημα, ώστε να προλειάνουν το έδαφος για άμεση δράση, αφού μια ακόμη προσπάθεια πρόκλησης αναταραχής έπεσε στο κενό; Πρόκλησης χάους μέσω του «πολυδιαφημισμένου δημοψηφίσματος»... όμως το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο απέρριψε το αίτημα της αντιπολίτευσης για προσφυγή στις κάλπες, ώστε να ανακληθεί ο Πρόεδρος Τσάβες, καθώς έκρινε ότι μεγάλο τμήμα των υπογραφών που είχαν συγκεντρωθεί ήταν παράνομες.
Ουδείς μπορεί να ισχυριστεί, ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ότι οι προσπάθειες του Επαναστατικού Συμβουλίου, που έχει την εξουσία στη Βενεζουέλα, να μην επιτρέψει 30 χρόνια μετά να μην επαναληφθεί το σενάριο της Χιλής, έχουν ευοδωθεί και αποτρέψει τον κίνδυνο. Το γνωρίζουν ...και πώς θα μπορούσαν να μην το γνωρίζουν! Θα έπρεπε να είναι κανείς τυφλός, ώστε να μη δει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας της αντιπολίτευσης, «Tal Cual», στις 26/09, «Με το δάκτυλο στη σκανδάλη», που το κοσμούσε φωτογραφία του Ούγο Τσάβες, κραδαίνοντας ένα «Κάλιμπερ» 9 χιλιοστών! Για λόγους προπαγάνδας, της πιο αισχρής και μαύρης, η φωτογραφία είχε παραποιηθεί. Η αυθεντική φωτογραφία είχε τραβηχτεί από τον Φελισιάνο Σεκέρα, το πρωινό της 24ης Σεπτέμβρη και κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας ομιλίας του Ούγο Τσάβες στο Παγκόσμιο Φόρουμ Γυναικών, που έγινε στο Καράκας. Φυσικά, δεν κρατούσε κανένα πιστόλι, παρά κόκκινα τριαντάφυλλα, που του είχαν προσφέρει κάποιες εκ των συμμετεχουσών...
Επίσης, θα έπρεπε τα μέλη του Επαναστατικού Συμβουλίου να έχουν απολέσει νου και όραση, για να μην αντιληφθούν το σκοπό του άρθρου της Λίντα Ρόμπινσον, υπό τον τίτλο «Ο τρόμος κοντά στο σπίτι», που έκανε την εμφάνισή του στο «US News and World Report» (10/06/03) και όπου, επικαλούμενη δεκάδες ανώνυμους Αμερικανούς αξιωματούχους, αλλά και τον επικεφαλής του Νότιου Στρατηγείου των Ενόπλων Δυνάμεων στη Φλόριδα, στρατηγό Τζέιμς Χιλ, ισχυρίζεται ότι η Βενεζουέλα και ειδικά το νησί Μαργαρίτα, έχει εξελιχθεί σε καταφύγιο τρομοκρατών, από τη Μέση Ανατολή, την Κούβα και την Κολομβία, αλλά και δεκάδων ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων. Ενώ, παράλληλα, ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση της Βενεζουέλας παρέχει πλήρη υποστήριξη στις ανταρτικές οργανώσεις - φυσικά, για τους Αμερικανούς είναι τρομοκρατικές οι FARC - EP και ELN - που δρουν στη γειτονική της Κολομβία...
Θα ήταν απλοϊκό να θεωρηθεί το κατάπτυστο άρθρο αποτέλεσμα κακής ή ερασιτεχνικής δημοσιογραφίας, ειδικά εάν κανείς αναλογιστεί ότι η Ρόμπινσον είναι επικεφαλής του τμήματος Λατινικής Αμερικής στο, κατά τα άλλα, σοβαρό περιοδικό ανάλυσης πολιτικών και διεθνών σχέσεων. Το έλασσον, η Ρόμπινσον χειραγωγήθηκε από τους Αμερικανούς αξιωματούχους που προωθούν την ατζέντα τους...
Ατζέντα, γεμάτη εντάσεις και αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τις λύσεις στο πρόβλημα της Βενεζουέλας και του Ούγο Τσάβες Φρίας, αναφέρει ο Μιγκέλ Σαλαζάρ, στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Quinto Dia», έχοντας μόλις επιστρέψει από την Ουάσιγκτον, την οποία επισκέφτηκε με πρόσκληση της Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ (USIS - United States Information Service). Ετσι, σχεδόν τρεις μήνες μετά, θεωρεί το άρθρο της Ρόμπινσον ως την πρώτη κρούση ενός σχεδίου, που, κατά τον Σαλαζάρ, συντάσσει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Το «Φάκελο Τσάβες». Σχέδιο, που θέτει ως κύριους στόχους να υπάρξουν οι αποδείξεις ότι ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι ανίκανος να διακυβερνήσει τη χώρα και επίσης ότι συμμετέχει στο συνασπισμό «σκληροπυρηνικών τρομοκρατών». Η κυρίαρχη ιδέα είναι ότι ο Τσάβες πρέπει να φύγει πάση θυσία, ασχέτως εάν κερδίσει ή όχι το δημοψήφισμα - στην περίπτωση και όποτε αυτό γίνει - ενώ ως μη - καταληκτική ημερομηνία για την επίτευξη του στόχου καθορίζεται κάποια στιγμή μέχρι τον Απρίλη του 2004...