Κρίσιμης σημασίας οι αποκρατικοποιήσεις που έχουν «προγραμματιστεί» για τις επόμενες βδομάδες. Δεν πρόκειται για τις «συνηθισμένες» μετοχοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων, οι οποίες όμως, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων, άνοιξαν το δρόμο. Πρόκειται για «καθαρές» ιδιωτικοποιήσεις, με εκχώρηση πλειοψηφικού πακέτου και μάνατζμεντ στο μεγάλο κεφάλαιο. Ουσιαστικά, το κράτος αποχωρεί από στρατηγικής σημασίας τομείς, όπως ο τραπεζικός τομέας, η ηλεκτρική ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, η ύδρευση... Τίποτα στο όχι μακρινό μέλλον δε θα είναι όπως ήταν τα τελευταία πενήντα χρόνια. Το κράτος, στην πραγματικότητα, αυτοαφοπλίζεται απέναντι στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Παύει να διαθέτει εργαλεία, που θα του επιτρέπουν παρεμβάσεις, που θα «μετρίαζαν» τις άγριες επιπτώσεις της αντιλαϊκής επίθεσης στα λαϊκά στρώματα.

Το χειρότερο είναι ότι καταργείται στην πράξη η έννοια του κοινωνικού αγαθού, αφού όλα μετατρέπονται σε απλά εμπορεύματα. Από το νερό και τον αέρα, μέχρι το ηλεκτρικό ρεύμα και τις συγκοινωνίες. Αυτό που θα καθορίζει την παραγωγή και εμπορική εκμετάλλευσή τους θα είναι αποκλειστικά το κέρδος των νέων ιδιοκτητών. Δεν είναι μακριά η μέρα, όπου ολόκληρες περιοχές «απόκληρων» της πρωτεύουσας θα μένουν χωρίς νερό, γιατί η «εταιρία» θα το κόψει χωρίς δεύτερη κουβέντα σε όσους δε θα μπορούν να πληρώσουν τα δυσθεώρητα τιμολόγια. Κανένας έλεγχος, ούτε καν έμμεσος, δε θα μπορεί να γίνει. «Νόμος είναι το κέρδος της εταιρίας»...

Καμία εξουσιοδότηση, όμως, δεν έχει η κυβέρνηση Σημίτη από το λαό να προχωρήσει σ' αυτό το ειδεχθές έγκλημα του αιώνα. Οι εκσυγχρονιστές δε βρήκαν τις λεγόμενες ΔΕΚΟ κληρονομιά από τους πατεράδες τους και δε νομιμοποιούνται να τις ξεπουλήσουν... Βέβαια, για να μπουν οι δημόσιες επιχειρήσεις στην υπηρεσία του λαού, πρέπει να είναι πραγματικά ο λαός στην εξουσία...