Να αγωνιστούμε για μια άλλη πραγματικότητα

Στο Πάντειο Πανεπιστήμιο πραγματοποιήθηκε χτες εκδήλωση για την κρίση στην Ανώτατη Εκπαίδευση και τις θέσεις του ΚΚΕ

Τετάρτη 5 Νοέμβρη 2003

Πανεπιστημιακοί, εκπαιδευτικοί ΤΕΙ, εργαζόμενοι σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, καθώς και φοιτητές, συνέθεταν το κοινό της χτεσινής εκδήλωσης της Αχτίδας ΑΕΙ-ΤΕΙ, της ΚΟΑ του ΚΚΕ, για την κρίση στην Ανώτατη Εκπαίδευση και τις θέσεις του Κόμματος. Η επικαιρότητα του θέματος δεν εδράζεται μόνο στην πολύ πρόσφατη κινητοποίηση των πανεπιστημιακών, αλλά προκύπτει και από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που προωθούνται με εντεινόμενους ρυθμούς αυτό το διάστημα και οδηγούν την Ανώτατη Εκπαίδευση που γνωρίζαμε ουσιαστικά σε διάλυση.

Την προσπάθεια της ολιγαρχίας για ακραία εκμετάλλευση της επιστήμης και την ανάγκη για μία ενιαία ανώτατη εκπαίδευση και επιστήμη στην υπηρεσία του λαού επισήμανε στην ομιλία της - που άνοιξε την εκδήλωση - η Ε. Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Αφού περιέγραψε το τοπίο της Ανώτατης Εκπαίδευσης όπως διαμορφώνεται μετά τη Διακήρυξη της Μπολόνια, σημείωσε ότι σε αυτές τις συνθήκες δεν αυξάνεται η κοινωνικά ωφέλιμη γνώση, η γνώση που εξυψώνει το βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο του λαού. «Γιατί, τόνισε, ο βαθύτερος στόχος της εξώθησης των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ σε μία επιχειρηματικού τύπου λειτουργία, δεν είναι μόνον η προφανής μείωση των κοινωνικών δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού. Είναι, πάνω απ' όλα, η ακραία εκμετάλλευση της επιστήμης, ως παραγωγικής αλλά και ως ιδεολογικής δύναμης, από την ολιγαρχία, η απόλυτη δέσμευση της επιστήμης στα ιδιοτελή - κερδοσκοπικά και πολιτικά - συμφέροντα των "ιδιωτών" χρηματοδοτών της, η αξιοποίηση δηλαδή της γνώσης αποκλειστικά για τις ανάγκες μιας κοινωνικής μειοψηφίας σε αντίθεση με τις ανάγκες του συνόλου του λαού».

Η Ε. Μηλιαρονικολάκη αναφέρθηκε στην ανάγκη για μία ανώτατη εκπαίδευση, «που θέτει ως στόχο της την ευημερία του συνόλου της κοινωνίας και όχι μιας μόνον τάξης, φροντίζει να διαθέτει στο σύνολό της το υψηλότερο δυνατό επιστημονικό επίπεδο, φροντίζει δηλαδή να είναι ΕΝΙΑΙΑ». Καταλήγοντας, σημείωσε ότι «συμφέρον όλων εμάς που θέλουμε να λυτρώσουμε την Ανώτατη Εκπαίδευση από το σκοτεινό της μέλλον, συμφέρον των πανεπιστημιακών δασκάλων που βλέπουν να μένουν στα αζήτητα τα πιο ωφέλιμα πράγματα της γνώσης, των φοιτητών και σπουδαστών που η ζωή τους κομματιάζεται από την αβεβαιότητα, το άγχος και τη συμπίεση, συμφέρον γενικότερα του λαού και προπαντός της εργατικής τάξης, που θέλει να ξέρει την αλήθεια, είναι να αγωνιστούμε για μια άλλη εκπαιδευτική και κοινωνική μαζί πραγματικότητα».

Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, αμέσως μετά αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα στις κινητοποιήσεις του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού (ΔΕΠ) και στις κυρίαρχες δυνάμεις στην Ομοσπονδία του ΔΕΠ, που μπορεί στα λόγια να αντιτάχθηκαν στις αναδιαρθρώσεις, που επιβάλλονται με τις αποφάσεις της Μπολόνια, αλλά, «στην πράξη, προτίμησαν την αγκαλιά του Μορφέα, του κοινωνικού διαλόγου και αρνήθηκαν πεισματικά τη συμπόρευση στον αγώνα με τους φυσικούς τους συμμάχους, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους».

Τόνισε, επίσης, ότι το πανεπιστημιακό κίνημα πρέπει να παλέψει για ένα πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, κοινωνικοποιημένο πανεπιστήμιο, που θα βγάζει ολοκληρωμένους επιστήμονες, κοινωνικούς αγωνιστές. Παράλληλα, για να αντιμετωπίσει με τον αγώνα του την κυβερνητική πολιτική, χρειάζεται να παλέψει συνολικά ενάντιά της, όχι μόνο στις εκφράσεις της στην Παιδεία, αλλά και στην εργασία και σ' όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Γι' αυτό και το ΔΕΠ χρειάζεται να υιοθετήσει ένα πιο προωθημένο διεκδικητικό πλαίσιο, που θα περιλαμβάνει την ανάγκη της αποκλειστικής απασχόλησής του στα ΑΕΙ, την κατάργηση του θεσμού των συμβασιούχων του ΠΔ 407, την αύξηση των δαπανών στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού. Για να τα κάνει όλα αυτά πρέπει να βγει από τα γραφεία του και να συναντηθεί στο δρόμο του αγώνα με τους φοιτητές και όλους τους εργαζόμενους.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Τάκης Σινιόρος, καθηγητής στα ΤΕΙ Πειραιά και μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής ΑΕΙ-ΤΕΙ της ΚΟΑ του ΚΚΕ, που μίλησε για τα νευραλγικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΤΕΙ, τα οποία διακρίνονται απ' τα πανεπιστήμια, στη βάση της απομάκρυνσής τους από την επιστημονική θεωρία και τη δυνατότητα αναπαραγωγής της επιστήμης και του επιστημονικού τους δυναμικού. Αυτή η διάκριση διαμορφώνει το χαρακτήρα των ΤΕΙ ως ιδρυμάτων β΄ κατηγορίας, μακριά ουσιαστικά από την Ανώτατη Εκπαίδευση, και από κει ξεκινάνε και τα υπόλοιπα προβλήματα των ιδρυμάτων.

Με ποικίλες ερωτήσεις, πλούσιες παρεμβάσεις και μεταφορά πολύτιμης εμπειρίας, του τι συμβαίνει στα ιδρύματα, από τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους, που παρακολούθησαν την εκδήλωση, συνεχίστηκε και έκλεισε η συζήτηση.