«... Πρέπει δηλαδή ο κόσμος να συνειδητοποιήσει πως υπάρχει άλλη πολιτική και για τη διαχείριση των πόρων και για τη σχέση της πολιτικής με τις αγορές, με τα ΜΜΕ, με τις νέες τεχνολογικές εφαρμογές και επαναστάσεις και με τον ανθρωπιστικό ρόλο και πυρήνα της παιδείας, του πολιτισμού, μιας νέας αντίληψης για την κοινωνική συνοχή και, εν τέλει, για μια διαφορετικού τύπου ανάπτυξη...». Αυτά λέει, ανάμεσα σε άλλα, ο Ν. Βούτσης, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ και υποψήφιος βουλευτής στη Β` Αθηνών.

Και, βέβαια, όλ' αυτά ακούγονται ωραία. Αυτή η άλλη πολιτική, όμως, ποια είναι; Σ' αυτό δε λέει τίποτε ο Ν. Βούτσης, παρά μόνο ότι πρόκειται για μια διαφορετική πολιτική διαχείρισης (και άρα όχι ριζικής αλλαγής συμπεραίνουμε εμείς). Να υποθέσουμε, επομένως, ότι η ηγεσία του ΣΥΝ οραματίζεται και στοχεύει στην καλλιέργεια και ανάπτυξη κοινωνικής, οικολογικής, ανθρωπιστικής κλπ., κλπ. συνείδησης στους κεφαλαιοκράτες, ώστε, παρότι διαθέτουν την τεράστια οικονομική και πολιτική δύναμη, που σήμερα έχουν, να αποδεχτούν μια διαφορετική μοιρασιά του παραγόμενου πλούτου; `Η, να υποθέσουμε πως ονειρεύονται την επιστροφή στην προμονοπωλιακή εποχή του καπιταλισμού; Και, τέλος πάντων, ακόμη κι αν αυτά ήταν δυνατό να γίνουν, με τις λογικές και τους «νόμους της αγοράς», της ανταγωνιστικότητας, της παγκοσμιοποίησης, κλπ., κλπ. τι θα κάνουν;