Εκδήλωση της Οργάνωσης ΤΕΙ Λεκανοπεδίου Αττικής για τα 85χρονα του ΚΚΕ και τα 35χρονα της ΚΝΕ
Το άνοιγμα της εκδήλωσης από την Καλλιόπη Σπεθογιάννη, μέλος του Γραφείου της Οργάνωσης ΤΕΙ Αττικής, η απαγγελία του ποιήματος «Οδηγητής» του Κ. Βάρναλη και κυρίως οι πολλοί νέοι σπουδαστές με τη ζωντάνια και τα συνθήματά τους «8 δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Οι 3 δεκαετίες ήταν η αρχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική», είχαν ζεστάνει την ατμόσφαιρα, όταν ανέβηκε στο βήμα ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.
Με το ερώτημα αν χωράει ο «ρεαλισμός των αναγκών μας» στη σημερινή κοινωνία, που πολλοί λένε ότι δεν μπορεί να αλλάξει, ξεκίνησε την ομιλία του ο Θέμης Γκιώνης, για να απαντήσει ότι όσο οι ανάγκες μας μένουν ανικανοποίητες, είναι ρεαλιστικό να μιλάμε και να παλεύουμε για την ανατροπή, η διέξοδος που μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματά μας είναι μπροστά μας. Στη συνέχεια, αντιστρέφοντας το ερώτημα, πρόσθεσε: Γιατί είναι ρεαλιστικό σήμερα να μη σπουδάζουμε δωρεάν, να μη βρίσκουμε δουλιά κι όταν βρούμε να έχουμε μειωμένα δικαιώματα, να μην ελπίζουμε σε κοινωνική ασφάλιση, να ζούμε γενικότερα στην ανασφάλεια, υπό την απειλή του πολέμου κτλ.; Πώς σήμερα, που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζούμε καλύτερα, αυτό δε γίνεται; Εξήγησε, λοιπόν, ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί «ο παραγόμενος από την κοινωνία πλούτος δεν επιστρέφει σ' αυτούς που τον παράγουν».
Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε αμέσως μετά η Θεατρική Ομάδα του ΤΕΙ της ΚΝΕ, που παρουσίασε ένα νεανικό έργο σε δυο μέρη. Το πρώτο ήταν η αναπαράσταση ενός καθημερινού διαλόγου για τα προβλήματα της καθημερινότητας ανάμεσα σε πέντε σπουδαστές στη σχολή τους και το δεύτερο ήταν μια εξαιρετική ποιητική αφήγηση της καταδίωξης όσων αγωνίζονται για τα ιδανικά, για τη ζωή τους. Η εκδήλωση έκλεισε με το συγκρότημα της ΚΝΕ που ερμήνευσε τραγούδια του αγώνα, από τους «Ηρωες» της Αντίστασης, μέχρι το «Αχ χελιδόνι μου» του Λοΐζου και το «Πότε θα κάνει ξαστεριά»...