Μιλούν για ρυθμό αύξησης 20% των ασφαλίσεων υγείας και πάνε για εξαπλασιασμό κερδών από τις ασφάλειες ζωής
Ο πρόεδρος της επιτροπής ασφαλίσεων ζωής της ΕΑΕΕ Μ. Μωυσής ανέφερε ότι η ελληνική αγορά ασφαλειών ζωής και υγείας έχει τζίρο 1,5 δισ. ευρώ. Ποσό το οποίο, οι ασφαλιστικές εταιρίες εκτιμούν ότι υπάρχει δυνατότητα αυξηθεί (οι ασφαλίσεις υγείας εξακολουθούν να είναι ο κλάδος με τη μεγαλύτερη ζήτηση στο κοινό και τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην αγορά) μέχρι και σε 8,5 δισ. ευρώ, με δεδομένο ότι περισσότερα από τα δύο τρίτα του ενεργού πληθυσμού δηλώνουν ότι δε διαθέτουν κάποιο αντίστοιχο ασφαλιστικό πρόγραμμα. Προϋπόθεση, βεβαίως, για την επίτευξη των στόχων των εταιριών αποτελεί, σύμφωνα με τις ίδιες, η ολοκλήρωση από την κυβέρνηση των μέτρων κατά της κοινωνικής ασφάλισης, παράλληλα η μείωση της φορολόγησης της ιδιωτικής ασφάλισης και, βεβαίως, η θεσμοθέτηση της συμμετοχής των ασφαλιστικών εταιριών στα επαγγελματικά ταμεία. Οπως ανέφεραν χαρακτηριστικά οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών εταιριών «βασικός φορέας προόδου της αγοράς» για το 2003 εκτιμούν, είναι οι ομαδικές ασφαλίσεις και «κύριος λόγος γι' αυτό η σημαντική φορολογική ρύθμιση στο τέλος του 2002», όταν δηλαδή, αυξήθηκε το αφορολόγητο όριο για ομαδικές ασφαλίσεις για τους εργοδότες. «Οι ασφαλίσεις υγείας εξακολουθούν να είναι ο κλάδος με τη μεγαλύτερη ζήτηση στο κοινό και τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην αγορά», εκτιμούν, κάνοντας λόγο για ρυθμούς αύξησης που κινούνται γύρω στο 20%.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, αυτό που προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών είναι ότι σε ένα βαθμό έχουν κατορθώσει να πείσουν ένα σημαντικό μέρος των εργαζομένων για τη δήθεν αναγκαιότητα να κάνουν ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης. Είναι, δε, φανερό ότι οι κυρίαρχοι λόγοι γι' αυτή την πεποίθηση είναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που δημιουργεί η ασκούμενη πολιτική στα ζητήματα υγείας και ασφάλισης που «δουλεύει» για λογαριασμό των ιδιωτικών συμφερόντων.
Αξιοσημείωτο είναι ότι μεταξύ άλλων οι εκπρόσωποι των ασφαλιστικών εταιριών επιχείρησαν να αποδώσουν σε μια σειρά από «τεχνικούς» λόγους το υψηλό κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης επικαλούμενοι την πτώση των επιτοκίων και την αύξηση του προσδόκιμου χρόνου επιβίωσης, αποσιωπώντας ότι στην πραγματικότητα αποκλειστικός λόγος είναι η αύξηση των κερδών τους.