Το ΚΚΕ έχει δημόσια τοποθετηθεί αναλυτικά για το θέμα, για τους λόγους που δε συμφωνεί με τα «Ευρωπαϊκά Κόμματα», ούτε με ένα ανάλογο «Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα», καθώς και για τη ζημιά θα που προκαλέσουν και ήδη προκαλούν σχετικές διεργασίες υπονομεύοντας τις δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ κομμάτων ευρωπαϊκών χωρών. Τις δικές τους αντιρρήσεις έχουν επίσης εκφράσει και μια σειρά άλλα σημαντικά Κομμουνιστικά Κόμματα, και όχι μόνο, από χώρες της ΕΕ.

Στο παρόν σημείωμα θα μας απασχολήσει μόνο η πλευρά των σημαντικών δεσμεύσεων που απορρέουν από το σχετικό Κανονισμό της Κομισιόν. Να θυμίσουμε ότι στη νομολογία της ΕΕ ο Κανονισμός αποτελεί την πιο δεσμευτική και καθολικά υποχρεωτική μορφή.

Στο σχετικό Κανονισμό για τα Ευρωπαϊκά Κόμματα [COM (2003) 77] προβλέπονται μια σειρά προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία αυτών των «Κομμάτων» που είναι απαράδεκτες για ριζοσπαστικά κόμματα και δυνάμεις, καθώς υπονομεύουν την αυτοτέλειά τους απέναντι στην ΕΕ. Διαμορφώνουν τελικά μια δομή που θα στρέφεται ενάντια στα κομμουνιστικά, ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, κινήματα και δυνάμεις που αμφισβητούν τις πολιτικές της ΕΕ και την «Ευρώπη του κεφαλαίου και του πολέμου».

1. Τα «Ευρωπαϊκά Κόμματα» δεν είναι εθελοντική επιλογή ή επινόηση των εν δυνάμει μελών τους: είναι δεσμευτική απόφαση της ΕΕ.

• Σελ. 11 - άρθρο 11 του Κανονισμού: «Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος - μέλος».

2. Αυτά τα κόμματα θα θεμελιώνονται στη βάση των Συνθηκών του Μάαστριχτ και της Νίκαιας με σκοπό να βελτιώσουν τη λειτουργία της ΕΕ, η οποία επίσης βασίζεται σε αυτές.

• Σελ. 2: «Το άρθρο 191 αναγνωρίζει το σημαντικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίζουν τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα για την ανάπτυξη του πολιτικού διαλόγου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυξάνοντας έτσι την ποιότητα της δημοκρατίας και βελτιώνοντας τη λειτουργία των Οργάνων της Ενωσης».

3. Το γενικό πλαίσιο λειτουργίας τους υπαγορεύεται από την Κομισιόν.

• Σελ. 2: «Η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι ουσιώδες να καθιερωθούν, για τα κόμματα αυτά, ορισμένα ελάχιστα πρότυπα δημοκρατικής συμπεριφοράς».

4. Αυτά τα κόμματα θα αποδέχονται τους σκοπούς της ΕΕ.

• Σελ. 2: «Το άρθρο 2 (που αναφέρεται στον ορισμό ενός ευρωπαϊκού κόμματος) και το άρθρο 3 (που αναφέρεται στην επίσημη καταχώρισή του) ορίζουν ότι για να καταθέσει καταστατικό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένα κόμμα πρέπει: - να διασφαλίζει ότι το καταστατικό και οι δραστηριότητες του ευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος σέβονται τους βασικούς στόχους της Ενωσης όσον αφορά την ελευθερία, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και το κράτος δικαίου».

5. Μάλιστα τα Κόμματα πρέπει να σέβονται τα «θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές της δημοκρατίας» όχι όπως μπορεί να τα καταλαβαίνουν αυτά, αλλά σύμφωνα με τη Συνθήκη (του Μάαστριχτ, η οποία ως γνωστό αναγνωρίζει μόνο τις 4 ελευθερίες του κεφαλαίου)...

• Σελ. 5: «Είναι αναγκαίο να υπάρξει πρόβλεψη για ένα καταστατικό των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων και να εξασφαλιστεί ότι αυτά σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, σύμφωνα με τη Συνθήκη και το Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως και ότι διαθέτουν τα δικά τους όργανα διοίκησης».

6. Η ύπαρξή τους δεν εναπόκειται σε απόφαση των μελών τους, αλλά σε απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, και σύμφωνα με τους παραπάνω σκοπούς. Προβλέπεται ακόμη και η ενδιαφέρουσα για τα αστικοδημοκρατικά κοινοβουλευτικά χρονικά καινοτομία, όπου δίνεται το δικαίωμα σε ένα «κοινοβούλιο» να αποφασίσει τη διάλυση ενός κόμματος που συμμετέχει σ' αυτό!

• Σελ 6. άρθρο 2.3: «ως "ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα" νοείται ένα πολιτικό κόμμα ή συνασπισμός πολιτικών κομμάτων που διαθέτει καταστατικό κατατεθειμένο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με τους προβλεπόμενους από τον παρόντα Κανονισμό όρους και διαδικασίες».
• Σελ. 7, άρθρο 3.2: «Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ελέγχει σε τακτά διαστήματα κατά πόσον τα καταχωρημένα κόμματα εξακολουθούν να πληρούν τους όρους των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου».
• Σελ. 7, άρθρο 4.1: «Εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαπιστώσει, με πλειοψηφία των μελών του, ότι δεν πληρούται πλέον η προϋπόθεση αυτή, το καταστατικό του εν λόγω ευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος απαλείφεται από το μητρώο».

7. Αυτά τα κόμματα δεν έχουν καν το δικαίωμα να τροποποιήσουν το καταστατικό και τους εσωτερικούς τους κανόνες από μόνα τους, χωρίς έγκριση από το Ευρωκοινοβούλιο.

• Σελ. 7, άρθρο 3.3: «Κάθε τροποποίηση ήδη κατατεθέντος καταστατικού πρέπει να αποτελεί το αντικείμενο αιτήσεως καταχώρισης, απευθυνόμενης προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

8. Αλλά και τα οικονομικά τους (και κατά συνέπεια η δραστηριότητά τους) θα υπόκειται σε εξωτερικό έλεγχο:

• Σελ. 9, άρθρο 8.3: «διενεργείται επίσης έλεγχος βάσει ετήσιας πιστοποίησης εξωτερικού και ανεξάρτητου ελεγκτικού οργανισμού. Η πιστοποίηση αυτή διαβιβάζεται, εντός έξι μηνών από του τέλους του οικονομικού έτους, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Ελεγκτικό Συνέδριο».

9. Αυτά τα «κόμματα» δεν έχουν ούτε καν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα «αργύρια» που θα εισπράξουν σύμφωνα με τις δικές τους αποφάσεις, πέρα από τις προτεραιότητες που έχει επιβάλλει και εγκρίνει η ΕΕ.

• Σελ. 9, άρθρο 6: «Η χρηματοδότηση ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων από το γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ή από οποιαδήποτε άλλη πηγή δε δύναται να χρησιμοποιηθεί για την άμεση ή έμμεση χρηματοδότηση εθνικών πολιτικών κομμάτων».
• Σελ. 9, άρθρο 6: «Τα χρήματα τα λαμβανόμενα από το γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σύμφωνα με τον παρόντα Κανονισμό Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων μπορούν να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την κάλυψη δαπανών άμεσα συνδεομένων με τους στόχους που παρατίθενται στο καταστατικό».

Πρόκειται για μια απίθανη, ακόμη και για την αστική δημοκρατία, εκδοχή «κόμματος», το οποίο υπάρχει γιατί το αποφασίζουν... τα άλλα κόμματα της Βουλής και υπόκειται στην έγκριση και τον έλεγχο... της εκτελεστικής εξουσίας. Φανταστείτε λχ στην Ελλάδα να ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τη νομιμότητα του καταστατικού του ΚΚΕ και η κυβέρνηση να ελέγχει, να επιβλέπει, να επικυρώνει κάθε χρόνο και να επιτρέπει με απόφασή της τη λειτουργία των κομμάτων!

Πρόκειται για κόμματα της Κομισιόν και όχι των λαών. Δεν εκπλησσόμαστε λοιπόν που ο εν λόγω κανονισμός δεν έχει συναντήσει ιδιαίτερες αντιδράσεις από δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα του Ευρωκοινοβουλίου, ούτε και για το γεγονός ότι δυνάμεις όπως ο Συνασπισμός προωθούν την εφαρμογή του.