Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων αναγορεύτηκε σε υπέρτατο στόχο της πολιτικής τους από τους δύο μονομάχους, διόλου τυχαία, αφού πρόκειται για το τέλειο άλλοθι για τον επερχόμενο αντεργατικό τυφώνα. Για τους δύσπιστους, φρόντισαν να δώσουν απτά δείγματα γραφής σε διαδοχικές συναντήσεις που είχαν χτες οι Παπανδρέου - Καραμανλής με το «αφεντικό» της «Μόργκαν Στάνλεϊ», του μεγαλύτερου χρηματοπιστωτικού κολοσσού. Δεν μπορούσαν να το κάνουν περισσότερο σαφές για το πώς εννοούν την «προσέλκυση των ξένων επενδύσεων». Είναι πασίγνωστες οι «συμβουλές» των πολυεθνικών, που, εξάλλου, έχουν εφαρμοστεί με καταστροφικές συνέπειες σε πλήθος χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, αλλά και της Ευρώπης, οδηγώντας σε χρεοκοπία αρκετές από αυτές.

Οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων είναι πρόθυμες να ικανοποιήσουν πλήρως τις αξιώσεις του πολυεθνικού κεφαλαίου, που δε φέρνει βέβαια επενδύσεις, αλλά έρχεται να αρπάξει και να φύγει, όταν το ποσοστό κέρδους θα φθίνει... Προσέλκυση ξένων επενδύσεων σημαίνει ότι την επομένη των εκλογών θα προχωρήσουν στη δραστική μείωση του εργατικού κόστους, την κατάργηση κάθε φραγμού στο ωράριο εργασίας και στην προστασία του περιβάλλοντος, «τέλος» στις απεργίες και τις διεκδικήσεις... Οι δύο «νέοι» αρχηγοί του δικομματισμού βρίσκονται ήδη βαθιά μέσα στο πνεύμα αυτών των «αλλαγών». Ο Γ. Παπανδρέου, για παράδειγμα, βρήκε «ικανοποιητικές» (!) τις συντάξεις των αγροτών, ενώ ο Κ. Καραμανλής περιφέρει διαρκώς το θαυμασμό του για το «ιρλανδικό θαύμα», υποσχόμενος, δηλαδή, περισσότερη φτώχεια και μερική απασχόληση.

Η «ανανέωση» στις ηγεσίες του δικομματισμού σηματοδοτεί την ανανέωση της αντιλαϊκής επίθεσης. Οι «αλλαγές», οι «ανατροπές» και οι «ρήξεις» που υπόσχονται, στοχεύουν κατ' ευθείαν την καρδιά των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Τα «χαμόγελα» και η «πορεία στο λαό» δεν πρέπει να ξεγελούν κανένα. Ιδιαίτερα σε αυτές τις εκλογές οι αυταπάτες θα αποδειχθούν ολέθριες.