Κι αφού έκανε στη συνέχεια μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της πραγματικότητας που συνιστά η νέα τάξη, συμπλήρωσε: «Βιώνουμε τη βαρβαρότητα της νέας τάξης. Ο πολιτισμός σε έκπτωση. Η πείνα μαστίζει και η ανεργία ολοένα και μεγεθύνεται. Νέες ορολογίες εφευρίσκονται και δηλώνονται μαγικές. Ο όρος παγκοσμιοποίηση ηχεί καθημερινά από τα ΜΜΕ και τους λογής λογής "γιάπης" της πολιτικής. Και τι άλλο να εννοούν άραγε από τη συντόμευση της παγίωσης της κοινωνίας των 2/3;».
Με ένα καυστικό λόγο αναφέρθηκε στη στάση της κυβέρνησης για να υπενθυμίσει αμέσως μετά: «Σε αυτή την πραγματικότητα και με την απειλή νέου πολέμου στα Βαλκάνια, μια οργανωμένη πολιτική δύναμη αντιδρά και αντεπιτίθεται με περίσσιο πατριωτισμό και διεθνισμό: το τιμημένο ΚΚΕ».
«Ανταμώσαμε, κατέληξε, με τους νεολαίους του και τους βετεράνους του των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων του λαού μας, στις λαοθάλασσες διαδηλώσεις για τον Οτσαλάν και τον βρώμικο πόλεμο ενάντια στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας. Τους ανταμώνουμε καθημερινά στους αγώνες τους να μην περάσουν οι αντιλαϊκές ντιρεκτίβες της ΕΕ.
Χρέος να συστρατευθούμε και να συστοιχηθούμε μαζί τους για να δημιουργήσουμε το μεγάλο λαϊκό, δημοκρατικό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, μόνη ελπίδα μιας άλλης πορείας, που τα όνειρα δε θα γυρεύουν να πάρουν εκδίκηση, αλλά θα πραγματοποιηθούν».