Τη μετατροπή της γυναίκας των λαϊκών στρωμάτων σε «Δούρειο Ιππο» για την επιτάχυνση και τη γενίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής καταγγέλλει σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, με Επερώτηση που κατέθεσε χτες στη Βουλή, για τους υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Υγείας και Πρόνοιας και Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Το κείμενο της Επερώτησης υπογράφουν οι Αλ. Παπαρήγα, Νίκος Γκατζής, Αντώνης Σκυλλάκος, Λιάνα Κανέλλη, Σπύρος Στριφτάρης, Ορέστης Κολοζώφ, Αγγελος Τζέκης, Παναγιώτης Κοσιώνης, Τάκης Τσιόγκας, Σταύρος Σκοπελίτης και Γιώργος Χουρμουζιάδης.

«Για την επιτάχυνση και γενίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής, το κεφάλαιο χρησιμοποιεί για άλλη μια φορά τις γυναίκες, ώστε να γίνουν οι φορείς που πάνω τους θα "πατήσουν" οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών παροχών, η επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας με μεγάλο μέρος της συντήρησης και αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.

Παλιότερα, οι ανάγκες του κεφαλαίου έβγαλαν τη γυναίκα στην παραγωγή. Τώρα την υποχρεώνουν να συμβάλλει πολλαπλά στην αύξηση των κερδών του και στην παραγωγή με τη μερική και ευέλικτη απασχόληση και στην οικογένεια με την κάλυψη των κενών που αφήνει η λεγόμενη κοινωνική πολιτική.

Ο διαφορετικός καταμερισμός ρόλων που έχει καθιερωθεί ανάμεσα στα δύο φύλα έχει άμεση σχέση μ' αυτήν την "κοινωνική πολιτική". Ηταν λιγότερο εξειδικευμένη προς τη γυναίκα σε ποσότητα και σε ποιότητα. Δε στηριζόταν στις πραγματικές ανάγκες των γυναικών».

«Σήμερα είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα, αφού όλα στρέφονται γύρω από το κυνήγι του μέγιστου κέρδους:

• Εχει καταργηθεί η μόνιμη και σταθερή εργασία.
• Εχουν εμπορευματοποιηθεί οι κοινωνικές παροχές και οι υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας.
• Εχει προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
• Εχει αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης των γυναικών.
• Εχουν καταργηθεί κατακτήσεις προστασίας της μητρότητας.
• Εχει μειωθεί δραματικά ο ελεύθερος χρόνος τους.
• Η ανεργία στις γυναίκες ξεπερνά το 16% επίσημα. Από τους μακροχρόνιους άνεργους το 61,5% είναι γυναίκες και νέοι κάτω των 25 χρόνων.
• Οι θέσεις εργασίας έχουν αντικατασταθεί από τις "ευκαιρίες απασχόλησης".
• Η πορνεία νομιμοποιείται ως επάγγελμα και μπορεί να μπει στον "επαγγελματικό προσανατολισμό".
• Πάνω από το 70% των εργαζομένων σε προγράμματα κοινωνικής μέριμνας, στο πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι", στα "Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιού", στη φύλαξη σχολείων και στους σχολικούς τροχονόμους είναι γυναίκες.
• Ηδη το 30-35% των εργαζομένων στους ΟΤΑ δουλεύουν με ευέλικτες μορφές εργασίας (έκτακτη απασχόληση, 3μηνα, 7μηνα), με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς να κατοχυρώνεται ούτε ένα ελάχιστο που προβλέπουν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
• Οι εργαζόμενες γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα αμείβονται στο 70% περίπου των αμοιβών των αντρών συναδέλφων τους.
• Ο βασικός μισθός μιας εργαζόμενης με μερική απασχόληση κυμαίνεται από 300 έως 450 ευρώ, ενώ στην ουσία καταργείται και το δικαίωμα στη σύνταξη, αφού τα ένσημα για τον ωρομίσθιο εργαζόμενο υπολογίζονται σύμφωνα με τις ώρες που έχει δουλέψει.
• Στερούνται των δικαιωμάτων των άλλων εργαζομένων γυναικών, όπως επιδόματα, άδειες μητρότητας και τοκετού κ.ά.
• Βέβαια, πολλές από τις παροχές αυτές (όπου παρέχονται)έχουν συρρικνωθεί, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες.
• Η ατομική ευθύνη έχει αντικαταστήσει τη φροντίδα του κράτους για τις αυξημένες και σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας.

Είκοσι πέντε χιλιάδες προσλήψεις μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο έχουν εξαγγελθεί. Ομως η μερική απασχόληση δε "συμφέρει" καμιά γυναίκα. Αντίθετα, μεγαλώνει η εκμετάλλευση της εργατικής της δύναμης, καλλιεργείται η ανασφάλεια για το μέλλον της και μπαίνουν σοβαρά εμπόδια στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της ταξικής πάλης.

Τα λεγόμενα μέτρα στήριξης της γυναίκας δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μετατροπή της γυναικείας εργατικής δύναμης σε φτηνό εμπόρευμα για το κεφάλαιο.

Με τις λεγόμενες ολοκληρωμένες παρεμβάσεις υπέρ των γυναικών θα επιδοτηθεί η εργοδοσία με 13,5 εκατ. ευρώ, για να πειστούν 7.000 άνεργες γυναίκες (συμβουλευτική για την απασχόληση, αυτοαπασχόληση και κοινωνική ένταξη των γυναικών) ότι δεν έχουν δικαίωμα να είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι και να δουλεύουν με πλήρη και μόνιμη εργασία, με πλήρη δικαιώματα και απαιτήσεις.

Η κυβέρνηση επιδοτεί το κεφάλαιο (με τις εργοδοτικές εισφορές στην ασφάλιση) για να προσλαμβάνει άνεργες με το επίδομα ανεργίας για ορισμένο χρόνο, υπακούοντας στις επιταγές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη από τις εργαζόμενες γυναίκες με μερική απασχόληση, με το επιχείρημα του "συγκερασμού των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων".

Ακόμη η ευελιξία στην απασχόληση συμβαδίζει με τη γνώση μιας χρήσης. Η λιγότερη δουλιά για τους πολλούς συμβαδίζει με τη λιγότερη μόρφωση, υγεία, πρόνοια για τους πολλούς.

Τα προγράμματα "αυτοαπασχόλησης" και "επιχειρηματικής δραστηριότητας" είναι ενταγμένα στη λογική της διαχείρισης της ανεργίας των γυναικών για ένα χρονικό διάστημα.

Ευρωπαϊκή Ενωση και κυβέρνηση προτρέπουν τις γυναίκες να γίνουν "εργοδότες" του εαυτού τους, δηλαδή διαχειρίστριες της σημερινής και αυριανής τους ανεργίας και φτώχειας. Αυτές οι "επιχειρήσεις" όχι μόνο συνθλίβονται κάτω από τον έντονο οικονομικό ανταγωνισμό, αλλά αφήνουν συνήθως τις γυναίκες φτωχές και υπερχρεωμένες στις τράπεζες.

Τα προγράμματα των "αγροτοτουριστικών" συνεταιρισμών, που σε μεγάλο βαθμό απέτυχαν, διαχειρίζονται για ένα χρονικό διάστημα την ανεργία που προκύπτει από την καταστροφή των φτωχών αγροτικών νοικοκυριών, ιδιαίτερα σε περιοχές που επιταχύνεται η συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής σε λίγα χέρια.

Η αγρότισσα είναι σε χειρότερη μοίρα από τις υπόλοιπες εργαζόμενες, αφού ούτε παροχές και άδειες έχει, ούτε σύνταξη για να ζήσει και να μη γίνεται βάρος στα παιδιά της.

Τα προγράμματα "κατάρτισης" ουσιαστικά προωθούν τις γυναίκες στη μερική απασχόληση, χωρίς μονιμότητα και προοπτική στη δουλιά τους.

Οσο για τις εξαγγελίες για ενίσχυση του δικτύου βρεφικών - παιδικών σταθμών είναι εντελώς υποκριτικές. Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν πια δωρεάν κρατικοί παιδικοί σταθμοί, μεταφέρθηκαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και για τη χρήση τους οι γονείς πληρώνουν τροφεία ή πολλά περισσότερα όλοι οι δημότες μέσα από τη δημοτική φορολογία».

«Με δυο λόγια, στη λεγόμενη ισχυρή Ελλάδα είναι αυξανόμενη η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών. Για το λόγο αυτό είναι επείγουσα ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης των γυναικών, προκειμένου να τους εξασφαλιστεί μία στοιχειωδώς αξιοπρεπής ζωή:

• Να εξασφαλιστεί πλήρης και σταθερή δουλιά με αμοιβές που απηχούν τις αυξημένες ανάγκες των γυναικών και της οικογένειάς τους.
• Να καταργηθεί η μερική και ελαστική εργασία και να θεσπιστεί το 35ωρο-7ωρο-5ήμερο.
• Να καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας.
• Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
• Να προστατευτεί η μητρότητα και ολόκληρη η αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας.
• Να ληφθεί ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών με βάση τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού της και της αναπαραγωγικής δυνατότητάς της. Να θεσπιστούν υποχρεωτικό τεστΠαπανικολάου, κάλυψη των εξόδων εξωσωματικής γονιμοποίησης και εξόδων συστηματικού ελέγχου με τη μέτρηση ωστικής πυκνότητας και μαστογραφίας, καθώς και όποιες άλλες εξετάσεις χρειάζεται ο γυναικείος οργανισμός με την πάροδο του χρόνου.
• Να ενταχθούν στα Κέντρα Υγείας τα Γυναικολογικά Ιατρεία, τα Συμβουλευτικά και Παιδιατρικά Τμήματα, ενώ τα Μαιευτήρια και οι Μαιευτικές Κλινικές των Νοσοκομείων να είναι ενταγμένα στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της για τις γυναίκες».