Ας μην προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Η «νέα ιδέα» του Γ. Παπανδρέου, περί ανασφάλιστης προσωρινής εργασίας των νέων - η οποία είναι πολύ παλιότερη κι από την απαίτηση των μεγαλοεπιχειρηματιών για ριζική μείωση του λεγόμενου εργασιακού κόστους - δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεργίας, ούτε στη γενική του έκφραση ούτε στις νέες ηλικίες. Αλλωστε, αυτή την πολιτική ακολουθεί μέχρι σήμερα η κυβέρνηση και οι πάντες γνωρίζουν τα αποτελέσματα. Οι άνεργοι είναι περισσότεροι από 500.000 (σε ποσοστό 13-14%), σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, στην πραγματικότητα είναι ακόμη περισσότεροι και στις νέες ηλικίες το αντίστοιχο ποσοστό πλησιάζει το 30%. Το ίδιο λένε ουσιαστικά και τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ). Τέσσερα χρόνια τώρα, το σύνολο των απασχολουμένων στη χώρα μας βρίσκεται γύρω στα 3.970.000 εργαζόμενους. Κι όμως, τεράστια ποσά δίνονται στην ολιγαρχία για τη λεγόμενη πολιτική ανάπτυξης της εργασίας. Προνόμια, κίνητρα και φοροαπαλλαγές, χρήματα για προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης, επιδοτήσεις των ασφαλίστρων, κλπ., κλπ. Ακόμη και το επίδομα ανεργίας αποφάσισε η κυβέρνηση να το δίνει στους επιχειρηματίες, όταν αυτοί προσλαμβάνουν επιδοτούμενους ανέργους.

Τι γίνεται στην πράξη; Τα τεράστια αυτά ποσά τσεπώνονται από τους αετονύχηδες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», αλλά η ανεργία μένει στο ...ύψος της.