Η προχτεσινή εκδήλωση του ΚΚΕ για τα ναρκωτικά δεν ήταν μια συνηθισμένη προεκλογική συγκέντρωση. Ηταν η συνέχεια αυτού του «κάτι» που προσπάθησε να κάνει το ΚΚΕ «στην ενημέρωση του κόσμου, στην επικοινωνία μας με τα ίδια τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα, με τις οικογένειές τους, με τις θεραπευτικές κοινότητες», όπως υπογράμμισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα.

Βέβαια, αυτό το κάτι δε γεννά αισθήματα αυτοϊκανοποίησης μπρος στο μέγεθος του προβλήματος. «Μη σας περάσει όμως από το μυαλό ότι είμαστε ευχαριστημένοι μ' αυτά που έχουμε κάνει, υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα. Εχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε, είμαστε υποχρεωμένοι να δουλέψουμε περισσότερο. Θα είμαστε ευχαριστημένοι από τη δράση του Κόμματος, όταν καταφέρουμε όλοι οι κομμουνιστές, μέλη, φίλοι του Κόμματος, άνθρωποι αγωνιστές, ριζοσπάστες, ανεξάρτητα πού δουλεύουν, ποια είναι τα ιδιαίτερά τους ενδιαφέροντα, σε ποιο μετερίζι παλεύουν, να ενδιαφερθούν να γίνει το πρόβλημα της πάλης κατά των ναρκωτικών υπόθεση όλου του κινήματος κι όχι απλώς ενός τμήματός του. Κάνουμε προσπάθειες. Υπήρχαν τα τελευταία χρόνια και σημαντικές πρωτοβουλίες που προώθησαν οι κομμουνιστές σε συνδικάτα, σε μαζικούς φορείς, πρέπει όμως να επιμείνουμε περισσότερο. Εκεί κρινόμαστε: Στο αν η δράση μας οδηγεί στην πράξη στο να διαμορφωθεί ένα μεγάλο, επιθετικό κίνημα για το θέμα των ναρκωτικών, να υπάρχει μαζική αντίδραση και με σωστές θέσεις».

Ετσι, λοιπόν, η πρόσκληση της Αλ. Παπαρήγα ιδιαίτερα προς τις οικογένειες των παιδιών που έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα να ψηφίσουν το ΚΚΕ ως επιλογή απεξάρτησης απ' τα κόμματα του δικομματισμού και των υποκαταστάτων τους, αποτελεί και μια παρακαταθήκη για την ανάπτυξη αυτού του μαχητικού κινήματος κατά των ναρκωτικών.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Παύλος Ρούφας, δημοσιογράφος του «902 Αριστερά στα FM» και τις εργασίες συντόνισε η Λούλα Καρατζά, υπεύθυνη του Τμήματος κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του Κόμματος.

Βιώματα και εικόνες από την οικογένεια, τους φίλους, το σχολείο, το δρόμο, μετατράπηκαν προχτές το βράδυ σε «βροχή» ερωτήσεων και τοποθετήσεων, μαρτυρώντας την αγωνία και την ανησυχία «να μην μπουν άλλοι νέοι στο "λούκι". Να μην τους χαρίσουμε ούτε ένα παιδί».

«Ας αφήσουν τα περί μαγικών ραβδιών που δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε θέλουν, μα και δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα αυτό. Γιατί συνοδεύει το σύστημά τους, όπως ο καπνός συνοδεύει τη φωτιά», είπε ο Π. Ρούφας. «Οι καπιταλιστές, συνέχισε, ζητούν μόνο κομμάτια του ανθρώπου. Τα χέρια του. Γι' αυτό τον κομματιάζουν. Τρέφουν, εκπαιδεύουν, κρατάνε ζωντανό ό,τι τους χρειάζεται, όσο το χρειάζονται, καταδικάζοντάς μας στην επιβίωση ή στην αναζήτησή της σαν ισοβίτες στο απέραντο και υπερσύγχρονο Μπέλσεν... Η ηρωίνη είναι ακραία μορφή υποκρισίας. Είναι μια μάσκα, πίσω από την οποία κρύβεται απωθημένος ο πραγματικός εαυτός... Υπάρχουν δύο δρόμοι να δώσεις τη ζωή σου. Στο δρόμο των ανεξήγητων θανάτων όπου ανθεί ο τρόμος ή στο δρόμο των μεγάλων αγώνων όπου ανθούν τα ιδανικά. Υπάρχει η Ομόνοια της ηρωίνης και η Σταδίου όπου διεξάγονται αυτοί οι αγώνες. Η μια είναι κύκλος επ' απείρω και η άλλη ευθύνη μέχρι το τέλος...».

«Πόσο ευθύνεται η οικογένεια; Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσουμε τα παιδιά μας, τους φίλους μας; Την επόμενη μέρα των εκλογών τι περιμένει τη νεολαία μας; Η τέχνη, ο πολιτισμός βοηθούν στην αντιμετώπιση της τοξικοεξάρτησης;». Ηταν μόνο μερικά από τα αγωνιώδη ερωτήματα που διατυπώθηκαν.

«Βγείτε από σπίτι σε σπίτι, πόρτα πόρτα, πείτε τους ότι κινδυνεύει η νεολαία μας. Πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας, χτυπήστε το δικομματισμό, γιατί το σίγουρο είναι πως το 90% του ελληνικού λαού δε θέλει ναρκωτικά», υπογράμμισε η Ελένη Μωραΐτου, εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), αναδεικνύοντας την ανάγκη να θεσμοθετηθούν με κεντρικό σχεδιασμό προγράμματα πρόληψης για όλη τη χώρα.

Στην εκδήλωση τέθηκε και το θέμα της ανάπτυξης προγραμμάτων ναλτρεξόνης για την αντιμετώπιση των ασθενών όπως είπε ο ίδιος.

Η πρώτη απάντηση ήρθε απ' την Αλ. Παπαρήγα, η οποία σημείωσε ότι δεν πρόκειται για ασθενή, όπως ο διαβητικός, αλλά για ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει έναν τρόπο ζωής που τον χαρακτηρίζει η φυγή, η αποξένωση και η σιωπή. Στη συνέχεια ο Ηλ. Μιχαλαρέας πρόσθεσε ότι η ναλτρεξόνη είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες και εντάσσεται στα λεγόμενα οργανικά μοντέλα αντιμετώπισης της τοξικομανίας. Ετσι ο νέος δε «φτιάχνεται» με την ηρωίνη όταν «παίρνει ναλτρεξόνη», πλην όμως δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή την ουσία. Ετσι η πλειοψηφία αυτών που μπαίνουν σε αυτά τα προγράμματα κάποια στιγμή τη σταματούν και ξαναπέφτουν στη χρήση των ναρκωτικών. Αυτό, όπως υπογράμμισε ο Ηλ. Μιχαλαρέας, είναι αναπόφευκτο σε μια περίοδο όπου υπάρχει το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας, δηλαδή της χρήσης των πολλών ουσιών.

Ενώ ο Νίκος Μπουντούρογλου, αντιπρόεδρος του ΕΣΥΝ, τόνισε: «Τα ναρκωτικά δεν είναι μόνο αποτέλεσμα αυτής της κοινωνίας, αλλά είναι και μέσο ενίσχυσης των δομών της κοινωνίας, μέσο κοινωνικού ελέγχου. Δεν είναι τυχαίο ότι ιδεολογήματα περί διαχωρισμού και αποποινικοποίησης έρχονται πάντα σε εποχές που η νεολαία προσπαθεί να αντιδράσει».

«Ολοι εμείς που βιώσαμε και αντισταθήκαμε σε επιλογές ναρκωκουλτούρας, δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίξει με το μέλλον των παιδιών μας. Στο χέρι μας είναι να καταψηφίσουμε τέτοιες αντιλήψεις πριν να είναι πολύ αργά», υπογράμμισε η Βάσω Μελέντη - Κολυβά, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Φίλων της θεραπευτικής μονάδας «18 ΑΝΩ».

Στην εκδήλωση, μεταξύ των άλλων, παραβρέθηκαν οι: Χαράλαμπος Πουλόπουλος διευθυντής του ΚΕΘΕΑ, Γιάννης Πατσιλινάκος δημοτικός σύμβουλος Περάματος, Νίκος Καραντηνός, δημοσιογράφος αντιστασιακός, Γεράσιμος Αραβανής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος, η Ελένη Γκιόκα - Παγώνη υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Κερασαρίδης εκ μέρους της ΕΣΑΚ - ΔΕΕ Αθήνας, Ιουλία Νάρη, μέλος της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, Βασίλης Αλμπάνης θεραπευτής του προγράμματος «18 ΑΝΩ», καθώς και εκπρόσωποι παραρτημάτων του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της εκπαιδευτικής κοινότητας.