Το τείχος απειλεί και την Ιορδανία, καθώς η ανέγερσή του θα προκαλέσει νέο κύμα Παλαιστινίων προσφύγων, υποστήριξε, χτες, η ιορδανική αντιπροσωπεία ενώπιον του 15μελούς Διεθνούς Δικαστηρίου, συμπληρώνοντας ότι αν όντως είχε στόχο την ασφάλεια του Ισραήλ, θα ανεγειρόταν επί ισραηλινού εδάφους. Τόσο η ιορδανική αντιπροσωπεία όσο και οι άλλες αντιπροσωπείες από τις 14 χώρες και οργανισμούς που βρίσκονται στη Χάγη στο πλευρό των Παλαιστινίων, υπεράσπισαν το δικαίωμα άμυνας του Ισραήλ, αλλά προσέθεσαν ότι ο τρόπος και ο τόπος ανέγερσης του τείχους αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι στόχος είναι η προσάρτηση επιπλέον παλαιστινιακών εδαφών.

Η ακροαματική διαδικασία άρχισε, τη Δευτέρα, με τον εκπρόσωπο της Π. Αρχής στον ΟΗΕ, Νάσερ αλ Κίντουα, να τονίζει ότι «αν ολοκληρωθεί το τείχος, το 50% της Δ. Οχθης θα είναι υπό ισραηλινή κυριαρχία, και οι Παλαιστίνιοι που θα απομείνουν θα ζουν σε απομονωμένους θύλακες». Ο αλ Κίντουα κατέληξε ότι ελπίζει σε μια καταδικαστική απόφαση, που δε θα είναι δεσμευτική, επειδή θα μπορούσε, ίσως, να ανοίξει το δρόμο για την υιοθέτηση κυρώσεων σε βάρος του Ισραήλ, όπως έγινε μετά από ανάλογη καταδικαστική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, το 1971, στην περίπτωση της κατοχής της Ναμίμπια από το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Ν. Αφρική.

Η ισραηλινή κυβέρνηση έστειλε, μόνο, γραπτές αναφορές στη Χάγη, επιμένοντας ότι το Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να κρίνει τη νομιμότητα του «φράκτη». Ο πρωθυπουργός Σαρόν χαρακτήρισε «διεθνές τσίρκο υποκρισίας» τη διαδικασία και τόνισε ότι «στοχεύει στην αφαίρεση του δικαιώματος αυτοάμυνας του Ισραήλ». Την άποψη περί αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου εξέφρασαν και άλλοι, όπως η ΕΕ, η Μόσχα και οι ΗΠΑ.

Με ισχυρά αστυνομικά μέτρα και αυστηρό χρονοδιάγραμμα οι ολλανδικές αρχές αντιμετωπίζουν τις διαρκείς εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται έξω από το Δικαστήριο, τόσο από Παλαιστινίους, Αραβες και φιλειρηνικές οργανώσεις, όσο και από εβραϊκές οργανώσεις που μετέφεραν, επί τόπου, και το σκελετό ενός λεωφορείου όπου έγινε επίθεση αυτοκτονίας. Αν στη Χάγη επικρατεί ηρεμία, δε συμβαίνει το ίδιο στα παλαιστινιακά εδάφη.

Τη Δευτέρα, χιλιάδες Παλαιστίνιοι με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Αχμάντ Κορέι διαδήλωσαν στο Αμπού Ντις, δίπλα στην Ιερουσαλήμ, κατά του τείχους. Ο Κορέι, όπως και ο Αραφάτ, προειδοποίησαν ότι «το τείχος δε θα γίνει ποτέ αποδεκτό και εφόσον ολοκληρωθεί, διαλύει κάθε πιθανότητα σύστασης ανεξάρτητου βιώσιμου κράτους και δεν προσφέρει καμία ασφάλεια και καμία ειρήνη». Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τον ισραηλινό στρατό, που χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα. Συγκρούσεις, τη Δευτέρα, έγιναν σε ανάλογη διαδήλωση και στην Τουλκαρέμ, αλλά και χτες όταν Παλαιστίνιοι προσπάθησαν να σταματήσουν μπουλντόζες που ισοπέδωναν καλλιέργειες για να αρχίσει η ανέγερση του τείχους στην περιοχή Μπέιτ Σουρία. Επτά Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν.

Ο Αριέλ Σαρόν θα ζητήσει τη γνώμη των ΗΠΑ για το σχέδιο εκκένωσης των περισσοτέρων εποικισμών της Λωρίδας της Γάζας, στα τέλη του Μάρτη, οπότε θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον. Ο ίδιος, όμως, συγκατένευσε στη στρατιωτική άποψη ότι μέχρι τότε θα πρέπει να κλιμακωθούν οι ισραηλινές στρατιωτικές επιθέσεις, οποιασδήποτε μορφής, κατά «τρομοκρατικών στόχων» στην περιοχή. Η απόφαση λήφθηκε μετά την επίθεση αυτοκτονίας, την Κυριακή, σε λεωφορείο στην Ιερουσαλήμ, με 8 νεκρούς και 50 τραυματίες. Την ευθύνη ανέλαβαν οι «Ταξιαρχίες του αλ Ακσα».

Η προοπτική εκκένωσης των εποικισμών ανησυχεί τους Παλαιστινίους. «Δε θα στεναχωρηθούμε, αλλά...» δήλωνε, στην ισραηλινή «Χααρέτζ», ο Τζαμάλ Ζακούτ, στέλεχος του κόμματος FIDA του Γιάσερ Αμπέντ Ράμπο, απηχώντας τις ανησυχίες πολλών Παλαιστινίων που φοβούνται ότι το Ισραήλ θα μετεγκαταστήσει τους εποίκους στη Δ. Οχθη, ενώ θα υποστηρίξει ότι η Γάζα είναι «το ανεξάρτητο κράτος», ενώ είναι μια μεγάλη φυλακή. «Αν δεν υπάρξει γενική συμφωνία αποχώρησης στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων, τότε η βία θα διαιωνιστεί».

Από την πλευρά της, η ΕΕ, μετά από σύνοδο των ΥΠΕΞ στις Βρυξέλλες, εξέδωσε ανακοίνωση που χαρακτηρίζει «απαράδεκτη» οποιαδήποτε εκκένωση που θα οδηγήσει σε εποικισμό της Δ. Οχθης και δε θα είναι στο πλαίσιο του «οδικού χάρτη» και της προοπτικής των 2 βιώσιμων κρατών.