Τα αδιέξοδα που έχει προκαλέσει η κυβερνητική πολιτική διαχείρισης στο ζήτημα της τοξικοεξάρτησης και ειδικότερα η αποτυχία των προγραμμάτων χορήγησης υποκαταστάτων και η μετατροπή τους σε προγράμματα συντήρησης, ήρθαν να αποτυπωθούν στο μεγαλύτερο Οργανισμό που έχει αναλάβει την υλοποίηση του κεντρικού στρατηγικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών, τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ).

Στις παραπάνω διαπιστώσεις οδηγούν τα στοιχεία που παρέθεσε χτες για τον ΟΚΑΝΑ ο σύλλογος των εργαζομένων σε αυτόν, που βρίσκεται σε αγωνιστική κινητοποίηση για την απόκρουση των αυταρχικών επιλογών της διοίκησης του ΟΚΑΝΑ.

Η αποδυνάμωση και υπονόμευση της θεραπείας, η ενίσχυση της συντήρησης, καθώς και επιμέρους ζητήματα που αφορούν τη λήψη αποφάσεων με το πρόσχημα της εφαρμογής του Εσωτερικού Κανονισμού, από τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ «με αδιαφανείς, αντιδημοκρατικές και αναξιοκρατικές διαδικασίες», οδήγησαν χτες τους εργαζόμενους του ΟΚΑΝΑ σε 24ωρη απεργία, προκειμένου να προασπίσουν την αποτελεσματικότητα του θεραπευτικού τους έργου.

«Είναι ανάγκη να υπάρξουν πολιτικές που να συγκρούονται με το πρόβλημα των ναρκωτικών και όχι να το διαχειρίζονται», υπογράμμισε ο Γιάννης Κακλαμάνης, πρόεδρος του συλλόγου. Ενώ πολλοί από τους εργαζόμενους επισήμαναν τις ευθύνες της διοίκησης που «αδιαφορεί για την ποιότητα των προγραμμάτων, η οποία υποβαθμίζεται διαρκώς, και αντιμετωπίζει τους χρήστες ως αριθμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και χρόνια στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν τρεις μονάδες χορήγησης υποκαταστάτων και ούτε μια Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης. Η κύρια ευθύνη βαραίνει το υπουργείο Υγείας, το οποίο έχουμε καλέσει επανειλειμμένα να πάρει θέση για την καταστρατήγηση της φιλοσοφίας και του προσανατολισμού του ΟΚΑΝΑ, χωρίς να ανταποκριθεί».

Παράλληλα, επικεντρώθηκαν στην ευθύνη της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση «που σπρώχνει σε ολοένα και μεγαλύτερες εκπτώσεις τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των προγραμμάτων υποκατάστασης, προκειμένου να βγει προς τα έξω ότι μικραίνει η λίστα αναμονής». Ενδεικτικό παράδειγμα προχειρότητας και αδιαφορίας που διέπει τις Μονάδες του ΟΚΑΝΑ είναι η αναλογία θεραπευτών προς θεραπευόμενους. Πριν ήταν 1 προς 17 και σήμερα 1 προς 40. Οι εργαζόμενοι υπογράμμισαν ότι δεν υπάρχει προγραμματισμός ενώ τεράστια είναι τα προβλήματα των Μονάδων χορήγησης βουπρενορφίνης. Η Μονάδα στη Λιβαδειά λειτουργεί μόνο με ένα γιατρό.

Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση μιας θεραπεύτριας, η οποία ανέδειξε την ανάγκη να διασφαλιστεί η ποιότητα των προγραμμάτων, αφού «δεν είναι βοήθεια να πάρει ένας τοξικομανής απλώς ένα υποκατάστατο. Κάτι τέτοιο δεν αντικαθιστά την παιδεία, τη μόρφωση, την επανένταξή του στην κοινωνία. Ολα αυτά συνδέονται με τη λογική του κόστους».

Η ματαίωση και η αδιαφορία της πολιτικής του ΟΚΑΝΑ, ως προς την απεξάρτηση, έρχεται να επιβεβαιωθεί με την προεκλογική απόφαση της διοίκησης, να συστεγαστεί η Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης με το Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) του ΟΚΑΝΑ. Οι αντιδράσεις των εργαζομένων δεν αφορούν μόνο στην έλλειψη υποδομής και κατάλληλων δομών που είναι απαραίτητα, αλλά κυρίως στην ανάγκη να μη συγχρωτίζονται οι άνθρωποι που βρίσκονται στο στάδιο της απεξάρτησης με χρήστες μεθαδόνης ή με άτομα που κάνουν παράλληλη χρήση, όπως γίνεται στο ΚΕΚ. «Ετσι υπονομεύεται το θεραπευτικό έργο και η αποτελεσματικότητα της δουλιάς μας. Είναι ζήτημα ηθικής τάξης, όταν ένα πολιτικό όργανο διορισμένο από την κυβέρνηση, δέκα μέρες πριν τις εκλογές, παίρνει τόσο σοβαρές αποφάσεις», λένε.

Την αντίθεσή τους σ' αυτή την απόφαση εξέφρασαν και τα περίπου 40 μέλη της Μονάδας, με επιστολή τους. Λόγω των έντονων αντιδράσεων που προκλήθηκαν, η διοίκηση του ΟΚΑΝΑ αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να αναστείλει την εφαρμογή των αποφάσεων, όχι όμως και να τις ανατρέψει.

Ο σύλλογος πρόκειται να προχωρήσει τη Δευτέρα σε Γενική Συνέλευση προκειμένου να αποφασίσει για το μέλλον των τετράωρων στάσεων εργασίας που έχει εξαγγείλει.