1999: Βομβαρδισμοί και σχέδια... . σταθερότητας
Σάββατο 8 Απρίλη 2000

Associated Press

Oι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και οι πρώτες καταγγελίες για τη μόλυνση του Δούναβη βλέπουν το φώς της δημοσιότητας
Η 16η μέρα της επιδρομής του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Για δεύτερη φορά βομβαρδίζεται το κέντρο του Βελιγραδίου. Στόχος αυτή τη φορά το κτίριο του Γιουγκοσλαβικού Στρατού, δίπλα στο κτίριο της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης. Επίσης, χτυπήθηκαν αποθήκες καυσίμων στο Κόσσοβο, το εργοστάσιο χημικών στο Λούτσανι και κατοικημένες περιοχές στο Ούζιτσε. Στο διπλωματικό τομέα εμφανίζεται έντονη κινητικότητα και η Μόσχα απειλεί να στείλει άλλα τρία πλοία στην Αδριατική. Οι ΗΠΑ ζητούν τη χωρίς όρους παράδοση των τριών Αμερικανών στρατιωτών και για το λόγο αυτό πηγαίνει στο Βελιγράδι και ο προεδρεύων της Κυπριακής Δημοκρατίας Σπύρος Κυπριανού, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τρία άτομα σκοτώνονται κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής εναντίον ιατρικού σταθμού στο Σάλτιμπορ.

Ο εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Τζέιμς Σι, συνεχίζοντας τις προκλητικές του δηλώσεις σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι το Επιτελείο έχει συγκεντρώσει στοιχεία από εκθέσεις που αναφέρουν ότι στην Πρίστινα έχουν σημειωθεί μεγάλες καταστροφές, αλλά οι περισσότερες απ' αυτές οφείλονται στις επιχειρήσεις του γιουγκοσλαβικού στρατού και όχι στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.

Την ίδια μέρα, στις 8 Απρίλη συνεδριάζουν οι 15 υπουργοί Εξωτερικών των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Λουξεμβούργο επικροτούν ομόφωνα τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Γιόσκα Φίσερ, παρουσίασε στο Συμβούλιο το περιβόητο «Σύμφωνο Σταθερότητας», ήταν το πολιτικό σχέδιο του «ευρωατλαντισμού» για την «επόμενη μέρα» στα Βαλκάνια. Τη μετατροπή τους δηλαδή σε προτεκτοράτο του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση θορυβημένη από την έκταση των κινητοποιήσεων του ελληνικού λαού κατά του πολέμου, επιχειρεί να χειραγωγήσει την ενημέρωση. Οπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΕΡΤ συνέστησαν στους δημοσιογράφους της κρατικής τηλεόρασης να ρίξουν τους τόνους στις ανταποκρίσεις τους και να περιορίζονται στην «επίσημη» ορολογία.