Τα όπλα των δύο μονομάχων δεν μπορεί να είναι η δύναμη των «νέων ιδεών» τους, αλλά ο εκβιασμός, η παραπλάνηση, ο εκφοβισμός, οι προβοκάτσιες...
Δοκίμασαν, είναι αλήθεια, να πάνε στις εκλογές με τις «νέες ιδέες», τις «τομές» και τις «ρήξεις»... Αυτό που κατάφεραν όμως ήταν να τρομάξουν τον κόσμο καθώς αποκαλύφθηκε το αποκρουστικό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής τους... Ιδιωτικά ΑΕΙ, νοσοκομεία-επιχειρήσεις, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση..., το ελπιδοφόρο, υποτίθεται, όραμά τους, αποδεικνυόταν ο χειρότερος εφιάλτης για τους περισσότερους. Η εύλογη ανασφάλεια που πυροδότησαν γέννησε μαύρες σκέψεις σε πλατιές μάζες, που διέκριναν πιο καθαρά ότι η πραγματική απειλή είναι ένας παντοδύναμος και ανεξέλεγκτος δικομματισμός, που πιστεύει και υπηρετεί τον ίδιο θεό, το κεφάλαιο.
Επέλεξαν στο «φίνις» να θολώσουν τα νερά, να πλειοδοτήσουν σε φιλολαϊκές υποσχέσεις, να βουλιάξουν στο γκρίζο το πολιτικό σκηνικό, να δημιουργήσουν την αίσθηση της «καταστροφής» και του «τέλους του κόσμου» σε περίπτωση νίκης του «αντίπαλου»... Οι άθλιες μέθοδοί τους είναι από μόνες τους ικανός λόγος για μαύρισμα μεθαύριο. Το κόκκινο στην κάλπη μπορεί να ρίξει άπλετο φως στα σκοτάδια τους...