Περισσότερο ενίσχυσε, παρά άμβλυνε, τα αισθήματα ανησυχίας και ανασφάλειας της ελληνικής κοινής γνώμης η εμπλοκή του ΝΑΤΟ στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το συμπέρασμα αυτό δεν προκύπτει μόνον από την καθημερινή πραγματικότητα. Ούτε μόνον από τις πολύμορφες και από διάφορες αφετηρίες και πλευρές, περισσότερο ή λιγότερο εύλογες, ενστάσεις, επιφυλάξεις και αντιρρήσεις. Προκύπτει και από τη στάση της ίδιας της κυβέρνησης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ. Η πρώτη επιχειρεί, πλέον, να υποβαθμίσει το όλο θέμα, παρουσιάζοντάς το ως μια υπόθεση περιθωριακής συνδρομής και τονίζοντας, σε όλους τους τόνους, ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έχει τον πρώτο και καθοριστικό λόγο σε οποιαδήποτε απόφαση ή ενέργεια. Λίγο-πολύ, όπως και όσο έκαναν κουμάντο οι Ελληνες διοικητές, τους οποίους είχε τοποθετήσει στις αμερικανικές βάσεις, που ...έφευγαν παραμένοντας, ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ, απ' την πλευρά του, μετά τη συναινετική δήλωση του Γ. Παπανδρέου και τις αποκαλύψεις ότι είχε δρομολογήσει τις σχετικές εξελίξεις πολύ πριν τις εκλογές, επιχειρεί κι αυτό να ...αποσείσει τις ευθύνες του, υποστηρίζοντας ότι μπορούσαν κι έπρεπε να γίνουν όλα ...χωρίς επίσημες αποφάσεις και ανακοινώσεις! Με άλλα λόγια, να γίνονταν όλα ...στα κρυφά. Δηλαδή, όπως τα προετοίμαζαν...

Να 'στε σίγουροι ότι όσο περισσότερο εκφραστεί, συγκεκριμένα και πρακτικά, η λαϊκή αυτή ανησυχία, τόσο μειώνονται οι όποιοι κίνδυνοι και απειλές. Τα αυριανά αντιπολεμικά συλλαλητήρια, στα Προπύλαια της Αθήνας και σε πολλές ακόμη πόλεις, αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία.