Οταν είχε πρωτοεμφανιστεί το «σχέδιο Ανάν», μόνον το ΚΚΕ είχε εκφράσει τη ριζική αντίθεσή του, τόσο στο περιεχόμενο του σχεδίου, όσο και στις προτεινόμενες τότε εκβιαστικές διαδικασίες της υποτιθέμενης διαπραγμάτευσής του. Και παρότι η αντίθεση αυτή τεκμηριωνόταν με συγκεκριμένα στοιχεία και επιχειρήματα, πολλοί και διάφοροι αναλυτές και αρθρογράφοι είχαν σπεύσει τότε να επικρίνουν το ΚΚΕ, παραβλέποντας και αποσιωπώντας, βέβαια, τα όσα συγκεκριμένα έλεγε το Κόμμα. Ποιο ήταν το βασικό τους... επιχείρημα; Οτι το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που συντασσόταν κατά του «σχεδίου Ανάν» και, επομένως, δεν μπορεί να έχει αυτό δίκιο και όλα τ' άλλα άδικο.

Σήμερα, καθώς η Λουκέρνη... θυμίζει όλο και περισσότερο Ζυρίχη, οι περισσότεροι από τους προαναφερόμενους εκφράζουν το σκεπτικισμό και την ανησυχία τους για την όλη υπόθεση, ανακαλύπτουν τα προβλήματα και τα αδιέξοδα του σχεδίου, τα τρωτά της διαδικασίας που συμφωνήθηκε κλπ., κλπ., αναμασώντας - με τον έναν ή άλλον τρόπο και στον έναν ή άλλο βαθμό - τα επιχειρήματα, που λένε τόσο καιρό τώρα οι κομμουνιστές.

Με άλλα λόγια, το ΚΚΕ δικαιώθηκε και, για μια ακόμη φορά, αποδείχτηκε στην πράξη ότι μπορεί να έχει δίκιο ένα κόμμα και όλα τ' άλλα άδικο...