Μπόλικη η φιλολογία των ημερών αυτών σχετικά με το κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο αναδείχτηκε σε βασικό επιχείρημα και διαπραγματευτικό ατού της Κύπρου και της Ελλάδας στη Λουκέρνη. Η ελευθερία διακίνησης των ανθρώπων είναι μια θεμελιακή αρχή της πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ, μας θύμιζαν οι κάθε λογής ευρω-οπαδοί και με τον απαραίτητο στόμφο κατέληγαν στο ...βαρυσήμαντο συμπέρασμα: Η ΕΕ δε θα δεχτεί τα σημεία του «σχεδίου Ανάν» που παραβιάζουν τις αρχές αυτές.

Και σε ό,τι αφορά στο «σχέδιο Ανάν», τέτοια σημεία αφθονούν, σε όλες τις μέχρι σήμερα εκδοχές του, αφού η όλη λογική του είναι διχαστική και θέλει την περιχαράκωση των δυο κοινοτήτων, ώστε να υπάρχει εσαεί πρόσφορο έδαφος στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές του «διαίρει και βασίλευε». Σε ό,τι αφορά στην ΕΕ, όμως, η ζωή απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι δε σέβεται ούτε καν τις θεμελιακές αρχές της, αλλά τις μεταχειρίζεται καταπώς ορίζουν κάθε φορά τα συμφέροντα των κυρίαρχων ευρωδυνάμεων. Ο αρμόδιος επίτροπος, κ. Φερχόιγκεν, ενημέρωσε προχτές τους συναδέλφους του στην Κομισιόν και όλοι μαζί κατέληξαν πως το «σχέδιο Ανάν» δεν είναι ασυμβίβαστο με το κοινοτικό κεκτημένο, κάνοντας το μαύρο άσπρο...

Κι έτσι, οι αυταπάτες περί του διαβόητου κοινοτικού κεκτημένου έλαβαν άδοξο τέλος...