Τέτοια μέρα που είναι σήμερα, φυσικό είναι, οι περισσότεροι να έχουν φύγει. Να έχουν προτιμήσει το χωριό τους, όποιο και να είναι αυτό. Η αλήθεια, όμως πρέπει να λέγεται. Η Ρούμελη πρωταγωνιστεί το Πάσχα, επειδή εκεί ψήνεται το αρνί καλύτερα..., επειδή το κοκορέτσι είναι πιο νόστιμο, επειδή οι Ρουμελιώτες έχουν το Πάσχα στο αίμα τους (!), έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν οι αυτόχθονες. Και είναι αλήθεια ότι, έστω και ένα Πάσχα αν το περάσεις εκεί, αλησμόνητο θα σου μείνει. Ομως να, υπάρχουν μερικοί από μας που δεν έχουν χωριό, που το χωριό τους είναι η Αθήνα. Που γεννήθηκαν στο κέντρο της μαρτυρικής αυτής πόλης, πράγμα που σημαίνει ότι το πρώτο τους κλάμα εδώ το ρίξανε, στην οδό Σόλωνος στην προκειμένη περίπτωση. Είναι αυτοί οι λίγοι, οι ελάχιστοι, που εδώ βγάλανε το Δημοτικό σχολείο, που εδώ, σ' αυτούς τους σκονισμένους και ταλαιπωρημένους ασφυκτικούς δρόμους παίξανε μπάλα, όσο απίστευτο κι αν μοιάζει. Που εδώ ερωτευτήκανε, εδώ παντρευτήκανε, εδώ χωρίσανε, εδώ αγωνιστήκανε. Είναι εκείνοι, που, όταν έρχονται σε κάθε γιορτή η αργία δε διανοούνται να εγκαταλείψουν τη γενέθλια, την πονεμένη, τη βιασμένη, τη λεηλατημένη γη. Ανάμεσα σ' αυτούς και η γράφουσα που, όταν αδειάζει κάπως η Αττική, νοσταλγεί. Που βρίσκει την ευκαιρία να ανανεώσει τη γνωριμία της, με την «αγνώριστη» πόλη των παιδικών της χρόνων, που πετάγεται μέχρι τη Βαυρώνα, το Σούνιο, το Μαραθώνα, την Ελευσίνα, το Πόρτο Ράφτη και τον Ωρωπό. Που ανεβαίνει την Ακρόπολη και πίνει μετά έναν ελληνικό καφέ στο Θησείο, αφού στο μεταξύ, έχει ανάψει ένα κερί στον Αϊ-Δημήτρη τον Λουμπαρδιάρη.

Βρίσκομαι εδώ στο νοτιότερο άκρο της Αττικής και περιμένω να γείρει ο ήλιος, για να απολαύσω ένα μοναδικό ηλιοβασίλεμα. Απέναντί μου έχω το ιερό του Ποσειδώνα και της Αθηνάς που με σποραδικά ευρήματα των Προϊστορικών Χρόνων μαρτυρούν το ανθρώπινο στοιχείο που κάποτε έζησε εδώ. Το «Σούνιο ιερό» αναφέρεται πρώτη φορά στην Οδύσσεια, ενώ τα ευρήματα τεκμηριώνουν την ύπαρξη οργανωμένης λατρείας τον 7ο αιώνα π.Χ. σε δυο σημεία του ακρωτηρίου. Ο χρόνος κυλά και το Σούνιο ιερό και στωικό περιμένει τον 5ο αιώνα τους Αθηναίους να ξεκινάν την κατασκευή ενός επιβλητικού πώρινου ναού στο τέμενος του Ποσειδώνα, που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, αφού καταστράφηκε από τους Πέρσες το 480 π.Χ. Ο Ναός του Ποσειδώνα, δωρικός, από μάρμαρο Αγριλέζας ανοικοδομήθηκε τη δεκαετία 450 - 440π.Χ. Ο ναός της Αθηνάς ανοικοδομήθηκε μετά τα μέσα του 5ου π.Χ. Ιστορία, χρυσοί αιώνες, πόλεμοι και ειρήνη περνούν μπροστά από τα μάτια μας. Και μια γαλάζια υγρή γάζα, η θάλασσα, ξανοίγεται και ενώνεται αρμονικά με τον ήρεμο και ασυννέφιαστο ουρανό.

Ο Τύμβος έχει ύψος οκτώ μέτρα και εκατόν ογδόντα περίμετρο. Είναι το μνημείο των Αθηναίων, που έχασαν τη ζωή τους το 490 π.Χ., στη διάρκεια της μάχης του Μαραθώνα. Η λευκή μαρμάρινη στήλη στη βάση του Τύμβου είναι σύγχρονο αντίγραφο του Μαραθωνομάχου που βρίσκεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν την τοποθεσία όπου είχαν ταφεί οι Πλαταιείς.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Ραμνούντα είναι δίπλα στον Ευβοϊκό κόλπο. Τα αξιολογότερα μνημεία είναι: Το ιερό της Νεμέσεως, το φρούριο(πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου για τον έλεγχο των πλοίων, που μετέφεραν σιτηρά προς την Αθήνα)και οι ταφικοί περίβολοι των κλασικών χρόνων.

...θα επισκεφτώ τα ερείπια του ιερού ναού της Βαυρωνίας Αρτέμιδος, που είναι από τα αρχαιότερα και τα πιο σεβάσμια της Αττικής. Το ιερό έγινε ονομαστό, λόγω της γιορτής των Βαυρωνίων, που τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια και είχε ένα χαρακτήρα αγροτικού ιερού. Τα σημαντικότερα μνημεία του αρχαιολογικοί χώρου είναι η μεγάλη στοά δωρικού ρυθμού σε σχήμα Π(425-415 π.Χ.), ο ναός της Αρτέμιδος (δωρικός) το ηρώο της Ιφιγένειας και η λίθινη γέφυρα του ποταμού Ερασινού.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βαυρώνας... παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Στις συλλογές του περιλαμβάνονται ευρήματα από το μυκηναϊκό νεκροταφείο της Περατής (1200-1100 π.Χ.). Γλυπτά από το ιερό της Βαυρώνιας Αρτέμιδος, κεραμικής Γεωμετρικής από τα νεκροταφεία του δήμου Μυρρινούντος, της Αναβύσσου και άλλων περιοχών. Ισως θα πρέπει να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι το Μουσείο είναι κλειστό ανήμερα του Πάσχα. Σας δίνουμε όμως τον αριθμό του τηλεφώνου για περισσότερες πληροφορίες: 2299 027020.