Στη μάχη των ευρωεκλογών πρέπει να φανεί ότι υπάρχει καταδίκη αυτής της πολιτικής, αλλά και της ιδεολογίας, της αντίληψης του μονόδρομου.

Τα λαϊκά στρώματα, καλούνται, για άλλη μια φορά, να ψηφίσουν με βάση το κριτήριο «Αντίσταση - Ανυπακοή - Απειθαρχία», με βάση την πειθαρχία στα λαϊκά αιτήματα και τις λαϊκές ανάγκες και ακριβώς με την προοπτική να δρομολογήσουμε έναν άλλο δρόμο ενοποίησης της Ευρώπης, με βάση την Ευρώπη όπου στις χώρες κάνουν κουμάντο οι λαοί. Μια Ευρώπη που η συνεργασία της θα είναι καθαρά, αποκλειστικά και μόνο φιλολαϊκή και εναντίον των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου, εναντίον της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Την παραπάνω επισήμανση και το κάλεσμα διατύπωσε χτες η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου όπου παρουσιάστηκε το Ευρωψηφοδέλτιο του Κόμματος ενόψει των εκλογών στις 13 Ιούνη. Στη διάρκεια της συνέντευξης παρουσιάστηκε και ένας σύντομος απολογισμός της δράσης του Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο και το διεθνή χώρο. Δόθηκε επίσης στη δημοσιότητα ένα κείμενο στήριξης του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ από μια σειρά πολιτικο-κοινωνικούς παράγοντες.

Παραθέτουμε το πρώτο μέρος του εισηγητικού κειμένου που παρουσίασε η Αλέκα Παπαρήγα:

«Στις 17 Απριλίου η Κεντρική Επιτροπή επεξεργάστηκε την εκλογική διακήρυξη, την οποία έδωσε στη δημοσιότητα λίγες μέρες μετά.

Σήμερα ήδη η προεκλογική εκστρατεία, ας το πω και μάχη του Κόμματος, έχει ξεκινήσει. Μετέχουν και αρκετοί φίλοι, συνεργαζόμενοι του Κόμματος και ο χαρακτήρας μέχρι τώρα της προεκλογικής μας δουλιάς είναι η παρουσίαση της διακήρυξης και ανάπτυξη συζήτησης και διαλόγου.

Το θέμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης βεβαίως είναι ένα θέμα καθημερινό πια για το λαό. Ωστόσο υπάρχει μεγάλη αδιαφάνεια από την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, για το τι συνήθως αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση στα ντοκουμέντα της, ποιες οι επιλογές, και οι συζητήσεις που γίνονται στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στο Ευρωκοινοβούλιο, τι ετοιμάζουν οι διάφορες επιτροπές που έχει δίπλα της η Κομισιόν. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι υπάρχει μεγάλη άγνοια και πολύ λειψή πληροφόρηση.

Γι' αυτό ξεκινήσαμε αυτή τη δραστηριότητα, προσπαθώντας να υπηρετήσουμε, όσο γίνεται καλύτερα, τις ανάγκες της πληροφόρησης και της ενημέρωσης, σε συνδυασμό βεβαίως με τις θέσεις του Κόμματος.

Σήμερα περνάμε στη δεύτερη φάση, που είναι η ανακοίνωση του Ευρωψηφοδελτίου και για μας πια είναι η τελική φάση της πολιτικής μάχης των Ευρωεκλογών, την οποία δίνουμε με σημαντική αισιοδοξία σε τρεις κατευθύνσεις.

Κατ' αρχήν ότι θα έχουμε συμβάλει, έστω και προεκλογικά, στη μεγαλύτερη ενημέρωση, για ένα μεγάλο μέρος του λαού που δείχνει ενδιαφέρον περισσότερο από πριν για την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δεύτερον ότι έχουμε συμβάλει στη συσπείρωση, όπως λέμε, δυνάμεων και στην ακόμα ουσιαστικότερη συνεργασία μεταξύ μας. Και τρίτον, βεβαίως μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα σε ψήφους.

Είμαστε βέβαιοι ότι στις 14 Ιουνίου δε θα αισθανόμαστε ότι υπάρχει μια καινούρια σελίδα, αλλά θα έχουμε ανεβάσει πριν απ' όλα την απαιτητικότητά μας, για να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες που θα υπάρχουν στα πλαίσια του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά και του ευρωπαϊκού κινήματος».

«Εχουμε πει πολλά για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Θα ήθελα απλώς να υπογραμμίσω ένα ζήτημα, ακριβώς για να τεκμηριώσω ακόμα περισσότερο, γιατί δίνουμε τη μάχη των Ευρωεκλογών με το σύνθημα "Αντίσταση - Ανυπακοή και Απειθαρχία".

Να το πω αλλιώς, γιατί εμείς είμαστε διατεθειμένοι να συμμορφωθούμε, να υπακούμε και να πειθαρχούμε, μόνο σε αυτό που συμφέρει τα λαϊκά στρώματα του τόπου και όχι μόνο του τόπου μας, αλλά και τα λαϊκά στρώματα της Ευρώπης.

Η φάση που διατρέχουμε σήμερα, είναι η φάση της διεύρυνσης, υλοποίησης, εν πάση περιπτώσει πραγματοποίησης της διεύρυνσης. Είναι η φάση που γίνεται συζήτηση για το Ευρωσύνταγμα και λίγο - πολύ τα μεγάλα μαχαίρια τα έχουν βρει για το Ευρωσύνταγμα.

Δεν ξέρουμε ακριβώς πώς θα διαμορφωθεί και αν θα έχει κάποια διαφορά από το προηγούμενο. Κατά τη γνώμη μας, λίγο - πολύ θα κινείται στο προηγούμενο. Το πολύ πολύ να έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί δύναμης ανάμεσα στις ηγετικές ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Υπάρχει πολύ μεγάλη ανησυχία στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για το πώς θα λειτουργήσει η διεύρυνση. Και τα συμπεράσματα που βγάζουν, είναι ότι θα έχουν πρόσθετα και μεγάλα προβλήματα. Πολύ περισσότερο που δεν κατάφερε η Ευρώπη των 15 να λειτουργήσει ακριβώς όπως θα ήθελε, με τους γνωστούς δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας.

Θα μου πείτε, εσείς οι κομμουνιστές νοιάζεστε τόσο πολύ αν η Κομισιόν θα πει ζήτω, πραγματοποιήσαμε τους αριθμητικούς στόχους της σύγκλισης; Μας νοιάζει και μας παρανοιάζει, από την εξής πλευρά.

Είτε πιάνουν τους στόχους της σύγκλισης, είτε παρεκκλίνουν και τσακώνονται μεταξύ τους αν αυτοί οι στόχοι πρέπει να είναι έτσι ή αλλιώς, αυτοί που πληρώνουν τα σπασμένα είναι οι λαοί της Ευρώπης.

Εδώ προκύπτει και το εξής ζήτημα. Λένε τώρα να χαλαρώσουν το Σύμφωνο Σταθερότητας, να το κάνουν έτσι ή αλλιώς. Προσπαθούν να συμβιβάσουν τις παρεκκλίσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, με τις παρεκκλίσεις της Ελλάδας και άλλων χωρών.

Μέχρι τώρα ζητούσαν από τους λαούς μεγάλες θυσίες και όχι απλώς θυσίες οικονομικές. Η βάση είναι βεβαίως η οικονομική θυσία. Ζήτησαν όμως θυσίες να παραιτηθούν από κατακτήσεις κοινωνικού και θεσμικού χαρακτήρα, δημοκρατικού χαρακτήρα, που υπήρχαν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.

Και δε ζήτησαν να ανατραπούν οι κατακτήσεις για να μπουν κάποιες σύγχρονες του 21^ου αιώνα, αφού και οι κατακτήσεις ξεπερνιούνται στη ζωή, αλλά ζήτησαν βαριές θυσίες, με τίμημα, λέει, το ευρώ, την ΟΝΕ, την ανταγωνιστικότητα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες».

«Αυτές οι θυσίες των λαών δε βοήθησαν ούτε και οι δείκτες, που το κεφάλαιο βάζει για λογαριασμό του, να πετύχουν. Και αυτό δείχνει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση, αυτός ο διακρατικός καπιταλιστικός συνεταιρισμός, δεν είναι τόσο πανίσχυρος όσο φαίνεται. Εχει και εγγενείς αδυναμίες και δυσκολίες και καλό θα είναι, αυτές να τις αξιοποιήσουν τα λαϊκά κινήματα, γιατί όταν ο αντίπαλος έχει τις αδυναμίες του, δεν ενδιαφερόμαστε εμείς να του τις γιάνουμε. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι οι συνταγές που λέει η Ευρωπαϊκή Ενωση, που λέει ο ΟΟΣΑ, που λέει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όλοι αυτοί οι οργανισμοί, οι οποίοι επιτηρούν τους λαούς μπας και κατακτήσουν κανένα δικαίωμα παραπάνω, έχουν την ίδια συνταγή.

Λένε, δηλαδή, ότι πρέπει να υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση στην κίνηση των κεφαλαίων. Αυτό σημαίνει ακόμα λιγότερη ελευθερία, για τα δικαιώματα του εργαζόμενου.

Λένε ότι πρέπει να μελετήσουμε το συνταξιοδοτικό. Σκεφτείτε δηλαδή ότι το συνταξιοδοτικό έχει γίνει το κλειδί για να λειτουργήσει το Σύμφωνο Σταθερότητας, για να υπάρχει ανταγωνιστικότητα. Εχει γίνει κλειδί.

Καταλαβαίνουμε όλοι ότι το συνταξιοδοτικό είναι καίριο ζήτημα και επιπλέον είναι μια βασική πλευρά και πτυχή, γενικότερα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, της κοινωνικής πολιτικής.

Λένε ότι πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στα κριτήρια εγκατάστασης των επιχειρήσεων. Καταλαβαίνουμε όλοι τι εννοούν. Πέρα από τα εργατικά δικαιώματα, πέρα από το χτύπημα του συνδικαλιστικού κινήματος, μπαίνει σε ακόμα πιο βαθύ τούνελ η υπόθεση του περιβάλλοντος.

Εν πάση περιπτώσει, πρέπει να τσακιστούν οι όποιες δραστηριότητες υπάρχουν για την προστασία του περιβάλλοντος. Ζητάνε περισσότερες φοροαπαλλαγές και μάλιστα η Ελλάδα κατηγορείται ότι έχει ακόμα υψηλό ποσοστό φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου.

Το κυριότερο, δε ζητάνε απλώς καθηλωμένους μισθούς, αλλά υπάρχουν σχέδια στα συρτάρια της Επιστημονικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η οποία λέει ότι επιτέλους, οι συλλογικές συμβάσεις όταν θα κλείνονται, πρέπει να προβλέπουν και τη δυνατότητα μείωσης του μισθού.

Πράγμα το οποίο δεν υπήρχε ποτέ. Δεν ξέρω, ειλικρινά δεν μπορώ να πω ότι ξέρω όλη την ιστορία του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος στον καπιταλιστικό κόσμο, αλλά πολύ αμφιβάλλω ότι ακόμα και το πιο συναινετικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε δεχτεί η συλλογική σύμβαση να περιέχει και αυτό. Αυτό δεν έχει περάσει ακόμα από την Ευρωπαϊκή Ενωση, γίνεται η προθέρμανση».

«Εμείς λοιπόν λέμε, ότι οι Ευρωεκλογές δίνουν την ευκαιρία να πληρώσει η Ευρωπαϊκή Ενωση για ό,τι έχει κάνει αυτά τα χρόνια σε βάρος των λαών, για ό,τι έχει κάνει σε βάρος της ειρήνης και της δημοκρατίας. Να πληρώσουν και τα κόμματα που τη στήριξαν, με τη μορφή του μονόδρομου, της ευρωλαγνίας, ή ακόμα με την την εξής μορφή: "τι να κάνουμε, δεν μπορεί να γίνει τίποτα άλλο! Εδώ, σε αυτό το κλουβί είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε και σήμερα και αύριο και μεθαύριο και για πάντα".

Ολοι αυτοί που εξωραΐζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση κάνουν και πλύση εγκεφάλου στους λαούς, ότι δεν έχουν δικαίωμα να αμφισβητήσουν τις επιλογές της. Δικαίωμα να τις κρίνουν έχουν, αλλά να τις αμφισβητήσουν έμπρακτα δεν έχουν. Και στο κάτω κάτω δεν έχουν δικαίωμα να έχουν και οράματα.

Εγώ θα έλεγα από οράματα πραγματικά, μέχρι και το δικαίωμα, εν πάση περιπτώσει, να ονειρεύεσαι στο μέλλον, ακόμα και την ουτοπία. Αυτά απαγορεύονται. Αν επικρίνεις την Ευρωπαϊκή Ενωση, είσαι της απομόνωσης, είσαι εναντίον της ενοποίησης της Ευρώπης, είσαι εναντίον των λαών!

Με αυτή την έννοια η μάχη των Ευρωεκλογών πρέπει να δείξει καταδίκη. Και την καταδίκη της πολιτικής, αλλά και της ιδεολογίας, της αντίληψης του μονόδρομου.

Εμείς καλούμε τα λαϊκά στρώματα, για άλλη μια φορά, να ψηφίσουν με βάση το κριτήριο "Ατίσταση - Ανυπακοή - Απειθαρχία", με βάση την πειθαρχία στα λαϊκά αιτήματα και τις λαϊκές ανάγκες και ακριβώς με την προοπτική να δρομολογήσουμε, έναν άλλο δρόμο ενοποίησης της Ευρώπης, με βάση την Ευρώπη όπου στις χώρες κάνουν κουμάντο οι λαοί. Μια Ευρώπη που η συνεργασία της θα είναι καθαρά, αποκλειστικά και μόνο φιλολαϊκή και εναντίον των μονοπωλίων, του μεγάλου κεφαλαίου, εναντίον της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων».