Πριν από ενάμιση μήνα περίπου ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σ. Τσιτουρίδης ανακοίνωσε την υπογραφή συμβάσεων με δεκάδες δήμους ανά τη χώρα για τη δημιουργία «δασοτεχνικών έργων» εντός των δασών της χώρας, στο πλαίσιο των προβλέψεων του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, που ψήφισε τον περασμένο Νοέμβρη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μόλις την περασμένη Πέμπτη, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Ευ. Μπασιάκος, ανακοίνωνε το «πάγωμα» των προστίμων στους καταπατητές δασών, μέχρι τη σύνταξη των νέων δασικών χαρτών, η οποία θα γίνει βάσει του νόμου 3208/2003. Χτες ο Σ. Τσιτουρίδης κατά την ομιλία του στην Κυβερνητική Επιτροπή αναφέρθηκε και στο ζήτημα των δασών, κάνοντας λόγο για «δυσλειτουργίες» του συγκεκριμένου νόμου, αλλά και για «προβλήματα συνταγματικότητας». Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Αν η ηγεσία του υπουργείου πιστεύει ότι ο 3208/2003 μπορεί να είναι αντισυνταγματικός, τότε γιατί ξεκίνησε να εφαρμόζει διατάξεις του, σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της; Μήπως επειδή αυτές ακριβώς οι διατάξεις βολεύουν όλα εκείνα τα μικρά και (κυρίως) τα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν να κάνουν «μπίζνες» σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας; Και αν αυτό δεν ονομάζεται, το λιγότερο, υποκρισία από μεριάς κυβέρνησης, τότε πως ονομάζεται;