Λυσσομανάνε τα κύματα του νεοταξίτικου ωκεανού. Από τα έγκατα της αγοράς του τρόμου βγαίνουν κάθε τρεις και λίγο τέρατα φρικτά, ικανά να παραλύσουν πληρώματα και να διαλύσουν τα μυαλά των καπετάνιων. Τρομονόμος στην Ελλάδα, βασανιστήρια στο Ιράκ, απειλές στην Κούβα, εκβιασμοί στην Κορέα, ξεκλήρισμα της αγροτιάς στην Πολωνία, θρησκευτικοί δήθεν εμφύλιοι πόλεμοι σε πολυάνθρωπους φτωχοδιάβολους του πετρελαίου, όπως η Νιγηρία.
Οι τελώνες και οι φαρισαίοι στο ανθρωποπέλαγος της Ευρωπαϊκής Ενωσης παίζουν στα ζάρια το αύριο, ξοδεύοντας δισεκατομμύρια σε συνάξεις, τάχα μου, λήψης δημοκρατικών αποφάσεων. Πέντε πτώματα οι ύαινες, τρία τα κοράκια, δύο τα σκουλήκια, ένα οι σκορπιοί στην ιδεολογική ξεραΐλα, που σημαδεύεται στο χρηματιστηριακό χάρτη με δηλητηριώδεις κουκκίδες.
Σ' αυτά τα νερά, αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, μέρες που θριαμβεύουν οι ρουφιάνοι, οι δειλοί, οι βολεμένοι, οι θεσμικοί υποκριτές, ήρθαν κι οι ευρωεκλογές κι η συνειδητοποιημένη, αλλά και η ασυνείδητη ελληνική εργατική τάξη πήρε μια βαθιά ανάσα, φύσηξε δυνατά απ' τα πνευμόνια της αέρα ελπίδας και φούσκωσε τα πανιά στα τρία μικρά τεράστια κόκκινα καραβάκια μας, τους ευρωβουλευτές μας.
Ο Θανάσης, ο Γιώργος κι η Διαμάντω, καΐκια γερά, βγαλμένα από πραγματικούς ταρσανάδες, ντόπιους σε ξύλο και σε χέρια, σε ρετσίνι και φαντασία, σε ένστικτο θαλασσινού και με σιγουρεμένα τα ξεχασμένα ποιήματα θα πάνε κόντρα στο κύμα. Ξέρουμε σύντροφοι, πως αυτά τα τρία καραβάκια με τις κόκκινες παντιέρες δεν πρόκειται να ησυχάσουν και σιγά σιγά να σαπίσουν στα βρώμικα νερά των Βρυξελλών, εκεί που τα τιμολόγια γράφουν εκατό για την πολυεθνική, πενήντα για τον ατζέντη και μηδέν για κάθε άνθρωπο που βρέχει με τον ιδρώτα του τη συναλλαγή και το ψωμί των παιδιών του.
Και μην αμφιβάλλετε πως αυτά τα καΐκια έχουν τους δικούς τους χάρτες με χαραγμένη πορεία, όπως την άφησαν ο Γιάννης, ο Κώστας κι ο Στρατής. Και μην αμφιβάλλετε επίσης πως αυτά τα κόκκινα καραβάκια θα φορτωθούνε και αιτήματα, προσδοκίες, ελπίδες και απελπισίες κι αλλωνών πολλών, που δε μας ψήφισαν, αλλά ξέρουν ή σύντομα θα μάθουν πως δε χωράνε στα λαμπερά ιστιοφόρα νεοφιλελεύθερα σοσιαλδημοκρατικά κι ευρωαριστερά σκάφη ιδεολογικής αναψυχής με προορισμό το λιμάνι της αγωνίας ...των συμφερόντων.
Σε τέτοιες συνθήκες ακραίων καπιταλιστικών φαινομένων κι ιμπεριαλιστικής θύελλας, μοιάζει σα λαϊκό θαύμα να διατηρείς τρία καραβάκια ναυλωμένα από την τάξη που θα πάει έτσι κι αλλιώς κάποτε στον παράδεισο, γιατί έμαθε να βαστάει αέρα στα πνευμόνια και στην κόλαση.
Ξέρω πως αυτή η εικόνα των ευρωεκλογών, των 580.000 Ελλήνων κι Ελληνίδων που ψήφισαν ΚΚΕ και των υστερικών που βλέπουν εκείνο το 9,5% και σηκώνουν 39,5 πυρετό πόρρω απέχει της σοβαρής πολιτικής ανάλυσης που μας έχουν συνηθίσει οι καπεταναίοι της μπανιέρας.
Δε βαριέστε, σύντροφοι, σιγά μην κιοτέψουμε από την κριτική των ψυχικά αναλφάβητων. Ο στολίσκος μας ξεκίνησε κι όπως συμβαίνει πάντα με τις ναυαρχίδες των ψευδοαυτοκρατοριών, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά και τα καΐκια με τα κόκκινα πανιά, τα κατάλληλα ευρωπυρομαχικά. Στις επόμενες εκλογές τα ναυπηγεία μας θα εκπλήξουν!! Καλό κομμουνιστικό καλοκαίρι!!!
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ