Αυτό το καλοκαίρι
Κυριακή 1 Αυγούστου 2004

1. Ανάμεσα στο ζέπελιν που μας ακολουθεί σαν σκυλί και την τούρτα από την οποία ξεπετάχτηκε η δεσποινίς «Κακομοίρα» στη συναυλία του Σαββόπουλου, εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε πού θα καταλήξει όλη αυτή η φαρσοκωμωδία. Αυτοί, του '60 οι εκδρομείς, παραιτημένοι και αδρανείς, παραμυθιασμένοι εγωπαθείς, αυτόπτες ψευδομάρτυρες ολκής, φανατικοί της πλούσιας ζωής, ήσυχης μες στην παραδοχή, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια δικάζουν ...τα κύτταρα τα νεκροζώντανα. Κρίμα τα τραγούδια!

2. Το σύνθημα «Ο,τι θέλει ο λαός» τώρα έχει περάσει στα χέρια των αοιδών, μεσαίων τραγουδοποιών, τροβαδούρων διαλεχτών, μέτριων ηθοποιών και μικροαστών τιμημένων.

3. Είναι καιρός πια η γνωστή διάγνωση περί απάθειας των διανοουμένων να καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων. Οι διανοούμενοι είναι μέρος της πραγματικότητας, έχουν ίδιον όφελος, δεν ψοφάνε απλά για ακροατήριο, αλλά θέλουν να μας κυβερνήσουν. Είναι καιρός πια να γίνουμε μαζί τους ανελέητοι, όπως και σ' αυτό το απάνθρωπο σύστημα που μας περιβάλλει.

4. Αραγε η χάρις του Θεού θα βοηθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ή τουλάχιστον η οργή του; Ο Χριστόδουλος δεν έχει διαβάσει Βολταίρο. Ο Βολταίρος σώθηκε διπλά όχι μόνο γιατί δε γνώρισε στη ζωή του τον Χριστόδουλο, αλλά και επειδή ως άνθρωπος δεν είχε το Θεό του. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε, όταν έφτασε η ώρα να μιλήσει για το επίμαχο θέμα της παρέμβασης του Θεού, να μνημονεύσει (στο Φιλοσοφικό του Λεξικό) τον πατέρα Λακτάντιο, ο οποίος (στο βιβλίο του Η οργή του Θεού) βάζει στο στόμα του Επίκουρου τα ακόλουθα: «"Είτε ο Θεός θέλει να εξαλείψει το κακό από τον κόσμο και δεν μπορεί, είτε μπορεί και δεν το θέλει, ή δε θέλει ούτε μπορεί, ή, τέλος, και θέλει και μπορεί. Αν θέλει και δεν μπορεί, τούτο σημαίνει αδυναμία, που είναι αντίθετη προς τη φύση του Θεού. Αν μπορεί και δε θέλει, αυτό σημαίνει κακία, που είναι τουλάχιστον εξίσου αντίθετη με τη φύση Του. Αν ούτε θέλει ούτε μπορεί, αυτό σημαίνει ταυτόχρονα κακία και αδυναμία. Αν θέλει και μπορεί (μόνη εκδοχή που ταιριάζει στον Θεό), τότε από πού προέρχεται το κακό στη γη;" Το επιχείρημα είναι συντριπτικό (σχολιάζει ο Βολταίρος). Και ο Λακτάντιος απαντά πολύ άσχημα, λέγοντας ότι ο Θεός θέλει το κακό, αλλά μας έχει δώσει τη σοφία με την οποία αποκτάται το καλό. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτή η απάντηση δεν αντέχει στον αντίλογο, αφού υποθέτει ότι ο Θεός δεν μπορούσε να δώσει τη σοφία παρά μόνο δημιουργώντας το κακό: ωραία σοφία!». Κατόπιν αυτού, τα ανωτέρω πρέπει να τα λάβουν γνώση οι ιερείς που αγαπούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Ιερά Σύνοδος και το κοκοράκι Επιφάνιος, δεξί χέρι του Αρχιεπισκόπου. Αυτή είναι η προσφορά του Βολταίρου στο σώμα της Ελληνικής Εκκλησίας σχετικά με τη συζήτηση που έχει ξεσπάσει στους κόλπους της γύρω από τους τρόπους που το «θείον» θα κάνει την παρουσία του στους Αγώνες. Αμήν!

5. Ακόμη δεν έφυγες αυτό το καλοκαίρι; Θυμάμαι το ποίημα της Ντόρας Μάαρ: «Ξεπέρασα το κύμα / και τώρα ελεύθερη να δράσω προς το εσωτερικό καλοκαίρι / ακούω αυτό το μυστικό μέσα στο είναι / αυτό το μυστικό / μυστικό και για μένα την ίδια».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ