Απροκάλυπτος εμπαιγμός από την πλευρά κυβέρνησης - τραπεζιτών, με απώτερο στόχο την εδραίωση και νομιμοποίηση της τραπεζικής τοκογλυφίας, αποδεικνύεται η ρύθμιση για τα πανωτόκια, που ανακοίνωσε χτες προσωπικά ο πρωθυπουργός Κ.Σημίτης. Πριν τις δηλώσεις είχε προηγηθεί συνάντηση στο μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ.Παπαντωνίου και τον διοικητή της Εθνικής Τράπεζας και πρόεδρο της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών Θ.Καρατζά.

Η «ρύθμιση» για τα πανωτόκια, όπως ανακοινώθηκε, προβλέπει ότι για:

• Στα δάνεια που θα συνάπτονται στο εξής και δε θα αποπληρώνονται κανονικά, θα επιβάλλεται ανατοκισμός, ανά εξάμηνο. Κάθε έξι μήνες, δηλαδή, θα κεφαλαιοποιούνται οι συμβατικοί τόκοι και οι τόκοι υπερημερίας (ποινής).
• Τα ήδη υφιστάμενα δάνεια για τα οποία υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, τα «πανωτόκια» θα μπορούν να φτάνουν συνολικά σε ποσά που θα είναι μέχρι και τετραπλάσια του αρχικά οφειλόμενου κεφαλαίου, ανάλογα με το χρόνο της καθυστέρησης των πληρωμών.

Το ακριβές περιεχόμενο της ρύθμισης θα καθοριστεί με νομοθετική διάταξη που θα συνταχθεί από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και θα εκδοθεί μέσα στο 1999. Με τις εξαγγελίες αυτές, οι οποίες περιέχουν υψηλό βαθμό αοριστίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και για λογαριασμό των τραπεζιτών επιδιώκει:

Πρώτον: Τη διατήρηση του τοκογλυφικού καθεστώτος που υφίσταται και σήμερα για τις περιπτώσεις δανείων σε καθυστέρηση. Η συγκεκριμένη μάλιστα εξαγγελία για εξάμηνο ανατοκισμό των νέων δανείων, είναι μια επανάληψη της ρύθμισης, που υποτίθεται πως είχε ανακοινωθεί πριν από ένα χρόνο και η οποία ούτε εφαρμόστηκε για την πλειοψηφία των περιπτώσεων, ούτε έλυσε κάποιο πρόβλημα στις περιπτώσεις που εφαρμόστηκε. Το σοβαρότερο είναι ότι αν και υποτίθεται πως είχε υιοθετηθεί από πέρσι η «λύση» του εξάμηνου ανατοκισμού, οι τραπεζίτες βρήκαν τρόπους να την παρακάμψουν, επιβάλλοντας τόκους υπερημερίας, ακόμα και σε μηνιαία βάση. Αλλά ακόμα και αν η συγκεκριμένη ρύθμιση αποκτήσει γενικό χαρακτήρα, το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει για τους συναλλασσόμενους με τις τράπεζες είναι τα πολύ υψηλά επιτόκια που ισχύουν, σε συνθήκες μάλιστα πληθωρισμού στα επίπεδα του 2-2,5%.

Δεύτερο: Αλλά και η ρύθμιση για τα μέχρι σήμερα υφιστάμενα δάνεια σε καθυστέρηση, γίνεται με αποκλειστικά τραπεζικά κριτήρια. Οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν κάποιος είχε δανειστεί πριν 10 χρόνια 20 εκατομμύρια δρχ., τα οποία για διάφορους λόγους δεν μπορεί να εξυπηρετήσει και με τους συνεχείς ανατοκισμούς τα 20 εκατομμύρια έχουν γίνει σήμερα 400, τα χρήματα αυτά έχουν πολύ μικρές ή και μηδαμινές πιθανότητες να τα εισπράξουν. Γι' αυτό σε κάθε ρύθμιση που εξαγγελθούν «χαρίζουν» ένα σημαντικό μέρος των τόκων. Πρόκειται ακριβώς για την ίδια φιλοσοφία που διαπνέει και την εξαγγελία Σημίτη για τα παλιά δάνεια σε καθυστέρηση.

Στις δηλώσεις, ήταν εμφανής η προσπάθεια του πρωθυπουργού να προσεταιριστεί προεκλογικά το χώρο των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, οι οποίοι υποφέρουν από την τραπεζική τοκογλυφία. Οπως είπε, η συγκεκριμένη ρύθμιση θα εξυπηρετήσει όλους τους δανειολήπτες και ειδικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Τέλος, επιχείρησε να δικαιολογήσει την επί χρόνια συντελούμενη τραπεζική τοκογλυφία σε βάρος δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων, αγροτών και μικρών επιχειρηματιών, αποδίδοντάς τη στην υψηλή... αβεβαιότητα και στον υψηλό πληθωρισμό των προηγούμενων ετών, από τα οποία σήμερα έχουμε ξεφύγει...