Μια ουσιαστική συζήτηση για το «τυρί και τη φάκα» που στήνουν συνεχώς οι πρασινογάλαζες κυβερνήσεις στους μικρούς Επαγγελματίες Βιοτέχνες και Εμπόρους, έγινε το βράδυ της Τετάρτης ανάμεσα στον Σπ. Στριφτάρη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και στους ΕΒΕ της περιοχής του Πειραιά, στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση ΕΒΕ της πόλης στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Νίκαιας, με την παρουσία και του δημάρχου Στ. Μπενετάτου. Αφορμή γι' αυτή τη συζήτηση ήταν η πρόσκληση του ΚΚΕ και προς τους ΕΒΕ του Πειραιά για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο που διοργανώνει το Κόμμα στις 9 Οκτώβρη. Ενα συλλαλητήριο που από τη φύση του χωράει και τους εργαζόμενους και τους μικρούς ΕΒΕ και άλλα λαϊκά στρώματα. Γιατί τα προβλήματα όλων αυτών, ακόμη και όταν δεν είναι ίδια, έχουν τις ίδιες αιτίες, τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και την πολιτική που τις εξυπηρετεί.

«Δεν ήρθα για να σας πω τα προβλήματά σας, τα ξέρετε καλύτερα», τόνισε αρχικά ο Σπ. Στριφτάρης, που κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής του δέχτηκε αρκετές διακοπές από τους συγκεντρωμένους που θέλησαν να επιδοκιμάσουν διαπιστώσεις του Κόμματος και να προσθέσουν δικά τους σχόλια και εμπειρίες. Γιατί τα προβλήματα έχουν οξυνθεί, η κατάσταση «δεν πάει άλλο» και, όπως συμπέραναν αρκετοί από τους ΕΒΕ, ο λαός αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει και θα αντιδράσει.

Τρία βασικά ζητήματα έθεσε ο Σπ. Στριφτάρης:

• Το κράτος έχει υποχρέωση να στηρίξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις μικρές επιχειρήσεις, να τους εξασφαλίσει γενναία χρηματοδότηση και τεχνογνωσία. Να ενισχύσει τη συλλογική τους δράση για να ξεπεραστούν οι αδυναμίες της μικρής επιχείρησης.
• Η φορολόγηση πρέπει να γίνεται με βάση τα πραγματικά έσοδα του μικρού επιχειρηματία, να είναι ευνοϊκότερη από αυτή του μεγάλου κεφαλαίου και να είναι ισότιμη ως προς τα αφορολόγητα όρια.
• Μετά από 30 χρόνια δουλιάς ο μικρός επιχειρηματίας να παίρνει σύνταξη, με την οποία θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες του. Το ασφαλιστικό σύστημα να τον καλύπτει ουσιαστικά όσο είναι εν ενεργεία και οι εισφορές να είναι μικρότερες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγο αργότερα ένας βιοτέχνης ομολογούσε σχετικά μια πικρή αλήθεια: «Εχω 37 χρόνια ασφάλιση και δε βγαίνω στη σύνταξη, γιατί χρωστάω στο Ταμείο 4 εκατ. δραχμές». Η πραγματικότητα ξεπήδησε από τις παρεμβάσεις για να δείξει κάτι που δεν μπορούν τα στατιστικά στοιχεία για τον κλάδο των «μικρομεσαίων», όσα υπάρχουν κι από αυτά: Μέρα τη μέρα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο, οι τζίροι μειώνονται, χρωστούν περισσότερα και ελπίζουν πολλοί από αυτούς ότι θα γίνει ένα «θαύμα» που ποτέ δε γίνεται. Γιατί τα περίφημα προγράμματα της ΕΕ δεν αρκούν για όλους, μα ούτε είναι για όλους. Το περιβόητο Ταμείο Εγγυοδοσίας καλύπτει θεωρητικά 4.000 δάνεια το χρόνο για 600-700 χιλ. μικρούς ΕΒΕ, απαιτώντας και προμήθεια, ενώ οι φορολογικές «ελαφρύνσεις» που εξήγγειλε και η νέα κυβέρνηση τους αναγκάζουν ξανά να πληρώνουν και να μη μιλούν. Την ίδια ώρα, το συνδικαλιστικό κίνημα, χειραγωγημένο από την κυρίαρχη πολιτική, αποδυναμωμένο και εξαγορασμένο από τους μηχανισμούς της ΕΕ, ελέγχεται από οικονομικά ισχυρούς επιχειρηματίες και συμπλέει με τις κατευθύνσεις κυβέρνησης - μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι έχουν από τη μια το «τυρί», τις εύκολες και ανέξοδες υποσχέσεις και από την άλλη τη «φάκα», μια εχθρική πολιτική ιδιαίτερα για τους 300 χιλ. αυτοαπασχολούμενους και τους 315 χιλ. που απασχολούν κυρίως άτομα της οικογένειάς τους σε επιχειρήσεις με 1-4 εργαζόμενους.

Για μας, το «φτάνει πια» σημαίνει «έλα στο συλλαλητήριο», τόνισε κλείνοντας τη συζήτηση ο Σπ. Στριφτάρης και τόνισε ότι το μήνυμα αυτής της κινητοποίησης είναι πως δεν έχουν χαθεί όλα, ο αγώνας μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.