Ο Γεώργιος Δελής γεννήθηκε στη Βραΐλα Ρουμανίας. Το 1892 πήγε στη Βιέννη όπου σπούδασε Ιατρική, αλλά και φιλοσοφία. Υπήρξε φίλος με τον Φρόιντ, αλλά και σπουδαίους Ελληνες διανοούμενους και δημιουργούς, μεταξύ των οποίων οι Κων. Χρηστομάνος, Κ. Παρθένης, Μ. Καλομοίρης, Δ. Χατζόπουλος. Μετέχει στο κίνημα του δημοτικισμού και συνδέεται φιλικά με τους σοσιαλιστές δημοτικιστές παιδαγωγούς Δ. Γληνό, Αλ. Δελμούζο, Μ. Τριανταφυλλίδη. Το 1907 πηγαίνει στο μέτωπο ως εθελοντής γιατρός. Το 1905 αναγορεύεται σε διδάκτορα της Γενικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Βιέννης.
Το 1921 ο Γ. Δελής εμφανίζεται στα Γράμματα με την ποιητική συλλογή «Απάνεμα βράδια». Το 1927 εκδίδει τα «Σύννεφα στο γέρμα», με σχέδια του Κ. Παρθένη. Το 1929, με εισηγητή τον Κ. Παλαμά, η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει το «Λαμπίκειο» βραβείο. Το 1944, για τα «Αλλοτινά κι αλλόκοτα» η κριτική επιτροπή του Βραβείου «Κ. Παλαμά», Αγ. Σικελιανός, Ν. Βέης, Γρ. Ξενόπουλος, Κ. Βάρναλης, Κλ. Παράσχος, του απονέμει το βραβείο. Ακολουθούν και άλλες ποιητικές συλλογές του. Με το ποιητικό έργο του Γ. Δελή ασχολήθηκαν πολλοί διακεκριμένοι μελέτες και κριτικοί της λογοτεχνίας μας.