Θέλουμε πολύ να προσπεράσουμε τον «δημοσιογραφική αδεία» ανορθολογισμό, του να αποδίδεις σε ένα κομμένο κεφάλι δυνατότητα στοχασμού. Ομως, αυτό το κεφάλι κόπηκε ακριβώς γιατί μόνον όταν ήταν ζωντανό σκεφτόταν. Ενώ νεκρό βολεύει πολλούς, τουλάχιστον ως πλυντήριο.

Αν στεκόμαστε στον ανορθολογισμό, είναι γιατί πήξαμε χτες από ανάλογα παραδείγματα. Στην ίδια εφημερίδα, η προετοιμασία της Αστυνομίας να γίνει πιο ικανή στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», όπως επιτάσσει και η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ, παρουσιάζεται ως αθώες «αλλαγές στη διοικητική διάρθρωση».

Πόσο λογικό, επίσης, είναι να θες να παρουσιάσεις τα επεισόδια στον Εχίνο ως μια «αθώα παρεξήγηση», όταν όλα δείχνουν πρόβα «εταιρίας»;

Πόσο αθώος είσαι, όταν επιλέγεις να εικονογραφήσεις το ρεπορτάζ με την Νίνα Λοτσάρη που «πουλάει», ενώ ξέρεις πως στο τζαμί μπήκε η Δέσποινα Μύρου;

Τι μας λες για αθώα γυρίσματα, όταν μεταδίδεται είδηση για παρούσα δημοσιογράφο, που δεν είχε σχέση με το συγκεκριμένο σίριαλ, αλλά γύριζε στο τζαμί τα δικά της πλάνα;

Για να μην το πάμε παραπέρα, ας θεωρήσουμε αυτονόητο ότι το επόμενο γύρισμα θα γίνει με Τούρκους καβαλάρηδες να μπαίνουν Μεγάλη Παρασκευή στη Μητρόπολη.

Για το «λαγό» στο κυνήγι της Προεδρίας δεν έχουμε σχόλια σήμερα.

Συνήθως, πάντως, το ρούμι χαλαρώνει. Πρέπει να 'ναι πολύ ξίδι, για να σε φτάνει στο σημείο να ακούς «εμπρός για της γενιάς μας την Προεδρία», την ώρα που οι πιτσιρικάδες στο δρόμο φωνάζουνε «εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία».

«Η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό», τραγουδάγαμε χτες. Που σημαίνει ότι ίσως χρειάζεται λίγο περισσότερη σκέψη, όταν κάτω από την υπογραφή σου υπάρχει ημερομηνία 17 Νοέμβρη...