Στιγμές διχασμού και μεγάλης αγωνίας περνά η Ουκρανία, μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, καθώς η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου. Και όλοι οι αναλυτές και οι αρθρογράφοι - ή σχεδόν όλοι - παραδέχονται ότι στις ρίζες των σημερινών τραγικών εξελίξεων βρίσκεται ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ και, δευτερευόντως, της ΕΕ με τη Ρωσία. Αλλωστε, οι πάντες χαρακτηρίζουν τους δυο υποψηφίους, που διεκδίκησαν την εκλογική νίκη και σήμερα τσακώνονται για το αποτέλεσμα, ως «φιλοδυτικό» τον έναν και «φιλορώσο» τον άλλον, ενώ οι παρεμβάσεις της Ουάσιγκτον, των Βρυξελλών και της Μόσχας είναι συνεχείς, πολύμορφες και ολοφάνερες.

Και ο ουκρανικός λαός, τα σοβαρά και κρίσιμα προβλήματα, που αντιμετωπίζει; Το στοιχειώδες δικαίωμά του, να καθορίζει μόνος του και χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, τους όποιους κυβερνώντες του και την πορεία της χώρας του; Οπως καταλαβαίνετε, τα προαναφερόμενα, όπως και πολλά ανάλογα, έχουν περάσει στο περιθώριο. Η διαβόητη πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» έχει κάνει και πάλι το ...θαύμα της.

Σε τελευταία ανάλυση - πάντοτε και ακόμη περισσότερο στο σύγχρονο κόσμο - τα δικαιώματα των λαών και η πρακτική έκφρασή τους δεν αποτέλεσαν ποτέ το «δώρο» των όποιων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά το αποτέλεσμα της σωστά προσανατολισμένης, συνειδητής, ενωμένης και οργανωμένης πάλης κάθε λαού.