Υψηλότερος από ποτέ άλλοτε είναι ο αριθμός των εργαζομένων παγκοσμίως, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό αναφέρει η έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την έκθεση περίπου 1,3 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι, σχεδόν το 50% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, ζουν με λιγότερα από δύο δολάρια ημερησίως (το ποσό αυτό έχει οριστεί επισήμως ως όριο φτώχειας).

Κι ενώ, δίπλα στον «υψηλότερο από ποτέ άλλοτε αριθμό φτωχών εργαζομένων», στέκεται προκλητικότατα ο μεγαλύτερος από ποτέ παραγόμενος από τους εργαζομένους πλούτος, όπως όλοι γνωρίζουν και παραδέχονται, η έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας προτείνει, ως λύση, την αύξηση της παραγωγικότητας... Και δε λέμε, ας αυξηθεί κι αυτή, αλλά ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Μήπως, δεν αυξάνεται συνεχώς, τόσες δεκαετίες τώρα, χωρίς στο παραμικρό να αντιμετωπίζονται - όπως ομολογούν οι ίδιοι - τα τεράστια προβλήματα της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της πείνας και τόσα άλλα; 'Η, μήπως, δε γνωρίζουν, ότι οι πλουσιότεροι πενήντα Ευρωπαίοι και Βορειοαμερικανοί κεφαλαιοκράτες έχουν εισόδημα ίσο με αυτό των 2,7 δισεκατομμυρίων φτωχότερων ανθρώπων του πλανήτη, δηλαδή, με το φτωχότερο 45% του παγκόσμιου πληθυσμού;

Προφανώς, οι ιθύνοντες του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας δε θέλουν να καταλάβουν την απλή αλήθεια, ότι όποιος έχει το καρπούζι και το μαχαίρι, κόβει ανάλογα και τις φέτες...