Αρχές του Γενάρη, περιοδεύοντας στις πληγείσες από το τσουνάμι περιοχές της Ασίας, ο Κόλιν Πάουελ ανοιχτά είπε ότι η «κάτι παραπάνω από γενναιόδωρη» βοήθεια των ΗΠΑ προς τις - κύρια μουσουλμανικές - πληγείσες χώρες, αποτελεί πολιτικό όπλο πρώτης γραμμής στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Ειδικά για την Ινδονησία, μίλησε για οργανική ένταξή της στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

Το «πολιτικό» αυτό όπλο, σε συνδυασμό με καθαρά στρατιωτικά μέσα, αναμένεται να αποκαταστήσει μόνιμη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι, με τη «χρυσή ευκαιρία» που τους έδωσε το τσουνάμι, στις πληγείσες περιοχές της ΝΑ Ασίας έχουν αναπτυχθεί ήδη 15.600 πεζοναύτες. Πρόσχημά τους, η υποστήριξη παροχής της ανθρωπιστικής βοήθειας. Ωστόσο, η παραμονή τους εκεί θα είναι μακρόχρονη. Το αεροπλανοφόρο «Λίνκολ» έλαβε οδηγίες για επ' αόριστον παραμονή ανοιχτά της Σουμάτρας, το ίδιο και οι δυνάμεις των πεζοναυτών με κέντρο διοίκησης την Ινδονησία.

Ευθέως πλέον λέγεται ότι, με την ευκαιρία που τους έδωσε το τσουνάμι, οι ΗΠΑ πραγματοποιούν τη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή μετά τον τερματισμό του πολέμου στο Βιετνάμ, προκειμένου να διασφαλίσουν και σ' αυτήν τη γωνιά του πλανήτη τα γεωστρατηγικά συμφέροντά τους. Προετοιμαζόμενες να αντιμετωπίσουν και στρατιωτικά όποιον τολμήσει να τα αμφισβητήσει (π.χ., Ρωσία στην κεντρική Ασία και Κίνα στη νότια και ανατολική).

Αμερικανοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι μια επιτυχημένη «ανθρωπιστική» προσφορά του αμερικανικού στρατού στη μουσουλμανική Ινδονησία θα μπορούσε να βελτιώσει την εικόνα της χώρας στο μουσουλμανικό κόσμο. Σ' αυτό το πλαίσιο, η Ινδονησία αναμένεται να είναι ο κύριος αποδέκτης της αμερικανικής οικονομικής βοήθειας.

Σημειωτέον ότι, μέχρι πρότινος, η Ινδονησία ήταν αρνητική στη λήψη οποιασδήποτε εξωτερικής βοήθειας στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Επίσης είχε απορρίψει - μαζί με τη Μαλαισία, στην οποία επίσης πλειοψηφεί ο μουσουλμανικός πληθυσμός - την πρόταση των ΗΠΑ για ενίσχυση της ασφάλειας στο στρατηγικής σημασίας θαλάσσιο στενό της Μάλακα.

Οπωσδήποτε, η όλη επιχείρηση, που εκτυλίσσεται τώρα, δε σχεδιάστηκε χθες. Αμερικανοί αξιωματούχοι είχαν προχωρήσει εδώ και καιρό σε διαπραγματεύσεις για τη λειτουργία βάσεών τους σε Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες και Σιγκαπούρη. Μαζί με άλλες βάσεις τους σε Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία, Αζερμπαϊτζάν, Ουζμπεκιστάν, Σάο Τόμε και Πρίντσιπε στις ακτές της Αφρικής, σε ένα ολοκληρωμένο νέο δίκτυο στρατιωτικών εγκαταστάσεών τους παγκοσμίως.

Η Ομοσπονδία των Αμερικανών Επιστημόνων (από τούδε FAS, με δικτυακή διεύθυνση www.fas.org) παρακολουθεί εδώ και αρκετά χρόνια τις σχετικές προσπάθειες των κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Μάλιστα, μέσω συγκεκριμένου προγράμματός της για για παρακολούθηση των εξαγωγών όπλων από τις ΗΠΑ, έχει συντάξει και ειδική μελέτη για την «Πολιτική πωλήσεων όπλων των ΗΠΑ σε σχέση με την αντι-τρομοκρατία, την Εγγύς Ανατολή και τη Νότια Ασία».

Εκεί σημειώνεται ότι αμέσως μετά από το χτύπημα στους «Δίδυμους Πύργους», η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήρε κυρώσεις που πρωθύστερα είχε επιβάλει σε Πακιστάν και Ινδία, επειδή έκαναν δοκιμές πυρηνικών όπλων. Κάποιες πρόσθετες κυρώσεις παρέμειναν ενεργές για το Πακιστάν, καθώς και για άλλες χώρες, που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήθελε να πείσει να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στο δημιουργούμενο τότε «Συνασπισμό» κατά της «τρομοκρατίας».

Οι πρώτες της προσπάθειες επικεντρώθηκαν στο να άρει όλους τους περιορισμούς για παροχή όπλων και άλλης στρατιωτικής βοήθειας στο γειτονικό με το Αφγανιστάν Πακιστάν. Πράγμα, που «πέρασε» από το Κογκρέσο, αρχικά για χρονικό ορίζοντα δύο χρόνων. Τον Ιούνη 2003, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών έληξε και τυπικά τις όποιες απαγορεύσεις στις πωλήσεις και παραδόσεις όπλων στην Ινδία και το Πακιστάν.

Με τα ίδια επιχειρήματα (να βοηθηθούν οι ΗΠΑ, στον παγκόσμιο αγώνα τους κατά της «τρομοκρατίας»), με λεπτές διαδικασίες στη Γερουσία, παραμερίστηκαν κυρώσεις που είχαν επιβληθεί νωρίτερα στο Αζερμπαϊτζάν. Ανοιξε ο δρόμος για την παροχή στους Αζέρους όπλων και άλλης στρατιωτικής βοήθειας, με τη ρήτρα ότι η στρατιωτική ενίσχυση ή τα όπλα δεν πρέπει να υπονομεύσουν τη διαδικασία ειρήνης με τη γείτονα Αρμενία. Το Μάρτη 2002, οι περιορισμοί εξαλείφτηκαν εντελώς με σχετικές τροποποιήσεις στον «Κανονισμό Διεθνούς Κυκλοφορίας Οπλων» (ITAR), έναν κατάλογο κρατών τον οποίο συντάσσουν οι ΗΠΑ και όπου απαγορεύεται να εξάγονται αμερικανικά όπλα και λοιπή στρατιωτική βοήθεια.

Η Γεωργία παρέλαβε δέκα ελικόπτερα UH-1H Huey και στρατιωτική βοήθεια ύψους 64 εκατομμυρίων δολαρίων, με σκοπό να αντιμετωπίσει - κατά τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ - άραβες μαχητές της «Αλ Κάιντα» που συμμετέχουν στις συγκρούσεις στην Τσετσενία και υποτίθεται ότι - κυνηγημένοι από το στρατό της Ρωσικής Ομοσπονδίας - βρίσκουν καταφύγιο στα φαράγγια Pankisi στη βόρεια Γεωργία.

Επίσης, στο όνομα της καταπολέμησης της «τρομοκρατίας», το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε, στις 9 Γενάρη 2002, ότι το Τατζικιστάν - είχε επιδείξει μεγάλη προθυμία να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ - βγήκε από τον κατάλογο ITAR.

Σημειώστε ότι το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας και άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες εκπαιδεύουν αλλοδαπούς στρατιώτες και προσωπικό επιβολής του νόμου μέσω διαφόρων προγραμμάτων, μερικά χρηματοδοτούμενα από λογαριασμούς του Πενταγώνου και άλλα από το υπουργείο Εξωτερικών. Εκπαιδεύουν ξένα στρατεύματα στη χρήση αμερικανικών όπλων και την υιοθέτηση του αμερικανικού στρατιωτικού δόγματος και τακτικής.

Ειδικά για την Ινδονησία, χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα «Κοινών Συνδυασμένων Ασκήσεων και Κατάρτισης» («Joint Combined Exercises and Training» ή JCET), προκειμένου οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ να παρέχουν σχετική εκπαίδευση στα ινδονησιακά στρατεύματα.

Επίσης, το υπουργείο Εξωτερικών ξεκινά στρατιωτική εκπαίδευση σε Κενιάτες στρατιώτες, μια πρωτοβουλία που εντάσσεται στο αμερικανικό σχέδιο «Αφρικανική Πρωτοβουλία Απάντησης σε Κρίσεις». Η FAS σημειώνει ότι αυτή η «συνεργασία» θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο, ώστε αμερικανικές δυνάμεις να χρησιμοποιήσουν βάσεις στην Κένια για να επιτεθούν σε στρατόπεδα «τρομοκρατών» στη Σομαλία. Στις 21 Μάρτη 2002, η αμερικανική κυβέρνηση ενέκρινε αυξημένη χρηματοδότηση για στρατιωτικούς σκοπούς, προς την Κένια, το Τζιμπουτί και την Αιθιοπία. Οι τρεις αυτές χώρες συνορεύουν με τη Σομαλία.

Τότε εγκρίθηκαν και έκτακτες συμπληρωματικές πιστώσεις ύψους 50 εκατομμυρίων δολαρίων, προς το Αφγανιστάν, για τον εξοπλισμό και την κατάρτιση του αφγανικού στρατού.

Στην «αντι-τρομοκρατική εκστρατεία» προβλέφτηκε και στρατιωτική βοήθεια αξίας άλλων 373 εκατομμυρίων δολαρίων προς: Πακιστάν, Νεπάλ, Ιορδανία, Μπαχρέιν, Ομάν, Υεμένη, Ουζμπεκιστάν, Κιργισία, Τατζικιστάν, Καζαχστάν, Τουρκία, Γεωργία, Φιλιππίνες, Κολομβία και Ισημερινό.

Η κυβέρνηση των Φιλιππίνων έχει υποστηρίξει τις ΗΠΑ στον αγώνα τους κατά της «τρομοκρατίας», προσφέροντας στις αμερικανικές δυνάμεις, βάσεις και εναέριο χώρο. Σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ έχουν ήδη δώσει στρατιωτική βοήθεια ύψους 92,3 εκατομμυρίων δολαρίων, συμπεριλαμβανομένων ενός αεροσκάφους C-130, οκτώ ελικοπτέρων UH-1H, ενός σκάφους περιπολίας και 30.000 τυφεκίων Μ-16 συν τα πυρομαχικά.

Σύμφωνα με την FAS, η στρατιωτική αυτή ενίσχυση προορίζεται να βοηθήσει τη Μανίλα να αντιπαλέψει διάφορες εξεγέρσεις στο έδαφός της, όπως και ομάδες που σχετίζονται με την «Αλ Κάιντα». Σ' αυτό το πλαίσιο, Φιλιππινέζοι στρατιώτες εκπαιδεύονται από αξιωματικούς των Αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων.

Το Μάη 2003 το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών κατέθεσε στο Κογκρέσο Αναφορά για τη στρατιωτική εκπαίδευση που παρέχουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό και τις σχετικές δραστηριότητες του υπουργείου Αμυνας («Foreign Military Training and DoD Engagement Activities of Interest»).

Εκεί προέκυπτε ότι το οικονομικό έτος 2002 δόθηκαν 973.355 δολάρια για την εκπαίδευση στρατιωτικών του Μπαγκλαντές, καθότι έτσι «μεγαλώνει η οικειότητα των αξιωματικών του Μπαγκλαντές με τις αμερικανικές αξίες και στρατιωτικές πρακτικές». Οτι για το οικονομικό έτος 2003 προϋπολογίζονταν άλλα 1.242.628 δολάρια. «Μια σημαντική οικονομική ανάπτυξη (σ.σ.: του Μπαγκλαντές) και μείωση της φτώχειας θα μεγιστοποιήσει τα οφέλη για τις αμερικανικές εταιρίες και θα μειώσει την εξάρτηση από την εξωτερική βοήθεια», ανέφεραν οι Αμερικανοί σε γενικό, θεωρητικό επίπεδο, για να εξειδικεύσουν κατόπιν: «Τα σεμινάρια αυξάνουν τη γνώση και κατανόηση των αμερικανικών πολιτικών, οδηγώντας σε αυξημένη διαφάνεια και εμπιστοσύνη».

Τα ποσά που δόθηκαν για αντίστοιχους λόγους στην Ινδία ήταν 1.819.809 δολάρια το οικονομικό έτος 2002 και προϋπολογίζονταν σε 1.606.565 δολάρια το 2003. Στην Αναφορά, η Ινδία παρουσιάζεται ως η δεσπόζουσα στρατιωτική δύναμη στη Νότια Ασία και τον Ινδικό Ωκεανό. Η ινδική κυβέρνηση παίρνει συγχαρητήρια, καθώς «ήταν ανάμεσα στις πρώτες παγκοσμίως που πρόσφεραν απλόχερα υποστήριξη στον Πόλεμο ενάντια στην Τρομοκρατία», όπως και επειδή στέλνει πολεμικά της πλοία στο Στενό της Μάλακα, για να προστατεύουν «φορτία σημαντικής αξίας». Επισημαίνεται ότι Ινδία και ΗΠΑ διεξήγαγαν τέσσερις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις.

Οι ΗΠΑ έδωσαν χρήματα και στις Μαλδίβες (223.558 δολάρια το 2002 και 244.342 το 2003) για την εκπαίδευση στρατιωτικών τους. Η κυβέρνηση του νησιωτικού συμπλέγματος επιτρέπει τη διέλευση των αμερικανικών πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών από το θαλάσσιο και εναέριο χώρο τους. «Επειδή οι ΗΠΑ δεν έχουν μόνιμη αποστολή στις Μαλδίβες, θα συνεχίσουν να φροντίζουν για τα εθνικά τους συμφέροντα εκεί, μέσω τακτικών διπλωματικών ανταλλαγών, που θα τις διαχειρίζεται η Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Κολομβία». Μια από τις πλέον διαβόητες αμερικανικές πρεσβείες στον κόσμο, με έργο, που, από ό,τι φαίνεται, ξεπερνά κατά πολύ τα συμφέροντα αυτής της λατινοαμερικανικής χώρας.

Κομμάτι από την πίτα πήρε και η Σρι Λάνκα (1.004.187 δολάρια το 2002 και 433.991 το 2003), καθώς έχει «στρατηγική θέση στον Ινδικό Ωκεανό».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση του Νεπάλ. 570.436 δολάρια το 2002 και 651.173 το 2003 για την εκπαίδευση στελεχών του στρατού του. Τα πράγματα λέγονται πολύ καθαρά: «Η δωδεκάχρονη δημοκρατία του Νεπάλ δοκιμάζεται από μια μαοϊκή εξέγερση που επιδιώκει να αντικαταστήσει την πολυκομματική δημοκρατία και συνταγματική μοναρχία του Νεπάλ με μια μαοϊκή δικτατορία. Η εξάχρονη εξέγερση εξαπλώθηκε βίαια και καταστροφικά και το Νοέμβριο 2001 εξάπλωσε τις επιθέσεις της και εναντίον κυβερνητικών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών. Ο Βασιλικός Στρατός του Νεπάλ είναι τώρα πλήρως αναπτυγμένος εναντίον των μαοϊκών. Τα προγράμματά μας για στρατιωτική εκπαίδευση αποτελούν κομμάτι της βοήθειας προς το Νεπάλ στους τομείς της οικονομίας και της ασφάλειας, που περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, την παροχή ελαφρού εξοπλισμού για το πεζικό, προκειμένου να βελτιώσει τη δυνατότητα του Στρατού να αντιμετωπίσει τη μαοϊκή στρατιωτική απειλή».

Στις 16 Αυγούστου 2004 η αμερικανική κυβέρνηση δημοσιοποίησε την πρόθεσή της να μετατοπίσει αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, σε αυτό το προαναφερόμενο νέο παγκόσμιο δίκτυο στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Το σκεπτικό τους είναι ότι η σημερινή δομή τους είναι προϊόν του Β` Παγκοσμίου Πολέμου και του πολέμου στην Κορέα. Οτι η νέα δομή χρειάζεται για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις πιθανές στρατιωτικές απειλές του 21ου αιώνα.

Ειδικά για την Ασία και τον Ειρηνικό, η κυβερνητική πρόταση προβλέπει, εκτός από τη συγχώνευση κάποιων βάσεών τους σε Ιαπωνία και Κορέα, να δημιουργηθούν νέοι «κόμβοι» για τις αμερικανικές ειδικές δυνάμεις και «πολλαπλές δίοδοι πρόσβασης» για την ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων σε «περιπτώσεις ανάγκης» στην περιοχή.

Εξάλλου, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας εξετάζει το ενδεχόμενο μεταφοράς πρόσθετων στρατιωτικών μονάδων σε βάσεις του Ειρηνικού, εκτός επικράτειας ΗΠΑ. Πρόσφατα, ο ναύαρχος Thomas Fargo, διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στον Ειρηνικό, ζήτησε οι ταξιαρχίες του στρατού ξηράς «Stryker», μαζί με μεταφορικά πολεμικά αεροσκάφη C-17 και αποβατικά πλοία υψηλής ταχύτητας, να μεταφερθούν στην Αλάσκα και τη Χαβάη. Επίσης δήλωσε ότι μια ομάδα αεροπλανοφόρων κρούσης μπορεί να προωθηθεί παραπέρα στον Ειρηνικό, καθώς επίσης και βομβαρδιστικά αεροπλάνα και υποβρύχια να μεταφερθούν στο Γκουάμ.

Το Γκουάμ είναι από το 1898 προσαρτημένο στις ΗΠΑ ως «μη ενσωματωμένη επικράτειά» τους. Ενα νησί στο βόρειο Ειρηνικό στα τρία τέταρτα της απόστασης από τη Χαβάη (Πολιτεία των ΗΠΑ) στις Φιλιππίνες. Σύμφωνα δε με το «World Factbook» της CIA, «οι στρατιωτικές βάσεις στο νησί είναι μια από τις πιο σημαντικές στρατηγικά, βάσεις των ΗΠΑ στον Ειρηνικό».