ΚΑΠΝΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ
Διακόσιες απολύσεις ως... αρχή

ΚΟ του ΚΚΕ στα Καπνεργοστάσια: Τώρα χρειάζεται πλατιά ταξική συσπείρωση

Παρασκευή 21 Γενάρη 2005

Από κινητοποίηση στο εργοστάσιο «Παπαστράτος» ενάντια στις απολύσεις
Διακόσιες απολύσεις ως... αρχή, «μαχαίρι» σε εργασιακές κατακτήσεις με πλήρη αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και συνθηκών, κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας του κλάδου και υπογραφή ατομικών συμβάσεων κομμένων και ραμμένων στα μέτρα του αφεντικού, είναι οι... αναδιαρθρώσεις που προωθούνται από την πολυεθνική «Philip Morris International», αγοράστρια της καπνοβιομηχανίας «Παπαστράτος», σε βάρος των 1.050 εργαζομένων του εργοστασίου.

Πρόσχημα, το γνωστό: Η «ανταγωνιστικότητα» της εταιρίας. Δηλαδή η διατήρηση και αύξηση των κερδών της, στα πλαίσια της οποίας σχεδιάζεται και μετεγκατάσταση του εργοστασίου στην περιοχή του Ασπροπύργου το 2007. Ομως τους εργαζόμενους δεν τους περιμένει μόνο αυτό το σκληρό «πακέτο» των άκρως αντεργατικών μέτρων. Η πολυεθνική τους επιφυλάσσει και άλλη δοκιμασία. Προγραμματίζει να τους «βάλει μπροστά» να διεκδικούν από την κυβέρνηση οικονομικά κίνητρα για τη μετεγκατάσταση, προκειμένου να... σώσουν το εργοστάσιο! Δηλαδή και δαρμένοι και καμένοι...

Σε σχετική μελέτη της διοίκησης με τον τίτλο... «κοιτάζοντας το μέλλον», η οποία ολοκληρώθηκε στις 11 Γενάρη και ήδη έχει γνωστοποιηθεί στους εργαζόμενους, το αναφέρει καθαρά: Το εργοστάσιο για να εξακολουθήσει να λειτουργεί θα πρέπει να μετεγκατασταθεί σε νέες εγκαταστάσεις, των οποίων «η κατασκευή εξαρτάται από την εκπλήρωση διαφόρων κριτηρίων». Αυτά μεταξύ άλλων είναι: «Ευνοϊκή κυβερνητική νομοθεσία που παρέχει επενδυτικά κίνητρα» και «νέα συμφωνία για μια νέα εποχή: Μείωση του εργατικού δυναμικού χάρη σε μοντέρνα χωροταξική διαρρύθμιση του εργοστασίου και εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού. Δίκαιη μεταχείριση μέσω προγραμμάτων πρόωρης συνταξιοδότησης και πακέτων οικειοθελούς αποχώρησης. Λογικές και δίκαιες πρακτικές μισθοδοσίας ως κίνητρο ανταγωνιστικότητας. Ευελιξία εργασίας και αρχές αξιολόγησης απόδοσης».

Βεβαίως, όπως διευκρινίζεται στο κείμενο, μπορεί να γίνει «καταγγελία συμβάσεων εργασίας, εφόσον αυτές είναι απαραίτητες, μετά την ολοκλήρωση του εθελοντικού πακέτου»! Οσον αφορά στο περί «δίκαιας πρακτικής μισθοδοσίας ως κίνητρο ανταγωνιστικότητας», αυτό σύμφωνα με το κείμενο σημαίνει ότι παύουν να ισχύουν όλα όσα είχαν κατακτήσει μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι του εργοστασίου, διαγράφονται πολυετίες και όσα απορρέουν από αυτές και επιβάλλεται η υπογραφή ατομικών συμβάσεων με κάθε εργαζόμενο, προσαρμοσμένες στη... φιλοσοφία της εταιρίας για την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς της, οι αυξήσεις θα καταβάλλονται στο βασικό μισθό και όχι στα μέχρι τώρα καταβαλλόμενα και θα είναι όχι με βάση αυτές που προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση του κλάδου, αλλά ό,τι δώσει η εργοδοσία. Ο προγραμματισμός προβλέπει ότι από το 2005 μέχρι το 2007 οι αυξήσεις που θα δοθούν θα είναι ακριβώς 3%. Επίσης η άνοδος σε κλιμάκια δε θα προωθείται με βάση την πολυετία, αλλά την αξιολόγηση, που θα καθορίζεται με... βαθμολογία από το «Α» ως το «Ε», που είναι η εξαιρετική και η οποία θα υπογράφεται και από τον προϊστάμενο και τον εργαζόμενο.

Και δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι της «Παπαστράτος» που μπαίνουν στον αστερισμό των... αναδιαρθρώσεων. Ανάλογη επίθεση έχει εξαπολυθεί και σε βάρος των εργαζομένων της καπνοβιομηχανίας «Κεράνης». Ηδη βρίσκονται σε πρόγραμμα απολύσεων με τη μέθοδο των «οικειοθελών» αποχωρήσεων και περικοπών κατακτήσεων. Ενώ δυσμενείς εξελίξεις αναμένονται σε βάρος των εργαζομένων και σε άλλες καπνοβιομηχανίες, όπως της «Καρέλιας».

Με άλλα λόγια, ένας ακόμα κλάδος, όπως τόσοι άλλοι, (μόνο στον Πειραιά αυτή την περίοδο πλήττονται άγρια εμποροϋπάλληλοι, ναυτεργάτες, εργάτες της Ζώνης, ναυτιλιακοί υπάλληλοι και έπεται συνέχεια) καλείται να αντιμετωπίσει την εφ' όλης της ύλης επίθεση που έχει εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο, όπως αυτή διαγράφεται μέσα από την πολιτική που συνδιαμορφώνεται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση και εφαρμόζεται στη χώρα μας από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και προσυπογράφεται από το ΣΥΝ.

Κομματική Οργάνωση Καπνεργοστασίων

Αλλωστε είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Κομματική Οργάνωση Καπνεργοστασίων του ΚΚΕ ότι τα όσα προωθούνται στις «Παπαστράτος» και «Κεράνης» είναι ακριβώς τα όσα προβλέπονται στα άρθρα του αντεργατικού μανιφέστου της ΕΕ, αυτό της «Λευκής Βίβλου» ενταγμένο στις «αρχές» της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Η Οργάνωση στην ανακοίνωσή της σημειώνει ότι και στα δύο καπνεργοστάσια «στο όνομα του ανταγωνισμού και της διατήρησης των κερδών ακολουθούν το ίδιο πρόγραμμα που απορρέει μέσα από την περιβόητη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τη Λευκή Βίβλο», τονίζοντας ότι η πολιτική της συμμαχίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ «που συμφώνησε τότε με τις συνθήκες αυτές, φέρνει τα δεινά του σήμερα».

Η Οργάνωση υπογραμμίζει ότι «οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να καταδικάσουν και να αντιπαλέψουν την πολιτική που γεννά αντεργατικές αποφάσεις. Αυτό προϋποθέτει σωματείο και συνδικαλιστές που δε θα "πατάνε" σε δύο βάρκες, και "με τη Λευκή Βίβλο και με τους εργαζόμενους"». «Προϋποθέτει σωματείο με σαφή ταξικά χαρακτηριστικά, συνδικαλιστές με ξεκάθαρη θέση όπου θα έχουν απέναντί τους τις όποιες αντεργατικές βλέψεις του κεφαλαίου. Συνδικαλιστές που δε θα συναινούν, δε θα δέχονται με παθητικό τρόπο την όποια επίθεση. Συνδικαλιστές που θα βάζουν πλαίσια διεκδικήσεις, όπως αυτό του ΠΑΜΕ, που αντιπροσωπεύει τις σύγχρονες ανάγκες» των εργαζομένων. Σήμερα που οι εργαζόμενοι - σημειώνεται - αντιμετωπίζουν «την ολομέτωπη επίθεση από το "μπλοκ" του κεφαλαίου» είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργήσουν το δικό τους ταξικό «μπλοκ».

Η Κομματική Οργάνωση καλεί τους εργαζόμενους του κλάδου να υπερασπίσουν τα εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά τους δικαιώματα, τις εργασιακές τους σχέσεις, το εισόδημά τους, να μη δεχτούν απόλυση - οικειοθελή ή μη - και να απαιτήσουν το συντονισμό του αγώνα όλων των καπνεργοστασίων. «Απαιτείται, τονίζει, σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του υπηρέτες, ριζική αλλαγή του συσχετισμού δύναμης μέχρι το επίπεδο της εξουσίας». Και κάνει σαφές ότι οι δυνάμεις του ΚΚΕ, οι ταξικές δυνάμεις στα καπνεργοστάσια και σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα. «Τώρα - καταλήγει - χρειάζεται η πιο πλατιά ταξική, αγωνιστική συσπείρωση των εργατών».