Οπως οι «κύριοι» πολυεθνικών του πετρελαίου (π.χ. ChevronTexaco, ExxonMobile, Occidentatl Petroleum,New Energy Corporation), που χρυσοπλήρωσαν τη φιέστα, προσβλέποντας σε ποικίλα «ανταποδοτικά οφέλη» (π.χ. πετρέλαια της Αλάσκας...).
Τα «μεγάλα κεφάλια» της πολεμικής βιομηχανίας και «συστημάτων ασφάλειας», όπως Boeing, Lockheed Martin, Northrop Grumman, που εξασφαλίζουν χρυσές δουλιές και νέα υπέρογκα κέρδη από τους παλιούς και νέους πολέμους της κυβέρνησης Μπους, αλλά και από την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της κατ' ευφημισμόν «Γης της Ελευθερίας»...
Οπως οι διευθυντές των πολυεθνικών ηλεκτρονικού λογισμικού Microsoft και Oracle και οι κολοσσοί Μέσων Μαζικής «Ενημέρωσης», όπως η Washington Post Company...
Οπως οι διευθυντές τραπεζών, χρηματοπιστωτικών οργανισμών (Τράπεζα της Αμερικής, Wachovia Corp, Ameriquest Capital Corp), αυτοκινητοβιομηχανιών (π.χ. Ford Motor Co.), πολυεθνικών του φαρμάκου (Bristol - Myers Squibb, Pfizer), οι ξενοδοχειακοί κολοσσοί χλιδής, όπως Marriot International, Rizt - Carlton Hotel.
Ομως, απέναντι στους χρηματοδότες και τα στελέχη της δεύτερης θητείας Μπους, βρίσκονται άλλοι: Οι (ως επί το πλείστον εγκλωβισμένοι στη μέγκενη του δικομματισμού της πλουτοκρατίας) Αμερικανοί, που δίνουν το δικό τους αγώνα μακριά απ' τα κόκκινα χαλιά της ορκωμοσίας, τους χορούς και τα ξέφρενα πάρτι της απόλυτης μειοψηφίας του πλούτου...