Από τις 10.50 χτες το πρωί παραμένει κλειστή, στα Τέμπη, η Εθνική Οδός Αθήνας - Θεσσαλονίκης, μετά από απαίτηση και ισχυρή πίεση των Λαρισαίων βαμβακοπαραγωγών που είχαν εκεί τα τρακτέρ τους και παρά το γεγονός ότι οι επικεφαλής της συγκεκριμένης κινητοποίησης - η γνωστή ηγετική ομάδα της Ενωσης Συνεταιρισμών Λάρισας που ανήκει στη ΝΔ - ήταν κατά του κλεισίματος του δρόμου. Ο αποκλεισμός αποφασίστηκε να κρατήσει, κατ' αρχήν, ένα 24ωρο και σήμερα το πρωί, σε σύσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στα Τέμπη, θ' αποφασιστεί τι θα γίνει στη συνέχεια, ενώ σε αποκλεισμούς στην Εθνική Οδό προχώρησαν και οι βαμβακοπαραγωγοί του Βελεστίνου και του Αλμυρού.

Φαίνεται, πάντως, πως θέση της νεοδημοκρατικής ηγετικής ομάδας, που καθοδηγεί τους βαμβακοπαραγωγούς, είναι ν' αποχωρήσουν τα τρακτέρ και είναι χαρακτηριστικό ότι χτες ο Θ. Κοκκινούλης δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι ο ίδιος, στη σημερινή σύσκεψη, θα προτείνει «αναστολή της κινητοποίησης». (Αργότερα ισχυρίστηκε ότι δεν εννοούσε να φύγουν τα τρακτέρ σήμερα Σάββατο, αλλά το... επόμενο Σάββατο, πλην, όμως, αυτή η «αυτοδιάψευση» περισσότερο μοιάζει με επιχείρηση παραπλάνησης, παρά με αλλαγή στάσης).

Αν, τελικά, τα τρακτέρ φύγουν σήμερα, αύριο, ή μεθαύριο - χωρίς, δηλαδή, να υπάρξει κάποια αλλαγή στην αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης και δίχως να έχουν κερδίσει κάτι χειροπιαστό οι βαμβακοπαραγωγοί - θα πρόκειται για επανάληψη του σεναρίου του 2002, όταν τα τρακτέρ έφυγαν από τα Τέμπη, με πρωτοβουλία, και τότε, των ίδιων αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ και, όπως λέγεται, με εντολή της Ρηγίλλης. (Φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι «αγωνιστές» αγνοούν τη σημασία και τη σοφία της ρήσης «το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού».)

Μια τέτοια εξέλιξη βολεύει, όσο τίποτα άλλο, την κυβέρνηση, η οποία, όσο περνούσαν οι μέρες και τα τρακτέρ παρέμειναν στους δρόμους, έβλεπε να δυσκολεύεται κι ένιωθε να στριμώχνεται. Και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι οι ηγέτες της συγκεκριμένης κινητοποίησης των βαμβακοπαραγωγών κινούνται στη λογική της αποχώρησης, όταν συνεχώς βγαίνουν κι άλλοι αγρότες στον αγώνα. Χτες και προχτές σιτοπαραγωγοί των Φαρσάλων και αμπελοκαλλιεργητές του Τυρνάβου απέκλεισαν, με τα τρακτέρ τους, εθνικούς δρόμους, ενώ καθημερινά δυναμώνουν τα μπλόκα που έχουν στηθεί σε άλλες περιοχές της Θεσσαλίας και δημιουργούνται νέα - από αγρότες, μάλιστα, οι οποίοι προβάλλουν πιο ολοκληρωμένα, πιο σαφή και πιο προχωρημένα αιτήματα και επιδεικνύουν μεγαλύτερη αγωνιστική αποφασιστικότητα. Εκτός κι αν ισχύει αυτό που υποπτεύονται πολλοί - το λένε στο μιλητό και μερικοί από τους ίδιους - ότι, δηλαδή, οι φιλοκυβερνητικοί αγροτοσυνδικαλιστές δε θέλουν να υπάρξει συνάντηση στους δρόμους του αγώνα των αγροτών που τους ακολούθησαν με τους συναδέλφους τους που θα συμμετάσχουν στην πανελλαδική κινητοποίηση της ΠΑΣΥ.

Αν οι βαμβακοπαραγωγοί της Λάρισας και της Μαγνησίας φύγουν από τα μπλόκα με άδεια χέρια και σκυμμένο κεφάλι, η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι πέτυχε μια πρώτη, σημαντική «νίκη», καθώς θα έχει μείνει αλώβητη, πολιτικά, από την πρώτη αναμέτρησή της με αγωνιζόμενους αγρότες. Και θα περιφέρει αυτή τη «νίκη» σαν λάβαρο, για ν' αποθαρρύνει τους άλλους αγρότες που μπαίνουν στη μάχη, αλλά και άλλους εργαζόμενους που ετοιμάζονται να στραφούν αγωνιστικά κατά της πολιτικής της, προβάλλοντας δίκαιες διεκδικήσεις.

Βεβαίως, αν η αγωνιστική προσπάθεια των βαμβακοπαραγωγών να πάρουν ό,τι δικαιούνται και τους το «έκλεψε» η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ αποβεί άκαρπη - και, ως προς τούτο, η κινητοποίησή τους θα έχει «αποτύχει» - οι ίδιοι δε θα φταίνε καθόλου. Η ευθύνη για το «αδιέξοδο» και την «αποτυχία» βαρύνει, πρωτίστως, την κυβέρνηση, αλλά και τους ηγέτες της συγκεκριμένης κινητοποίησης. Κι εξηγούμαστε:

Η κυβέρνηση είναι αταλάντευτη στην εφαρμογή του καταστροφικού κανονισμού για το βαμβάκι και, γενικότερα, της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, απαιτώντας συμμόρφωση των πάντων στα «δεδομένα» αυτής της πολιτικής κι αρνούμενη να ικανοποιήσει και το παραμικρό αίτημα των αγωνιζόμενων αγροτών. Θέλοντας, μάλιστα, να δείξει ότι θα παραμείνει ανυποχώρητη, αρνήθηκε να ικανοποιήσει και το αίτημα για συνάντηση εκπροσώπων των αγροτών με τον πρωθυπουργό και, ταυτόχρονα, εξαπολύει εκστρατεία συκοφάντησης, σπίλωσης και διαπόμπευσης του αγροτικού κόσμου, καταρτίζοντας λίστες «παρανομούντων» βαμβακοπαραγωγών, τους οποίους τα «τσιράκια» της σπεύδουν να χαρακτηρίσουν «ψεύτες, κλέφτες κι απατεώνες».

Οι ηγέτες της κινητοποίησης των βαμβακοπαραγωγών της Λάρισας και της Μαγνησίας έχουν τεράστια ευθύνη, καθώς έκαναν ό,τι μπορούσαν για να «αποτύχει» ο αγώνας και για να διευκολύνουν την κυβέρνηση να βγει «νικητής». Αν η κινητοποίηση λήξει, όπως φαίνεται να καταλήγει, τότε θα μπορούσε κάποιος να πει ότι το μόνο χειροπιαστό αποτέλεσμα που έφερε ο «αγώνας» των φιλοκυβερνητικών αγροτοσυνδικαλιστών ήταν οι «λίστες παρανόμων βαμβακοπαραγωγών». Αυτές με τις οποίες οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής «σύμμαχοί» τους επιχειρούν την κατασυκοφάντηση συνολικά του αγροτικού κόσμου και την παραπλάνηση της κοινής γνώμης, η οποία καλείται να πιστέψει ότι για το τεράστιο αγροτικό πρόβλημα της χώρας φταίνε οι αγρότες που «παρανομούν» και όχι η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που τους ξεκληρίζει μαζικά για να δώσει τη γη τους σε μεγαλοαγρότες κι επιχειρηματίες.

Και για την «αποτυχημένη» κατάληξη, ευθύνη έχουν οι συγκεκριμένοι «ηγέτες», καθώς:

* Ξεκίνησαν μια κινητοποίηση μόνο για τους βαμβακοπαραγωγούς των Νομών Λάρισας και Μαγνησίας, παρά το γεγονός ότι όλοι οι βαμβακοπαραγωγοί της χώρας είχαν τα ίδια προβλήματα κι ενώ το ίδιο οξυμένα προβλήματα έχουν και οι παραγωγοί όλων των άλλων γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Ταυτόχρονα, απέκλειαν, εκ των προτέρων, κάποιες μορφές πάλης - όπως αυτή του κλεισίματος των δρόμων - ισχυριζόμενοι ότι είναι «αναχρονιστικές». Αυτή η τακτική είχε ως αποτέλεσμα η κινητοποίηση να μη στηρίζεται από ένα μαζικό και ισχυρό αγροτικό μέτωπο, ενώ δεν είχε και τη συμπαράταξη των άλλων λαϊκών στρωμάτων - δεν την αναζήτησαν οι διοργανωτές της - ώστε η αγωνιστική πίεση να είναι πιο ισχυρή κι αποτελεσματική.

* Πρόβαλλαν αιτήματα επιμέρους και διχαστικά, ζητώντας:

• Να παραληφθούν, απλώς, οι αδιάθετες ποσότητες βαμβακιού που υπάρχουν στους δυο νομούς, χωρίς να διευκρινίζουν σε ποια τιμή πρέπει να πουληθούν όλα τα βαμβάκια και δίχως ν' αναφέρονται στην ανάγκη κάλυψης του χαμένου εισοδήματος όλων των παραγωγών, που, φέτος, πούλησαν 80 δρχ. φθηνότερα από πέρσι.
• Να γίνουν επανέλεγχοι για να εντοπιστούν και να βγουν από το «σύστημα» τα «παράνομα» βαμβάκια, αποδεχόμενοι έτσι την παράνομη απόφαση της κυβέρνησης ν' αφήσει ποσότητες παραγόμενου βαμβακιού εκτός επιδότησης και δίνοντάς την ευκαιρία στους συκοφάντες να σπιλώσουν τους αγρότες και να «σπείρουν» τη διχόνοια στα χωριά.

* Εμφάνιζαν ως διαχειριστικό το πρόβλημα του βαμβακιού - όπως και το γενικότερο αγροτικό πρόβλημα της Ελλάδας - τη στιγμή που είναι, εμφανώς, πολιτικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έλεγαν κουβέντα κατά της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ, που, σαν το δρεπάνι, «κόβει κεφάλια», μικρών και μεσαίων αγροτών, ενώ στο απυρόβλητο έμεινε και η κυβέρνηση για να μη θιχτεί το όποιο «κύρος» τής απόμεινε στον αγροτικό κόσμο. Ταυτόχρονα, προσπαθούσαν να εμφανίσουν ως αποκλειστικά υπεύθυνους τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και κάποιους υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ετσι, όμως, καμιά κινητοποίηση δεν μπορεί να πείσει για το δίκιο της και να πετύχει το σκοπό της.

Οι βαμβακοπαραγωγοί της Λάρισας και της Μαγνησίας, που προδόθηκαν από την ηγετική ομάδα η οποία τους οδήγησε στο «αδιέξοδο», δεν πρέπει να φύγουν από τον αγώνα με σκυμμένο το κεφάλι. Υπάρχει και γι' αυτούς - όπως για όλους τους μικρομεσαίους αγρότες της Θεσσαλίας και της Ελλάδας - μια θέση στην πανελλαδική, παναγροτική κινητοποίηση της ΠΑΣΥ. Εκεί, μαζί με τους συναδέλφους τους, θα μπορέσουν να συνεχίσουν τη μάχη για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, να κλιμακώσουν τον αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον. Οσοι πιστοί προσέλθετε, λέει το συνεπές αγροτικό κίνημα...