Προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο Λεονάρντο ντα Βίντσι, το γνωστό και ως Φιουμιτσίνο Μι και παίρνουμε το λεωφορείο που θα μας αφήσει στο Στατσιόνε Τέρμινι. Από εκεί, με μοναδική αποσκευή την επιθυμία να ξαναπερπατήσουμε σε γνώριμους δρόμους, θα βρεθούμε στην Πιάτσα Μπαρμπερίνι και θα διασχίσουμε την πασίγνωστη Βία Βένετο, αφού φυσικά πιούμε έναν καπουτσίνο στο καφέ «Ντονέι». Τελικά, όλο ευθεία, θα φτάσουμε στην πανέμορφη βίλα Μποργκέζε. Μόλις περάσουμε μέσα στη βίλα θα θαυμάσουμε το γυμνό άγαλμα της Πολίνα Μποναπάρτε, της πανέμορφης αλλά «άτακτης», της ζωηρής αδελφής του Μεγάλου Ναπολέοντα, που του είχε προκαλέσει πολλούς πονοκεφάλους. Στις αίθουσες του ισογείου στεγάζονται γλυπτά από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη και μερικά από τα πρώτα αριστουργήματα του Μπερνίνι, όπως ο Δαβίδ. Τα μάτια μας δε χορταίνουν την ομορφιά και ίσως δεν αντέχουν να τη χωρέσουν όλη, να την αφομοιώσουν, να την κάνουν κτήμα τους.
Πιάτσα ντι Σπάνια είναι η προσωποποίηση της υπαίθριας γοητείας. Δεν είναι τυχαίο που ο σκηνοθέτης της ταινίας «Διακοπές στη Ρώμη» διάλεξε τη συγκεκριμένη τοποθεσία, τα συγκεκριμένα σκαλοπάτια, για να τα κατέβει με χάρη η αξέχαστη Οντρεϊ Χέμπουρν. Η υπέροχη πλατεία με τα πολύχρωμα άνθη περιβάλλεται από ψηλά κτίρια με παραθυρόφυλλα βαμμένα σε αποχρώσεις της ώχρας, του κρεμ και του πορφυρού. Κατά τον 17ο αιώνα ο πρεσβευτής της Ισπανίας στην Αγία Εδρα είχε το ορμητήριό του σε εκείνη την περιοχή και οι περισσότεροι νόμιζαν ότι ήταν ισπανικό έδαφος, εξ ου και το όνομά της. Οσοι ξένοι καταπατούσαν την περιοχή γίνονταν αναγκαστικά μέλη του ισπανικού στρατού, τώρα τέτοιος φόβος δεν υπάρχει. Περπατούμε, καταπατούμε, θαυμάζουμε και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη Βία Κοντότι. Στο νούμερο 86 σταματούμε. Είναι το «Καφέ Γκρέκο», το οποίο άνοιξε ένας Ελληνας το 1760, και που θα πιούμε ακόμη έναν καφέ. Το καφέ αυτό υπήρχε ολόκληρο τον 18ο αιώνα το αγαπημένο στέκι των ξένων καλλιτεχνών. Συγγραφείς όπως ο Κιτς, ο Μπάιρον, ο Γκαίτε, αλλά και συνθέτες όπως ο Βάγκνερ και ο Μπιζέ, έπαιρναν εδώ το πρωινό τους. Το ίδιο έκανε και ο περίφημος Καζανόβα και ο τρελός βασιλιάς της Βαυαρίας ο Λουδοβίκος. Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο που πήρε το όνομα του από τους αγωγούς που μετέφεραν νερό στις Θέρμες του Αγρίππα, δίπλα στο Πάνθεον, στο δρόμο που σήμερα είναι τα ακριβότερα καταστήματα με τα πιο όμορφα ρούχα για άνδρες και γυναίκες. Απλησίαστα είναι για να ψωνίσεις, αλλά προσιτά για λίγη οφθαλμαπάτη....