Οταν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο παίρνουν αύξηση 3,6% και αυτή μόνο στο βασικό μισθό (στο σύνολο των αποδοχών είναι 2,5%) και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα παίρνουν αύξηση γύρω στο 3%, ενώ ο επίσημος (πλαστός) πληθωρισμός είναι 2,9% και ο πραγματικός αρκετά παραπάνω, το συμπέρασμα είναι αδιαμφισβήτητο: Το 2005 οι εργαζόμενοι θα γίνουν ακόμη φτωχότεροι. Κι αυτό χωρίς να λογαριάσουμε το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα (η αύξηση των φόρων προβλέπεται υπερδιπλάσια του πληθωρισμού) και την εντεινόμενη συνεχώς αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων, μέσω της πολύμορφης ιδιωτικοποίησης της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, κλπ., κλπ.

Βγαίνει, βέβαια, ακόμη ένα συμπέρασμα: Αφού οι εργαζόμενοι ούτε καν διατηρούν το μέχρι σήμερα βιοτικό τους επίπεδο, κάποιοι άλλοι επωφελούνται, τόσο από τη μεγαλύτερη φτώχεια των πρώτων, όσο και, κυρίως, από την αύξηση του συνολικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν - ΑΕΠ). Και αυτοί δεν είναι τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού (επαγγελματοβιοτέχνες, μικρομεσαίοι αγρότες, κλπ.). Αλλωστε, γνωστά σε όλους είναι και τα δικά τους σοβαρά και εντεινόμενα προβλήματα. Ποιοι επωφελούνται; Ποιοι άλλοι; Οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι κάθε λογής κεφαλαιοκράτες.