Ενα μήνα μετά τις αποκαλούμενες εκλογές όλοι αναμετρούν τις επιπτώσεις και τις συνέπειες της αιματηρότερης βομβιστικής επίθεσης. Και μπορεί το αίμα να έβαψε τους δρόμους, αλλά οι δοτοί πολιτικοί δεν πτοούνται και τα παζάρια για το σχηματισμό «κυβέρνησης» συνεχίζονται αμείωτα.

Στους 125 έφτασαν οι νεκροί από τη βομβιστική επίθεση στη Χίλα, ενώ εκπρόσωπος του νοσοκομείου δήλωσε χτες ότι ο αριθμός των θυμάτων αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο, καθώς πολλοί από τους 146 τραυματίες νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση. Χτες, ο κυβερνήτης της επαρχίας της Βαβυλώνας, Ουαλίντ αλ Τζαναμπί, συγκάλεσε σε έκτακτη σύσκεψη των επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας, για τη λήψη μέτρων που θα αποτρέψουν ανάλογες βομβιστικές ενέργειες, ενώ οι συγγενείς των θυμάτων και εκατοντάδες κάτοικοι της Χίλας, βγήκαν στους δρόμους, κατηγορώντας τις τοπικές αστυνομικές αρχές, που απέτυχε να αποτρέψει την επίθεση. Επίθεση που εκδηλώθηκε το πρωί της Δευτέρας, όταν παγιδευμένο με εκρηκτικά αυτοκίνητο ανατινάχτηκε μπροστά από κυβερνητική υπηρεσία, την ώρα που εκατοντάδες Ιρακινοί περίμεναν να εξασφαλίσουν τα πιστοποιητικά Υγείας, που απαιτούνται για την υποβολή αιτήσεων για θέσεις του Δημοσίου, της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών. Μέχρι στιγμής, καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη της έκρηξης.

Εν τω μεταξύ, απεγνωσμένη έκκληση για βοήθεια απηύθυνε, μέσω μαγνητοσκοπημένου μηνύματος, η Γαλλίδα δημοσιογράφος Φλοράνς Ομπενά, η οποία απήχθη πριν από επτά εβδομάδες στο Ιράκ: «Το όνομά μου είναι Φλοράνς Ομπενά. Είμαι Γαλλίδα. Είμαι δημοσιογράφος της Liberation. Η υγεία μου είναι σε κακή κατάσταση. Το ίδιο και η ψυχολογία μου», λέει στο μήνυμα που διένειμαν οι αντάρτες και που δε φέρει καμία ημερομηνία. «Βοηθήστε με, είναι επείγον», λέει κοιτώντας την κάμερα, καθισμένη μπροστά σε ένα σκούρο κόκκινο υπόβαθρο. Η Φλοράνς Ομπενά εξαφανίστηκε στις 5 Ιανουαρίου και πιστεύεται ότι απήχθη από το αυτοκίνητό της στη Βαγδάτη.

Η αντίδραση της γαλλικής κυβέρνησης ήρθε διά στόματος του επικεφαλής διπλωματίας Μισέλ Μπαρνιέ, ο οποίος διαβεβαίωσε πως θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την απελευθέρωση της δημοσιογράφου.

Πάντως, τίποτα από όλα αυτά δε δείχνουν να πτοούν τους δοτούς παίκτες στην πολιτική σκακιέρα. Παίκτες - κλειδί οι Κούρδοι, οι οποίοι εμφανίζονται ενωμένοι, αποζητώντας εκτός από την τιμητική θέση του Προέδρου του Ιράκ και τον έλεγχο του Κιρκούκ και τη μετατροπή του Ιράκ σε ομοσπονδία, σύμφωνα με τους Asia Times. Το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν και η Πατριωτική Ενωση του Κουρδιστάν, μαζί, είναι η δεύτερη καταγεγραμμένη πολιτική δύναμη ελέγχοντας 75 έδρες στο Κοινοβούλιο. Ετσι, πιέζουν και παζαρεύουν πολύ σκληρά, προκειμένου να δώσουν την ψήφο εμπιστοσύνης τους σε έναν εκ των δύο υποψηφίων, τον Ιμπραήμ Αλ Τζαφάρι και τον Ιγιάντ Αλάουι. Ο Τζαλάλ Ταλαμπανί, επικεφαλής της ΠΕΚ, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Radio Free Iraq, επανέλαβε ότι είναι δικαίωμα του κουρδικού λαού να «απαιτεί τον ομοσπονδιακό έλεγχο στην περιοχή του Κουρδιστάν», τονίζοντας με σημασία ότι μπορεί να υπάρξει συναίνεση, αφού στο «Ιράκ δεν υπάρχει πρόβλημα να μην έχει λύση»... Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αμπντούλ Τζαλίλ Φαϊλί, επικεφαλής του γραφείου της Βαγδάτης του ΔΚΚ, που σε συνέντευξή του τόνισε: Η «στήριξή μας ή όχι σε ένα εκ των δύο εξαρτάται από την υποστήριξή του στο σκοπό μας, δηλαδή το κουρδικό»...