Ο Στ. Σκοπελίτης έθεσε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η μικρομεσαία αγροτιά και οι αγροτικές περιοχές της χώρας, αναφέροντας ανάμεσα στα άλλα: «Τα καφενεία στα χωριά κλείνουν νωρίς, ο τζίρος των καταστημάτων πέφτει καθημερινά όλο και πιο πολύ και τα γνωστά μπακαλοδέφτερα - αυτά τα δεφτέρια που γνώριζαν οι παλιοί - επανέρχονται στην επιφάνεια. Και το ωραίο είναι τούτο: Ενώ ο αγρότης μας βιώνει αυτά τα προβλήματα, που τα ζει καθημερινά αυτός που κάνει απλά μια βόλτα στην ύπαιθρο, έρχεται η κυβέρνηση, παρόμοια βέβαια, όπως έπραττε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον δουλεύει και από πάνω. Γιατί δούλεμα είναι, κύριε υπουργέ, να ισχυρίζεστε, όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση, ότι έχουμε αύξηση του εισοδήματος του αγρότη και να φθάνετε αυτή την αύξηση στο 2,8%. Και είναι δούλεμα, κύριε υπουργέ, γιατί δεν υπάρχει σήμερα ούτε ένα προϊόν, παρακαλώ να μου πείτε έστω κι ένα προϊόν, που να μην έχει μείωση η τιμή του από 30% έως 50%».
ICON |
Από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ επισημάνθηκαν και τα εξής: «Εδώ υπάρχει η διαφωνία μας, ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να έχει πρωταγωνιστές τους αγρότες και να βοηθηθούν, ώστε αυτή η συγκέντρωσης της γης να γίνεται μέσω παραγωγικών συνεταιρισμών, έτσι ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και τους ανταγωνισμούς και τις δυσκολίες που σήμερα υπάρχουν. Τέτοιος προσανατολισμός δεν υπάρχει. Αντίθετα, όλα τα μέτρα που παίρνονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και από τις ελληνικές κυβερνήσεις πάνε προς την κατεύθυνση καταστροφής των μικρών και μεσαίων παραγωγών. Δεν υπάρχουν, δεν προβλέπονται εναλλακτικές λύσεις. Επομένως, πάει το πράγμα προς την κατεύθυνση εγκατάλειψης των αγρών και συστηματικά της συγκέντρωσης της γης σε λίγους ιδιώτες. Αυτός είναι ο προσανατολισμός, με τον οποίο εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την καταστροφή των αγροτών».
Ακολούθως, ο Τ. Τσιόγκας έθεσε το πρόβλημα των εξευτελιστικών τιμών, της αδιάθετης παραγωγής και των πλαφόν και των προστίμων συνυπευθυνότητας, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα: «Λέτε στους αγρότες: Μη βάζετε βαμβάκι. Τι να βάλουν; Να βάλουν ντομάτα; Τα ίδια και χειρότερα. Να βάλουν τεύτλα; Περιορίζετε την παραγωγή. Να βάλουν αμπέλια; Τα ίδια και χειρότερα. Να βάλουν ροδάκινα; Τους τα παίρνουν τσάμπα».
Ο Ν. Γκατζής αναφέρθηκε στις πενιχρές συντάξεις του ΟΓΑ και στην αύξηση - κοροϊδία των 12 ευρώ το μήνα που έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ: «Υστερα από σαράντα πέντε χρόνια δουλιάς, ο αγρότης θα πάρει 203 ευρώ το μήνα. Και σας ρωτώ: Μπορεί να ζήσει μια οικογένεια με αυτά τα λεφτά; Μπορεί να ζήσει έστω και ένας άνθρωπος;» Ο ίδιος αναφέρθηκε, επίσης, στον ΕΛΓΑ και στο πρόβλημα των αποζημιώσεων και την πλήρη κάλυψη των ζημιών.
Ο Γ. Χουρμουζιάδης, στην τοποθέτησή του, στάθηκε στις απαράδεκτες συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι αγρότες και οι αγρότισσες στα χωριά τους, τονίζοντας ειδικά για τις τελευταίες: « Εξακολουθεί η γυναίκα σήμερα να είναι παγιδευμένη μέσα στα μαστάρια της κατσίκας, να σαπίζει και αυτή, κύριε υπουργέ, ανάμεσα στα σάπια λουλούδια του μπαμπακιού και στα σάπια φύλλα του καπνού».
Στους συνεταιρισμούς αναφέρθηκε στην ομιλία του ο Α. Τζέκης, καταγγέλλοντας ότι αυτοί βρίσκονται στο περιθώριο ως αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι από τα σχετικά κονδύλια του Γ΄ ΚΠΣ «οι συνεταιρισμοί πήραν μόλις το 9%, ενώ στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο δόθηκε το 90%». Επίσης, έκανε λόγο για μεθοδεύσεις ξεπουλήματος επιλεγμένων συνεταιριστικών επιχειρήσεων.
Δυστυχώς, οι απαντήσεις των εκπροσώπων της κυβέρνησης ήταν ως συνήθως, οι ...συνήθεις! Ομως, ο αγώνας συνεχίζεται μέσα και έξω από τη Βουλή.