Παρά τις βαρύγδουπες προπαγανδιστικές κορόνες για μείωση της ανεργίας κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, στο διάστημα του ενός χρόνου, η ανεργία όχι μόνο δεν κάμφθηκε, αλλά τραβά σταθερά την ανηφόρα. Ετσι το β' τρίμηνο του 2004 το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε στο 10,2% από 9,3% το 2003. Το γ' τρίμηνο - το τελευταίο που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία - η ανεργία διαμορφώθηκε στο 10,1% από 9,3% το 2003. Σημειώνεται ότι η αύξηση αυτή καταγράφεται την περίοδο που πλησίαζαν οι Ολυμπιακοί, ακόμα και κατά τη διάρκεια τέλεσής τους. Αλλά δεν είναι μόνο τα στοιχεία της ΕΣΥΕ που δείχνουν αύξηση της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Γενάρη του 2004 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ ήταν 534 χιλιάδες, τον ίδιο μήνα του 2005 ανέρχονταν σε 546 χιλιάδες.
Σχετικά με την εισοδηματική πολιτική της, η κυβέρνηση κινήθηκε αυστηρά στα μέτρα και τις προδιαγραφές ενίσχυσης των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ετσι, οι ονομαστικές αυξήσεις του Δημοσίου ήταν μόλις 3,6% - ποσοστό που στον πραγματικό μισθό μεταφράζεται σε 2,5%. Οι μεικτές μηνιαίες αποδοχές ενός νεοεισερχόμενου υποχρεωτικής εκπαίδευσης από 852 ευρώ διαμορφώνονται στα 873,2 ευρώ το μήνα. Αντίστοιχα χαμηλές είναι και οι αυξήσεις στις συντάξεις. Το ποσοστό αύξησης 4% σε Δημόσιο, ΙΚΑ και στ' άλλα ταμεία βρίσκεται στα όρια του πληθωρισμού. Ακόμα και μετά την αύξηση, ένας στους δύο συνταξιούχους του ΙΚΑ (από τους 930.000) θα έχει σύνταξη κάτω από 428 ευρώ. Η δε αύξηση στη σύνταξη των αγροτών είναι μόλις 12 ευρώ το μήνα, διαμορφώνοντας τη μηνιαία αγροτική σύνταξη στα 203 ευρώ, δηλαδή σύνταξη πείνας. Συμπέρασμα: Μισθοί και συντάξεις καθηλώθηκαν κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ στο ίδιο τέλμα που ήταν κατά τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Στα παραπάνω να προσθέσουμε την επέκταση των προγραμμάτων απαλλαγής των επιχειρήσεων από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και το διά νόμου χάρισμα 1,1 δισ. ευρώ χρέη των εργοδοτών προς το ΙΚΑ.
Ο εμπαιγμός με το ΛΑΦΚΑ και η «λύση» που έδωσε η κυβέρνηση, σημαίνει οριστική απώλεια για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους ενός μεγάλου μέρους από τα ποσά που τους είχαν παρανόμως παρακρατηθεί. Την ίδια στάση επέδειξε και απέναντι στους χιλιάδες συμβασιούχους. Τα δύο Προεδρικά Διατάγματα της κυβέρνησης όχι μόνο άφησαν στο δρόμο τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών, αλλά και διαιωνίζουν και στο μέλλον το αίσχος της ομηρίας χιλιάδων εργαζομένων, αναδεικνύοντας και το «κράτος της ΝΔ» ως πρωταγωνιστή της ευελιξίας και της στυγνής εκμετάλλευσης.
Eurokinissi |
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση μέσω της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης ανοίγει και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων. Σχεδιάζει μέτρα για τη γενικότερη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την παραπέρα υπονόμευση του οχτάωρου και της σταθερής απασχόλησης, με τάση αύξησης του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου και παραπέρα ελαστικοποίησης στα πλαίσια της φημολογούμενης αύξησης του εβδομαδιαίου χρόνου στις 65 ώρες, που προωθεί η ΕΕ. Στα πλαίσια αυτά, τάχτηκε ανοιχτά με την απαίτηση των εργοδοτών για μείωση του κόστους των υπερωριών.
Motion Team |
Στην ίδια ρότα της εμπορευματοποίησης κινούνται και τα δύο νομοσχέδια για τη Δημόσια Υγεία (δηλαδή για τον έλεγχο των νερών, της ατμόσφαιρας, των τροφίμων κλπ), και για την αναδιοργάνωση των ΠΕΣΥ, ενώ υπό διερεύνηση βρίσκεται και η σύναψη συμβάσεων των δημόσιων νοσοκομείων με τις ασφαλιστικές εταιρίες για την εκχώρηση σε αυτές του 20% των κρεβατιών.