Η διαχείριση των απορριμμάτων στη χώρα μας, ύστερα από μια 15ετία πλήρους κυβερνητικής απραξίας, βρίσκεται σήμερα μπροστά σε τραγικά αδιέξοδα. Αδιέξοδα τα οποία πολύ σύντομα θα κληθεί να πληρώσει (και με την κυριολεκτική και με τη μεταφορική έννοια του όρου) ο εργαζόμενος λαός.

Και αυτό, τη στιγμή που έχει διαμορφωθεί στον επιστημονικο - τεχνικό χώρο της χώρας μια ενιαία αντίληψη για το βέλτιστο συνδυασμό των μεθόδων διαχείρισης που περιλαμβάνει:

• Μείωση της ποσότητας και βλαπτικότητας των παραγόμενων απορριμμάτων, ορθολογική συλλογή και μεταφορά με μηχανική αποκομιδή και Σταθμούς Μεταφόρτωσης.
• Ανάκτηση χρήσιμων υλικών με διαλογή στην πηγή.
• Μηχανική ανακύκλωση, με ανάκτηση καυσίμου, αλλά και εδαφοβελτιωτικού υλικού.
• Ασφαλή τελική διάθεση.
• Υγειονομική ταφή των υπολοίπων σε σύγχρονους και ασφαλείς, περιβαλλοντικά και υγειονομικά, χώρους.
• Κατάργηση και αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών.
• Παράλληλα, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών, ειδική αντιμετώπιση των εργαζομένων στα απορρίμματα (ένταξη στα βαρέα, πρόσθετα μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας).

Παρ' ολ' αυτά, η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση αναδεικνύει το αντιλαϊκό περιεχόμενο της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αφού όχι μόνο ελάχιστα έχουν γίνει, αλλά και προωθείται γοργά η ιδιωτικοποίηση, η εφαρμογή αντιπεριβαλλοντικών μεθόδων και τεχνολογιών, η επαύξηση των εξοντωτικών τελών ήδη σε βάρος των δημοτών.

Μερικές πλευρές του προβλήματος είναι χαρακτηριστικές:

• Εφτά χρόνια μετά την ήδη καθυστερημένη δημοσίευση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, σε πείσμα των συνεχών, κατά καιρούς, υπουργικών διαβεβαιώσεων, δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί ούτε ο Εθνικός Σχεδιασμός. Πόσο μάλλον οι χωροθετήσεις και οι απαιτούμενες εγκαταστάσεις επεξεργασίας τους. Και στο μεταξύ, τα απόβλητα αυτά εξακολουθούν να συσσωρεύονται σε ακατάλληλους χώρους, όταν δεν απορρίπτονται, ανεξέλεγκτα, σε αδέσποτες χωματερές, σε απότομα πρανή, ακόμη και σε ρέματα.
• Το μεγαλύτερο μέρος των μολυσματικών αποβλήτων της χώρας, μηδέ της Αττικής εξαιρουμένης (παρ' όλο που αυτή διαθέτει σύγχρονη εγκατάσταση θερμικής καταστροφής) παρεισφρέει παράνομα στα οικιακά απορρίμματα. Η ολοκληρωμένη ενδονοσοκομειακή διαχείριση παραμένει ακόμη κενό γράμμα μιας ΚΥΑ του 2003, την οποία κυβέρνηση, κλινικάρχες και διευθυντές ΠΕΣΥΠ και νοσοκομείων, συνεχίζουν να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, προς μεγάλη ικανοποίηση των συμφερόντων που βολεύονται με τη δήθεν «αδρανοποίηση» των αποβλήτων μεγάλων νοσηλευτικών μονάδων.
• Οι ανεξέλεγκτες χωματερές, τρεισήμισι χιλιάδες πηγές ρύπανσης και προσβολής της δημόσιας υγείας, παγίδες θανάτου, ενίοτε, για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο. Σε μια χοντροκομμένη προσπάθεια υποβάθμισης του προβλήματος, οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις εισήγαγαν τη «δημιουργική λογιστική» και στον τομέα αυτό, καθώς τον τελευταίο χρόνο ως ανεξέλεγκτες υπολογίζουν μόνο τις καιόμενες χωματερές, δηλαδή τις 1.450 περίπου, χωρίς να προσμετρούν τις άλλες 2.000 εγκαταλειμμένες χωματερές της υπαίθρου, που εξακολουθούν να ρυπαίνουν. Ηδη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε και δεύτερο (μετά από αυτό του Κουρουπητού Χανίων) βαρύ πρόστιμο για τη χωματερή στους «Πέρα Γαληνούς» του Ηρακλείου, επίκειται τρίτο πρόστιμο για τη χωματερή στο «Επιτάλιο» της Ολυμπίας και έπεται συνέχεια.
• Η ανακύκλωση των αποβλήτων από τις συσκευασίες συνεχίζει να καρκινοβατεί, ενάμιση και πάνω χρόνο μετά την παράδοσή της από την κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο, παρ' όλο που εκατομμύρια ευρώ κατευθύνονται κάθε χρόνο στη διαχειρίστρια ανώνυμη εταιρία, προερχόμενα από τις τσέπες των καταναλωτών, δηλαδή των εργαζομένων.
• Και το χειρότερο: Παραμένει ακόμη σε τέλμα η υλοποίηση των Περιφερειακών Σχεδιασμών σε όλη τη χώρα, για την κατασκευή σύγχρονων ΧΥΤΑ και άλλων μονάδων επεξεργασίας, επιδεινώνοντας κάθε μέρα όλο και περισσότερο το ήδη οξυμένο (και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό) πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Πρόβλημα που εμφανίζεται με ιδιαίτερη σοβαρότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα και της Θεσσαλονίκης αλλά και της Αθήνας, όπου υπάρχει και η δική μας αντίθεση.
• Η λάσπη της Ψυττάλειας εξακολουθεί να συσσωρεύεται στο νησάκι (για πόσο ακόμη;), όταν δεν αποτίθεται με εισαγγελική εντολή στον ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων, θέτοντας ξανά σε κίνδυνο, με τα υπάρχοντα οριακά δεδομένα, την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής, κατά σαφή παραβίαση των γενικών διατάξεων της νομοθεσίας για την προστασία του περιβάλλοντος και η διαχείριση των στερεών αποβλήτων.

Στην Αττική, ειδικότερα, η κατάσταση έχει πλέον οδηγηθεί στο απροχώρητο. Σήμερα, άλλος χώρος για την ελεγχόμενη διάθεση των στερεών αποβλήτων της Αττικής δεν υπάρχει.

Το τελευταίο τμήμα του λειτουργούντος ΧΥΤΑ ΙΙ βρίσκεται ήδη σε φάση κορεσμού. Σε λίγους μήνες, αν δεν καταρρεύσει λόγω υπερφόρτωσης και συνέργειας άλλων αιτίων και το τμήμα αυτό θα έχει υπερκορεστεί. Ομως, ούτε καν ο χώρος της Φυλής (για τον οποίο είμαστε αντίθετοι) και τον οποίο αυθαίρετα και σε αντίθεση με την εκπονηθείσα μελέτη του 2003, επέλεξαν κυβέρνηση, ΤΕΔΚΝΑ και ΕΣΔΚΝΑ, δεν έχει ακόμη δημοπρατηθεί.

Ετσι κι αλλιώς, ακόμη και τώρα να δημοπρατούνταν το έργο, οι λίγοι μήνες που απομένουν μέχρι τη φάση του απόλυτου υπερ-κορεσμού δεν επαρκούν ούτε για να δημοπρατηθεί. Πόσο μάλλον για την κατασκευή των έργων. Πού θα οδηγούνται, λοιπόν, οι 5.000 τόνοι των απορριμμάτων που παράγονται κάθε μέρα; Πόσο απασχολεί το πρόβλημα την κυβέρνηση, την Περιφέρεια, την ΤΕΔΚΝΑ, τον ΕΣΔΚΝΑ αλλά και τους μεγάλους, τουλάχιστον, δήμους της Αττικής;

Στην πράξη, ελάχιστα, αν κρίνουμε από τις λιγοστές δημόσιες τοποθετήσεις αλλά και τις επιλεκτικές αποστάσεις που κρατούν από το πρόβλημα οι εκπρόσωποι των πιο πάνω φορέων:

• Η κυβέρνηση αρνείται να διατυπώσει ολοκληρωμένα τη θέση της για ένα θέμα που καίει, παρ' όλο που ως αντιπολίτευση είχε συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις. Ενα σχεδόν χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, η ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ αρκείται, σε γενικόλογες διατυπώσεις, πιστή αντιγραφή των αοριστιών των προκατόχων της. Ενα «πακέτο» 150 εκ. ευρώ, πληρωμένο με το παραπάνω από το λαό μας, λόγω των καθυστερήσεων, κινδυνεύει να παραμείνει ατόφιο στα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
• Ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας της Αττικής αντί να δραστηριοποιηθεί σε μια κατεύθυνση λύσης του προβλήματος, μπλέκει περισσότερο τα πράγματα. Επιμένει, κατά παράβαση και της υπάρχουσας νομοθεσίας, μέσα από μια ασαφή προγραμματική σύμβαση (βλ. σχετικό σχόλιο) να αναλάβει αυτή, (η Περιφέρεια) αντί του κατεξοχήν αρμόδιου ΕΣΔΚΝΑ, την εκτέλεση του έργου, σε μια κατεύθυνση παραπέρα υποβάθμισης του ρόλου του ΕΣΔΚΝΑ.
• Το ΔΣ της ΤΕΔΚΝΑ (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ που έχει και τον Πρόεδρο) συνεπές, όμως, με τις προηγούμενες αποφάσεις του ίδιου και των στελεχών της συναινετικής διοίκησης της ΤΕΔΚΝΑ λέει «ναι» στη διάσπαση του ΕΣΔΚΝΑ, «ναι» στις «σύγχρονες» τεχνολογίες καύσης, «ναι» στην ιδιωτικοποίηση βασικών τομέων της διαχείρισης των απορριμμάτων) προτίμησε, τελικά, να κουκουλώσει για άλλη μια φορά το πρόβλημα.
• Η δικομματική (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ), σήμερα, Εκτελεστική Επιτροπή του ΕΣΔΚΝΑ, ακολουθεί την ίδια απαράλλαχτη στάση των προκατόχων της τελευταίας δεκαετίας. Προσπαθεί να αποκρύψει την εκρηκτικότητα του προβλήματος να καλύψει τις τεράστιες ευθύνες των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης, οδηγώντας έτσι την όλη κατάσταση (και αναλαμβάνοντας την ευθύνη γι' αυτό), στο αναπόφευκτο αδιέξοδο της επικείμενης ανεξέλεγκτης διάθεσης των απορριμμάτων όλης της Αττικής. Παράλληλα, συνεχίζει την ίδια τακτική της ιδιωτικοποίησης σημαντικών δραστηριοτήτων του ΕΣΔΚΝΑ, όπως η διαχείριση των μολυσματικών αποβλήτων, η συντήρηση του εξοπλισμού, η σταθερή εμπλοκή ιδιωτών στις καθημερινές εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων.
• Αμοιρες, όμως, ευθυνών δεν είναι και οι Δημοτικές Αρχές (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ) των ΟΤΑ - μελών του ΕΣΔΚΝΑ, αφού στην πράξη κάλυψαν και καλύπτουν όλες τις πιο πάνω επιλογές κυβερνήσεων και Διοικήσεων του ΕΣΔΚΝΑ.

Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, μεθοδεύεται, στην ουσία, ένα χωρίς προηγούμενο περιβαλλοντικό έγκλημα στην Αττική, με τεράστιες, παράλληλα, επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, σε βάρος ειδικότερα των κατοίκων του Θριάσιου Πεδίου, αφού ο χώρος που έχει επιλεγεί, δηλαδή αυτός της Φυλής, είναι ο ίδιος με το σημερινό ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων, επέκταση του οποίου αποτελεί.

Ενα έγκλημα που ήδη προαναγγέλλεται από τα διαπιστωμένα αδιέξοδα, το οποίο Κυβέρνηση - Περιφέρεια - ΤΕΔΚΝΑ και ΕΣΔΚΝΑ το γνωρίζουν, αφού όλοι αυτοί, συναινετικά, το αφήνουν σε γνώση τους να εξελιχθεί, χωρίς να έχουν πάρει έγκαιρα τα επιβαλλόμενα, για την αποτροπή του, μέτρα και χωρίς ακόμη και την έσχατη αυτή στιγμή να εκδηλώνεται κάποια θετική αντίδραση για τον περιορισμό, έστω, των δραματικών επιπτώσεων.

Τι κρύβεται, όμως, πίσω από μια τέτοια συνειδητή στάση; Οχι, βέβαια, κάποια συγκυριακή ανικανότητα αλλά, αντίθετα, μια σταθερή, όλα αυτά τα χρόνια, πολιτική βούληση να φτάσει και να ξεπεράσει το πρόβλημα τα κρίσιμα όριά του. Να ξεσπάσει και στην Αττική, στο εκατονταπλάσιο αυτή τη φορά, το φαινόμενο «Κουρουπητός», ώστε να προετοιμαστεί από κάθε πλευρά το έδαφος στο μεγάλο κεφάλαιο (πολυεθνικές, τράπεζες και ντόπιοι μεγαλοεργολάβοι), να περάσει τις δικές του (προβαλλόμενες και ως «σωτήριες») λύσεις: Την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση, τα εξοντωτικά τέλη σε βάρος των δημοτών, την επιβολή αντιπεριβαλλοντικών μεθόδων και τεχνολογιών, αφού τα κριτήρια επιλογής τους δε θα είναι κοινωνικά - περιβαλλοντικά, αλλά υπηρετούντα τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντά τους.

Στην αντίπερα όχθη, το ΚΚΕ στήριζε έμπρακτα το έργο και το πρόγραμμα του ΕΣΔΚΝΑ από το 1978 έως και το 1994. Αλλά και στη μετέπειτα περίοδο των υπαναχωρήσεων και των συμβιβασμών, περίοδο που το πρόβλημα διογκωνόταν και οξυνόταν, δε σώπασε. Ειδικότερα από το 1996 - οπότε οι χειρισμοί του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ ανέτρεψαν άρδην, με την ένοχη συνέργεια της τότε διοίκησης του ΕΣΔΚΝΑ (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ - ΝΔ), μια διαφαινόμενη λύση του προβλήματος - μέχρι σήμερα πρόβαλε επανειλημμένα και με πολλούς τρόπους το ζήτημα:

• Με Ερωτήσεις στη Βουλή και τοποθετήσεις βουλευτών του.
• Με τοποθετήσεις στελεχών του σε εκδηλώσεις φορέων, σε συνέδρια και ημερίδες.
• Με ρεπορτάζ και άρθρα στο «Ριζοσπάστη».
• Με τοποθετήσεις αιρετών μελών του σε συνέδρια της ΤΕΔΚΝΑ και της ΚΕΔΚΕ, καθώς και στο ΔΣ του ΕΣΔΚΝΑ.
• Με παρεμβάσεις αιρετών μελών του σε συνεδριάσεις των Νομαρχιακών Συμβουλίων (Αθήνας, Ανατολικής Αττικής) και του ΔΣ του Δήμου Αθήνας.
• Με ανακοινώσεις του Τμήματος Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος, καθώς και των κομματικών του οργανώσεων.
• Με την ενεργητική και αμέριστη συμπαράστασή του στις δίκαιες κινητοποιήσεις μαζικών φορέων και κατοίκων του Θριάσιου Πεδίου και των άλλων περιοχών των γειτονικών με τον ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων, για να παύσει οριστικά η διοχέτευση των απορριμμάτων στην ευρύτερη περιοχή τους.

Σε αντίθεση με τις θέσεις των άλλων πολιτικών κομμάτων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, που εκφράζουν τη συναντίληψή τους με θέσεις υπέρ της ιδιωτικοποίησης, της πολυδιάσπασης του ενιαίου φορέα διαχείρισης, της εισαγωγής των «καινοτομικών» τεχνολογιών της καύσης, πυρόλυσης κ.ά., το ΚΚΕ, με συνέπεια και συνέχεια, διατυπώνει όλο αυτό το διάστημα και στηρίζει ένα συνολικό πλαίσιο θέσεων για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων στην Ελλάδα, αλλά και για την ευαίσθητη περιοχή της Αττικής, ειδικότερα το πλαίσιο αυτό είναι το παρακάτω:

1. Να χωροθετήσει άμεσα η κυβέρνηση τους νέους χώρους για τις εγκαταστάσεις επεξεργασίας και ταφής των απορριμμάτων, χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, με βάση τις τεκμηριωμένες μελέτες, επιστημονικοτεχνικά και χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, με όρους διαφάνειας (όσο μπορεί να υπάρξει αυτή) και συμμετοχής όλων των εμπλεκομένων φορέων.

2. Να προχωρήσει, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, η αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών σε όλη τη χώρα και όχι να μετατίθεται συνεχώς για το μέλλον (βλ. σχετικό πίνακα με τις υπάρχουσες ανεξέλεγκτες χωματερές και τις επιπτώσεις τους).

3. Παραμένουμε αταλάντευτοι στη θέση ενάντια στην καύση των απορριμμάτων, σε όλη τη χώρα (βλ. σχετικό πίνακα με τα βασικά μειονεκτήματα της καύσης των απορριμμάτων).

4. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης μέρους ή του συνόλου της καθαριότητας. Η δραστηριότητα της διαχείρισης των απορριμμάτων, περιλαμβάνοντας και την ανακύκλωση, να ασκείται μόνο από τις υπηρεσίες των ΟΤΑ (Συνδέσμων, Δήμων και Κοινοτήτων), όπως αυτές προβλέπονται από τους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας τους, και στις οποίες πρέπει να υπαχθούν όσοι εργαζόμενοι απασχολούνται και σήμερα μέσω Δημοτικών Επιχειρήσεων ή άλλων ΝΠΙΔ.

5. Να δημοσιευτεί, επιτέλους, ο σχεδιασμός και οι τεχνικές προδιαγραφές, να προχωρήσει η χωροθέτηση και να αρχίσουν τα έργα διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων.

6. Να αρχίσει άμεσα η εφαρμογή της νομοθεσίας για την ολοκληρωμένη ενδο - και εξωνοσοκομειακή διαχείριση των μολυσματικών αποβλήτων.

7. Να καλυφθούν τα κενά που υπάρχουν ακόμη στη νομοθεσία διαχείρισης των αποβλήτων, στη βάση εξυπηρέτησης των πραγματικών αναγκών και όχι των επενδυτικών προσδοκιών και των άλλων συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

8. Να διασφαλιστούν έγκαιρα, με ευθύνη και δαπάνες του κράτους, οι πόροι που απαιτούνται για την εκτέλεση των έργων που προβλέπονται από τους περιφερειακούς σχεδιασμούς.

9. Να είναι οι Σύνδεσμοι των Δήμων, οι ενιαίοι διαδημοτικοί φορείς διαχείρισης (μεταφόρτωσης, επεξεργασίας, τελικής διάθεσης) των απορριμμάτων, περιλαμβανόμενης και της αποκλειστικής λειτουργίας από τις υπηρεσίες τους των συναφών εγκαταστάσεων, με ενίσχυση, όμως, του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του έργου τους, με διαφάνεια (όσο αυτή μπορεί να υπάρχει στα πλαίσια του συστήματος) με απρόσκοπτη ένταξη σ' αυτόν όλων των ΟΤΑ της κάθε περιοχής, που το επιθυμούν και χωρίς πολιτικούς αποκλεισμούς στην επιλογή της διοίκησής τους.

10. Ειδικά για την Αττική, να αποκλειστεί η ενιαία περιοχή των Ανω Λιοσίων, Ασπροπύργου, Ελευσίνας και Φυλής, ως χωροταξικά και ρυπαντικά υπερκορεσμένη, από την περαιτέρω αναζήτηση των υποψηφίων ΧΥΤΑ, χωρίς το δεύτερο τεράστιο εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης (με την όποια τεχνολογική του μορφή) να τοποθετείται πάλι στη Δυτική Αττική. Η εξεύρεση χώρων να μην περιοριστεί μόνο στα όρια του Νομού Αττικής, αλλά να επεκταθεί και στην ευρύτερη περιοχή στο πλαίσιο μιας πιο ολοκληρωμένης και κοινής αντιμετώπισης του προβλήματος. Τα έργα αποκατάστασης του παλαιού ΧΔΑ (Χώρου Διάθεσης Απορριμμάτων) να επεκταθούν άμεσα στο υπερκορεσμένο τμήμα Ι του ΧΥΤΑ και σταδιακά στο κορεσμένο τμήμα ΙΙ.

11. Να αρχίσει άμεσα η διαδικασία της οριστικής παύσης λειτουργίας του ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων με την έναρξη των έργων σταδιακής αποκατάστασης του ΧΥΤΑ ΙΙ και την ολοκλήρωση της αποκατάστασης των προηγούμενων τμημάτων του ΧΥΤΑ.

12. Να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την έναρξη του τεράστιου έργου της απορρύπανσης της ευρύτερης περί του ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων περιοχής (μελέτη, εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, δημοπράτηση, υλοποίηση).

13. Να εκλογικευτούν τα αντισταθμιστικά στο ύψος που είχε αρχικά αποφασίσει η ΓΣ της ΤΕΔΚΝΑ, δηλαδή το 1,5% των τακτικών εσόδων των ΟΤΑ, αντί του 4,4% που είναι σήμερα. Γενικότερα, οι αντισταθμιστικές παροχές να καλύπτονται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό (αλλά όχι από τα χρήματα της ΤΑ, όπως είχε προτείνει η προηγούμενη κυβέρνηση), στα πλαίσια κατάργησης και των «ανταποδοτικών τελών» καθαριότητας, που αποτελούν, στην ουσία, μια δεύτερη φορολογία για το λαό.

Καταθέτοντας τις θέσεις μας αυτές, είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε, για άλλη μια φορά, το αυτονόητο: Ο μόνος δρόμος για την υλοποίηση των παραπάνω προτάσεων και όσων ακόμα κριθούν συμφέρουσες για το κοινωνικό σύνολο, είναι η ανυποχώρητη πάλη του λαού και ιδιαίτερα όσων επί δεκαετίες δέχονται μονόπλευρα στην περιοχή τους το κύριο βάρος των απορριμμάτων, αλλά και των εργαζομένων στην καθαριότητα. Απαιτεί μια άλλη πολιτική που θα αντιμετωπίζει ενιαία και συνολικά τα κοινωνικά προβλήματα του λαού. Απαιτεί βαθύτερες αλλαγές στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Μια Διάτρητη «Προγραμματική Σύμβαση»

με τις ευλογίες ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ

Από κοινού κυβέρνηση (μέσω του υφυπουργού Εσωτερικών), Περιφέρεια Αττικής, ΕΣΔΚΝΑ και ΤΕΔΚΝΑ, με την υπόδειξη και τις ευλογίες της ΕΕ, συναποφάσισαν ήδη (με την ομόφωνη ψήφο των εκπροσώπων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ) την υπογραφή, μεταξύ των τριών πρώτων φορέων, μιας εξόφθαλμα παράνομης «Προγραμματικής Σύμβασης» με την οποία:

• Στερούν από τον ΕΣΔΚΝΑ (κύρια από τα πολιτικά του όργανα) την κατοχυρωμένη, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, αρμοδιότητα και ευθύνη για την υλοποίηση των έργων ή δραστηριοτήτων που περιλαμβάνονται στον εγκεκριμένο Περιφερειακό Σχεδιασμό, και τη μεταφέρει, σε ό,τι αφορά τον ΧΥΤΑ Δυτικής Αττικής, στην Περιφέρεια Αττικής και στον ιδιώτη Τεχνικό Σύμβουλο, ώστε από εκεί πιο εύκολα να οδηγηθεί στους ιδιώτες.
• Αφήνουν συγκεχυμένο το ζήτημα του φορέα διαχείρισης του νέου ΧΥΤΑ, αφού παρεμβάλλουν την Περιφέρεια ως Φορέα Υλοποίησης και ως Προϊσταμένη Αρχή, στρώνοντας και από αυτή την πλευρά το δρόμο στους ιδιώτες. Ο ρόλος, άλλωστε, των τεχνικών υπηρεσιών του ΕΣΔΚΝΑ ως «επιβλέπουσας υπηρεσίας» τίθεται εξαρχής σε εσφαλμένη νομικά βάση και, σε κάθε περίπτωση, ακυρώνεται από τις υπερ - αρμοδιότητες του ιδιώτη Τεχνικού Συμβούλου.
• Συνεχίζουν την αδικία σε βάρος του λαού της Δυτικής Αττικής και ιδιαίτερα του υπερκορεσμένου από ρύπους Θριάσιου Πεδίου, αφού εμμένουν να παραμείνει ο νέος ΧΥΤΑ στον ίδιο χώρο με τον ΧΥΤΑ των Ανω Λιοσίων, επιλογή με την οποία έχουμε ήδη δηλώσει επανειλημμένα τη ριζική μας αντίθεση.
• Συνεχίζουν τη λογική της αδιαφάνειας και της κοροϊδίας όλων μας, αφού κάνει λόγο για «δυναμικότητα σχεδιασμού» του νέου ΧΥΤΑ, ίση με 825.000 τόνους απορριμμάτων ετησίως, ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για την υπερδιπλάσια ποσότητα (2.000.000 τόνων ετησίως), αφού τίποτα δεν έχει γίνει προς την κατεύθυνση υλοποίησης των άλλων εγκαταστάσεων εκτός Δυτικής Αττικής που προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός.
• Επιχειρούν να δημιουργήσουν κλίμα αβεβαιότητας και εκφοβισμού, ως προς το εργασιακό τους μέλλον, σε βάρος των εργαζομένων του ΕΣΔΚΝΑ, με την προσδοκία ότι έτσι θα επιτύχουν την ανοχή τους στις μεσοβέζικες «λύσεις» τους που «δείχνουν», όμως, καθαρά προς την ιδιωτικοποίηση.

ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Καιόμενες 1.350

Με προσωρινή επικάλυψη 1.150

Εγκαταλειμμένες 1.000

Σύνολο 3.500

ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΕΣ ΧΩΜΑΤΕΡΕΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Νομαρχία Ανατολικής Αττικής 14

Νομαρχία Δυτικής Αττικής 8

Νομαρχία Πειραιά 3

Νομαρχία Αθηνών -

Σύνολο 25

ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

Εκπομπές ιδιαίτερα επικίνδυνων αερίων ρύπων (διοξίνες, βαρέα μέταλλα).

• Παραγωγή «ειδικών» και επικίνδυνων στερεών και υγρών αποβλήτων.
• Αυξημένη συμβολή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
• Απαίτηση και για ΧΥΤΑ επικίνδυνων αποβλήτων.
• Αντικίνητρο στο στόχο της μείωσης των παραγόμενων απορριμμάτων.
• Αντικίνητρο στην ανακύκλωση χαρτιού - πλαστικού - ξύλου.
• Εξαιρετικά υψηλό κόστος κατασκευής και λειτουργίας, με το οποίο επιβαρύνονται απ' ευθείας οι δημότες, δηλαδή ο εργαζόμενος λαός.
• Τεχνικά ακατάλληλη μέθοδος για απορρίμματα υψηλής υγρασίας και μεγάλης εποχικής διακύμανσης όπως τα απορρίμματα της χώρας μας.
• Πλήρης εξάρτηση από την πολυεθνική εταιρία κατασκευής και λειτουργίας της μονάδας, δηλαδή ευθεία ιδιωτικοποίηση.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΩΝ ΧΩΜΑΤΕΡΩΝ

Οι επιπτώσεις των ανεξέλεγκτων χωματερών είναι πολλές και σοβαρές:

• 
  
  Για τη δημόσια υγεία, μέσω των τρωκτικών και των άλλων ζώων (σκυλιά, γουρούνια, πρόβατα), που τρέφονται, έστω και σποραδικά, στους χώρους ανεξέλεγκτης απόρριψης και αποτελούν (για μερικά απ' αυτά και μέσω της τροφικής αλυσίδας) φορείς μετάδοσης διάφορων ασθενειών.
• Για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας των εργαζόμενων που εμπλέκονται με τη λειτουργία τους.
• Για τα νερά, επιφανειακά και υπόγεια, που προσβάλλονται από τα εξαιρετικά ρυπασμένα στραγγίσματα.
• Για τον αέρα και, σε συνέχεια, για τη δημόσια υγεία, λόγω των καπνών, πλούσιων και σε τοξικούς ρύπους (π.χ. διοξίνες) που αναδύονται από τους καιόμενους σκουπιδότοπους για να καταλήξουν ξανά στο έδαφος.
• Για το πράσινο, λόγω της συνεχούς απειλής πυρκαγιών, που πολλές φορές, όπως γνωρίζουμε, εκδηλώνονται με καταστροφές χιλιάδων στρεμμάτων δάσους.
• Για το τοπίο, πέραν των ανωτέρω, και, εξαιτίας της άμεσης και έμμεσης οπτικής του υποβάθμισης (εικόνα ανεξέλεγκτου σκουπιδότοπου, διεσπαρμένα πλαστικά και χαρτιά).
• Για την τοπική ανάπτυξη της περιοχής, που πλήττεται καίρια από τις πιο πάνω επιπτώσεις (Γεωργία - Κτηνοτροφία - Αλιεία, Τουρισμός, Φυσικό Κεφάλαιο).