Μπροστά στο καθεστώς της ακρίβειας που συνεχώς κλιμακώνεται με τις αλλεπάλληλες, μικρότερες ή μεγαλύτερες, ανατιμήσεις στα είδη που συνθέτουν το καθημερινό κόστος για τη διαβίωση του μέσου νοικοκυριού, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης επιμένει στο δρόμο της πρόκλησης και στρέβλωσης της πραγματικότητας. Ταυτόχρονα, συντηρεί τη στείρα αντιπαράθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις στη λογική της «μικρότερης» ακρίβειας.

Με χτεσινή τους ανακοίνωση, ο υπουργός και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας και Γ. Παπαθανασίου επικαλούνται κάποιες κατηγορίες προϊόντων επιχειρώντας, σώνει και καλά, να αποδείξουν ότι οι ανατιμήσεις που έγιναν στο δωδεκάμηνο από το Φλεβάρη του 2004 μέχρι το Φλεβάρη του 2005 ήταν μικρότερες από τα αντίστοιχα δωδεκάμηνα των προηγούμενων περιόδων. Η επιλογή, βέβαια, που έκανε το επιτελείο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου σ' αυτή την κατεύθυνση προκαλεί μαζί με τη θυμηδία, οργή και αγανάχτηση. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, στο δωδεκάμηνο που αφορά στη διακυβέρνηση από τη ΝΔ, από τις 42 κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών οι 27 παρουσιάζουν μείωση τιμών ή αυξήσεις που είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες των προηγούμενων ετών και στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτά του μέσου πληθωρισμού. Μόνο που δε θέλει και μεγάλη προσπάθεια, για να αποκαλυφθεί το μέγεθος της επιχείρησης στρέβλωσης της πραγματικότητας και αποπροσανατολισμού των εργαζομένων που μόνο μειώσεις τιμών δε βιώνουν τα τελευταία χρόνια, στα οποία αναφέρονται οι κυβερνητικές μετρήσεις. Η αλήθεια για τους εργαζόμενους, δυστυχώς, δεν αλλάζει όσα κόλπα κι αν σκαρφιστούν οι αστέρες της ΝΔ. Πιο συγκεκριμένα:

Το κύριο πρόβλημα που απασχολεί τους εργαζόμενους δεν είναι η ανταλλαγή άσφαιρων πυρών ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αφού και οι δύο είναι το ίδιο υπεύθυνοι για την ακρίβεια και τις συνεχείς ανατιμήσεις. Ετσι, ανάμεσα στα προϊόντα, για τα οποία η κυβέρνηση κομπάζει ότι «πέτυχε» ανατιμήσεις μικρότερες από εκείνες των προηγούμενων ετών, περιλαμβάνονται προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, στα οποία την περίοδο από το 2001 έχουν επιβληθεί ανατιμήσεις σε αστρονομικά ποσοστά. Μπορεί, λοιπόν, για παράδειγμα, να λέει η κυβέρνηση ότι τα «δημητριακά και παρασκευάσματα» ανατιμήθηκαν το δωδεκάμηνο Φλεβάρη 2004 - 2005 σε ποσοστό 2,2%, όμως οι ανατιμήσεις από το Φλεβάρη του 2001 είναι 17,3%! Ανάλογη είναι η εικόνα με το νωπό μοσχάρι με την κυβέρνηση να εμφανίζει αύξηση 1,6% κι αυτό να έχει ανατιμηθεί από το Φλεβάρη του 2001 έχει ανατιμηθεί 8,7%, τα νωπά ψάρια που εμφανίζουν... μείωση 6,6%, αλλά είναι ακριβότερα κατά 16,1% τα τελευταία τέσσερα χρόνια και ακόμα: Τα ποσοστά είναι 3,6% και 14,3% αντίστοιχα, τα νωπά φρούτα μείωση 11,1%, αλλά σωρευτική αύξηση 25%, τα νωπά λαχανικά μείωση τελευταίου δωδεκάμηνου 8,6%, αλλά σωρευτικές ανατιμήσεις που φτάνουν το 33,5% και πάει λέγοντας. Ακόμα:

• Μεταξύ των προϊόντων και υπηρεσιών που παρουσιάζουν ανατιμήσεις σε ποσοστά μικρότερα του πληθωρισμού στη σύγκριση του προηγούμενου με το φετινό Φλεβάρη είναι έπιπλα και καλύμματα δαπέδου (3%), είδη κλινοστρωμνής - λευκά είδη (2,3%), υαλικά - επιτραπέζια σκεύη - σκεύη οικιακής χρήσης (3,2%), οικιακές υπηρεσίες - υπηρεσίες οικιακής μέριμνας (2,7), αυτοκίνητα (1,9%), άνθη (3,1%), έξοδα ξενοδοχείων (1,5%).
• Την ίδια στιγμή, σε είδη και υπηρεσίες που αποτελούν καθημερινό δείκτη μέτρησης του κόστους ζωής για τους εργαζόμενους, τα πράγματα έχουν ως εξής: Το διάστημα Φλεβάρης 2004 - Φλεβάρης 2005: Αλλαντικά 5,9%, ελαιόλαδο 7,9%, γλυκά - ζαχαρωτά 4,6%, αναψυκτικά 5%, είδη ένδυσης 7%, ενοίκια κατοικιών 5%, ύδρευση - αποχέτευση 5,8%, δημοτικά τέλη 4,8%, πετρέλαιο θέρμανσης 32,9%, ιατρικές υπηρεσίες 4,5%, καύσιμα αυτοκινήτου 8,3%, λοιπές δαπάνες αυτοκινήτου 12,2%, υπηρεσίες μεταφορών 4,9%.
• Στα ασφάλιστρα αυτοκινήτων και δικύκλων καταγράφεται ανατίμηση της τάξης του 4,3%. Ο καθένας γνωρίζει από προσωπική εμπειρία ότι τα ασφάλιστρα που πλήρωσε μέσα στον τελευταίο χρόνο τουλάχιστον απέχουν πολύ από αυτό το ποσοστό ανατίμησης.

Στο μεταξύ, συντηρώντας την ανούσια για τους καταναλωτές φραστική αντιπαράθεση μεταξύ ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ και βιομηχάνων, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), σχολιάζοντας τα όσα ανέφεραν οι πρώτοι περί συγκέντρωσης στο χώρο της βιομηχανίας ανέφερε ότι ο νόμος περί ανταγωνισμού «δε διώκει ούτε τα μεγάλα μερίδια αγοράς ούτε καν τη δεσπόζουσα θέση μια κι αυτά αποτελούν αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής του καταναλωτή».