Πρόκειται για ζωγραφικά και γλυπτά έργα, μεγάλων διαστάσεων, που, όπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου η δημιουργός, ξεκίνησε πριν δέκα περίπου χρόνια, «από το συμβολισμό της ανόδου στο φως και της καθόδου στο σκοτάδι που αντιπροσωπεύει τη μνήμη και τη λήθη ενός συλλογικού υποσυνειδήτου».
Η Βάνα Ξένου δούλεψε άλλοτε ως ζωγράφος, άλλοτε ως αρχαιολόγος, άλλοτε ως μελετήτρια... με ενδιαφέρον για την «ιερότητα στην τέχνη που πλέον δεν υπάρχει, αλλά και στους τρόπους που μπορούμε να την αναζητήσουμε. Κατά τον Σικελιανό η ενοραματική προοπτική των Ελευσινίων Μυστηρίων τοποθετούσε το θάνατο στο βάθος και το κέντρο του παντός... διόλου όμως ως νεκρό σημείο, αλλά το πιο βαθύ και πλούσιο μυσταγωγικό ορμητήριο».
Η έκθεση, που τελεί υπό την αιγίδα του ΥΠΠΟ, αργότερα θα παρουσιαστεί και στην Αθήνα (ο χώρος δεν έχει ακόμα καθοριστεί).