Το κύριο είναι πως η προωθούμενη λύση της ονομασίας της ΠΓΔΜ έχει ως φορέα τις ΗΠΑ και εντάσσεται στους γενικότερους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις των τελευταίων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. «Σφραγίζεται» από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις «μεγάλες» ευρωενωσιακές δυνάμεις (Γερμανία, Γαλλία, κλπ.), όπως και απ' όλα όσα οι αντιθέσεις αυτές συνεπάγονται.

Αυτά γράφαμε το περασμένο Σάββατο. Και τα στηρίζαμε, τόσο στο γεγονός πως η πρωτοβουλία Νίμιτς συνδεόταν άμεσα και είχε ως προϋπόθεση τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης στην προωθούμενη από τους Αμερικανούς ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, όσο και στους γενικότερους προσανατολισμούς της πολιτικής των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια. Αλλωστε, οι δραματικές εμπειρίες, που έχουν σωρεύσει οι βαλκανικοί λαοί τα 15 τελευταία χρόνια από τις ωμές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δεν αφήνουν αμφιβολίες.

Οι εξελίξεις των επομένων ημερών (δημοσιοποίηση του περιεχομένου των «ιδεών» Νίμιτς, παρεμβάσεις ΗΠΑ και ΕΕ κλπ.) έκαναν ακόμη περισσότερο φανερό πως η αμερικανόπνευστη πρωτοβουλία φέρνει βαριά πάνω της τη «σφραγίδα» του «διαίρει και βασίλευε». Και μπορούμε με σιγουριά να προβλέψουμε ότι στο μέλλον θα δούμε και θα μάθουμε πολύ περισσότερα...