Κάθε χρόνο, στη διάρκεια του καθιερωμένου αγιασμού, τους υπόσχονταν ότι θα λυθεί το πρόβλημα της στέγασης του σχολείου. Τα χρόνια, όμως, πέρναγαν και λύση δεν έβλεπαν. Εφτασαν 470 μαθητές να στοιβάζονται σε κτίριο, που φτιάχτηκε, το πολύ, για 200. Ο λόγος για τα 17ο και 8ο Δημοτικά Σχολεία Ηλιούπολης, που χρόνια τώρα περιμένουν την ανέγερση του κτιρίου, που θα στεγάσει το ένα απ' τα δύο και θα λύσει το πρόβλημα. Στο μεταξύ, όλοι οι χώροι, ακόμα και το γραφείο των δασκάλων, έχουν μετατραπεί σε αίθουσες διδασκαλίας, έχουν τοποθετηθεί κοντέινερ στην αυλή και οι μικροί μαθητές απαγορεύεται - για λόγους ασφάλειας - να παίζουν με μπάλες, αφού δε χωρούν καλά καλά οι ίδιοι στο προαύλιο.

Η περίπτωση, βέβαια, δεν είναι η μοναδική. Δεν είναι λίγα τα σχολεία, που δεν εκπληρούν ούτε καν τις στοιχειωδώς απαραίτητες προϋποθέσεις. Και μπορεί οι εκάστοτε κυβερνώντες, όπως και οι σημερινοί, να αναλώνονται σε μεγαλόστομες εξαγγελίες για δήθεν αναβάθμιση της «ποιότητας» της Παιδείας ή να έχουν πρόχειρες κάθε λογής δικαιολογίες για το χάλι των προαναφερόμενων σχολείων, αλλά η πραγματικότητα συνεχώς τούς διαψεύδει. Ακόμη και στο επίπεδο της υλικοτεχνικής υποδομής. Για να μη μιλήσουμε για το περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης...