(Ενα δικό μας, μικρό αφιέρωμα στα 38 χρόνια της 21ης Απρίλη 1967 και την ολοκληρωτική μετάλλαξή μας σε γνήσια Αμερικανάκια... Για να κλαίμε εμείς και να γελάνε οι βασικοί μέτοχοι και συμμέτοχοι)
Eurokinissi |
Φαίνεται ότι ζούμε σε μια πολύ ρομαντική εποχή.
Τα φτωχόπαιδα της Ελλάδας και της Ισπανίας, με τον ιδρώτα τους και τον ιδρώτα των γονιών τους, σπούδασαν στα ακριβά κολέγια, έγιναν μεγάλοι και τρανοί και θυμούνται τα νιάτα τους, αγωνιζόμενοι για το καλό μας, σε κουραστικά ταξίδια αναψυχής.
Οπως και μερικοί δυναμικοί Ελληνες πολιτικοί, ολίγοι και εκλεκτοί διανοούμενοι, επίλεκτοι ελευθερωμένοι, ψυχαγωγοί καλλιτέχνες και έντιμοι νομικοί και δημοσιογράφοι, που, μεθώντας από τη μυκονιάτικη αύρα, μετατρέπουν τη λίαν ευαίσθητη περιοχή του Κολωνακίου σε ένα μαχητικότατο ρινγκ ιδεών.
Ευχαριστούμε και τα τηλεοπτικά μας αστέρια(ενισχυόμενα πολλαπλώς από τους βασικούς μετόχους και συμμετόχους της κοινωνίας μας),τα οποία συναγωνίζονται ευγενέστατα, ποιο θα προβάλλει και θα πουλήσει περισσότερο όλα αυτά τα πολυσήμαντα γεγονότα της μαγικής νύχτας.
Και συμπονούμε όλους τους βασικούς μετόχους και συμμετόχους, στην πατρίδα μας και σε όλο τον κόσμο, που συνεργαζόμενοι τόσο στενά, για το καλό της ανθρωπότητος και την επαναφορά της ελευθερίας και της δημοκρατίας στις χώρες του βρώμικου πετρελαίου, σπαταλούν το χρήμα τους σε όπλα και άλλα ζημιογόνα προϊόντα των βιομηχανιών τους.
Για κάποια ώρα ανάγκης, τέκνα μου...
Ποιος να φανταζόταν, εκείνο το μαύρο Απρίλη, ότι θα ζούσαμε σήμερα σε μια τόσο ρομαντική, αμερικάνικη, εποχή, ώ αγαθοί μας Χριστιανοί...!!!