Η ανάδειξη του 78χρονου «καρδιναλίου - πάντσερ», όπως τον αποκαλεί ο ιταλικός Τύπος λόγω της συμμετοχής του στη ναζιστική νεολαία, δεν ενθουσίασε τους πάντες ανά τον κόσμο. Επί χρόνια επικεφαλής της Επιτροπής Δόγματος και Πίστης, πρωτοστάτησε στον «πόλεμο» που εξαπέλυσε ο προκάτοχός του κατά της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, του προοδευτικού ρεύματος ιερωμένων της Λατινικής Αμερικής που συντάχθηκαν με τα κοινωνικά κινήματα των χωρών τους.
Σε δογματικά θέματα έχει αναδειχτεί στον σημαντικότερο εκπρόσωπο της «συντηρητικής πτέρυγας» του Βατικανού. Είναι γνωστός, επίσης, για τις απόψεις του περί «ενεργότερης ανάμειξης της εκκλησίας στην πολιτική». Δε δίστασε να προχωρήσει σε, σχεδόν, άμεση ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές του 2004, καλώντας τους καθολικούς επισκόπους να «δημοσιοποιήσουν την αντίθεσή τους σε όσους υποψηφίους έχουν ταχθεί υπέρ της νομιμοποίησης των αμβλώσεων και της αντισύλληψης» συντάσσοντας, ουσιαστικά, την καθολική εκκλησία στο πλευρό του Προέδρου Μπους, ο οποίος είχε ζητήσει την ενεργό συμπαράσταση του Βατικανού. Στο πλαίσιο της ΕΕ, τάχθηκε, επίσης, κατά της προοπτικής ένταξης της Τουρκίας λόγω του ότι «είναι μουσουλμανική χώρα».