Δεύτερη Κυριακή του Μάη, μέρα αφιερωμένη στη Μάνα. Στη Μάνα, που ανησυχεί για το μέλλον των παιδιών της, που θα ζήσουν και θα γνωρίσουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Στη Μάνα που φοβάται ένα αύριο με πολέμους που συμφέρουν - πάντα και μόνο - την άρχουσα τάξη. Στη Μάνα, που βλέπει να προχωρούν ραγδαία η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, η συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, οι αναδιαρθρώσεις των εργασιακών σχέσεων, στη Μάνα που βλέπει να επελαύνει η μερική απασχόληση και η ανεργία για τα παιδιά της... Ηδη διαπιστώνει ότι με τη μερική απασχόληση καταργούνται εκ των πραγμάτων οι άδειες κύησης και λοχείας, οι άδειες μητρότητας, το μειωμένο ωράριο για το θηλασμό και βέβαια εδώ και χρόνια ισχύει η άρση της απαγόρευσης της νυχτερινής εργασίας για τις γυναίκες. Το οκτάωρο έχει αρχίσει να καταργείται στην πράξη. Οσο για τον ελεύθερο χρόνο των καινούριων εργαζόμενων ζευγαριών; Σε μερικά χρόνια θα αναρωτιούνται «τι είναι αυτό»; Δεν πρέπει να έχουν χρόνο ούτε για κοινωνικές δραστηριότητες, ούτε για πολιτιστική ζωή: Μόνο για πλύση εγκεφάλου μπροστά στην τηλεόραση, όταν ξέπνοοι θα γυρίζουν σπίτι ύστερα από ατελείωτες ώρες εργασίας...

«Σήμερα, όχι μόνο συνεχίζεται η ανισότητα των δύο φύλων, όχι μόνο διευρύνεται, αλλά και αναπαράγεται με νέες μορφές και οξύτητα» επισήμανε η Ρίτα Αρβανιτάκη - Πότσι, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ σε εισήγησή της στο πρόσφατο Συνέδριο της Ομοσπονδίας. Μιλώντας για την προστασία της μητρότητας και της αναπαραγωγικής διαδικασίας, τόνισε ότι η προστασία της μητρότητας είναι κομβικό ζήτημα για την πραγματική χειραφέτηση της γυναίκας. Και δεν είναι οικογενειακή ή ατομική υπόθεση, είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας, γιατί αφορά τους μελλοντικούς πολίτες.

Μερικά στοιχεία που ξεχώρισε: Μέσα σε διάστημα 23 χρόνων (1976 - 1999) η μείωση των γεννήσεων έφτασε το 31% και το ποσοστό ανεβαίνει επικίνδυνα. Η γυναίκα αποφασίζει να κάνει το πρώτο της παιδί μετά τα 30.

- Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες, έχει οδηγήσει στην αύξηση (περισσότερο από 7,5%) των γεννήσεων νεογνών με σωματικό βάρος λιγότερο από 2.500 γραμμάρια.

- Εμφανίζονται επαγγελματικά νοσήματα που έχουν σχέση με την υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλιάς.

- Περιβαλλοντικοί παράγοντες (όπως ατμοσφαιρική ρύπανση, μόλυνση των νερών και του εδάφους από χημικά και ραδιενεργά) προκαλούν αρνητικές επιπτώσεις ακόμα και στη νοημοσύνη των παιδιών, αναπνευστικές διαταραχές, ενδοκρινολογικές ανωμαλίες, διαταραχές του νευρικού συστήματος (π.χ. αυξημένο επίπεδο μολύβδου στα οστά των παιδιών συνδέεται με αυξημένη επιθετικότητα και εγκληματικότητα) παρατηρείται μείωση του IQ, αλλά και διάφορες μορφές παιδικού καρκίνου.

- Παράγοντες που επηρεάζουν είναι το stress και οι προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις της νεολαίας.

- Σημαντικά έχει αυξηθεί η εφαρμογή της εξωσωματικής ή τεχνικής γονιμοποίησης ή αλλιώς ΙΥΑ (Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή).

- Ταυτόχρονα, το 26% του πληθυσμού, άνδρες και γυναίκες, αγνοεί κυριολεκτικά ή δεν έχει σωστή ενημέρωση σχετικά με θέματα αντισύλληψης ή και σεξουαλικής προστασίας. Ποτέ δεν έγιναν κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού χωροταξικά κατανεμημένα σ' όλη τη χώρα, όπως απαιτούμε ως ΟΓΕ εδώ και πολλά χρόνια.

Ταυτόχρονα, η υπογεννητικότητα και το δημογραφικό πρόβλημα δε βελτιώνονται, ενώ παρατηρείται ακόμα ότι η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση σε ευρωπαϊκό επίπεδο στις ανεπιθύμητες κυήσεις και τις εκτρώσεις, με 100 - 120 εκτρώσεις ανά 1.000 κυήσεις, ενώ στις άλλες χώρες είναι λιγότερες από 20 στις 1.000.

Τα τεράστια ψυχολογικά προβλήματα που συνδέονται με την αναγκαστική αυτή απόφαση, ο φόβος για τις πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να κρύβει, από ατεκνία μέχρι θάνατο, το αίσθημα της βίας που ακόμα και η ίδια η γυναίκα ασκεί στον εαυτό της, είναι μόνο ένα μικρό μέρος από τους προβληματισμούς που οδηγούν μια γυναίκα σ' αυτή την απόφαση, στην οποία δεν αποφασίζει ελεύθερα.

«Και πώς μπορεί να είναι ελεύθερη, υπογράμμισε η Ρίτα Αρβανιτάκη, όταν διαρκώς και καθημερινά καταπιέζεται, πλήττεται και νιώθει ανασφάλεια για το μέλλον το δικό της και της οικογένειάς της; Είναι δικαίωμα της γυναίκας να αποφασίζει πότε θα γίνει μητέρα. Η άμβλωση είναι νόμιμο δικαίωμά της. Ομως, γιατί μια γυναίκα φτάνει τελικά στην επικίνδυνη για τη σωματική και ψυχική της υγεία κατάσταση της άμβλωσης;

Δεν ενημερώνεται επαρκώς για τα επιστημονικά μέτρα αντισύλληψης. Δεν μπορεί να φέρει στον κόσμο παιδί για λόγους καθαρά οικονομικούς (ανεργία, ανασφάλεια) ή κοινωνικούς (άγαμη μητέρα)».

«Ενώ οι αιτίες είναι γνωστές, τόνισε, δε λαμβάνονται μέτρα, ώστε να δημιουργηθούν εκείνες οι σωστές προϋποθέσεις, που θα εξασφαλίσουν στη γυναίκα την ικανότητα και τη δυνατότητα να αποφασίσει ελεύθερα και υπεύθυνα να φέρει σε πέρας μια επιθυμητή από την ίδια κύηση.

Η διαχείριση της αναπαραγωγικής διαδικασίας είναι αποκλειστικά στα χέρια ιδιωτικών επιχειρηματιών που εξοικονομούν τεράστια κέρδη».

Και η ομιλήτρια κατέληξε, επισημαίνοντας ότι σ' αυτή τη συντονισμένη επίθεση της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας, με παλαιές και νέες μορφές δε φτάνει να κάνουμε καταγραφή και καταγγελία:

«Το θέμα της προστασίας της μητρότητας είναι μεγάλο κοινωνικό ζήτημα. Σαν γυναικείο κίνημα της ΟΓΕ - παρατήρησε - έχουμε την υποχρέωση να οργανωθούμε, να συντονιστούμε και με άλλους φορείς της κοινωνίας, να αγκαλιάσουμε όλες τις γυναίκες, τις νέες ειδικά, για να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνες, ότι δε φταίνε οι ίδιες για τα προβλήματά τους, ότι η λύση δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι ατομική, ότι υπάρχει λύση, υπάρχει επιλογή και είναι ο δρόμος του συλλογικού αγώνα για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας, για να διεκδικήσουμε ψυχική και σωματική υγεία για μας και για τις γενιές που θα έρχονται στο μέλλον».