Την αγωνιστική τους δράση συντονίζουν οι ανάπηροι, οι γονείς και κηδεμόνες ατόμων με αναπηρίες, καθώς και οι εργαζόμενοι στην Πρόνοια και την Ειδική Αγωγή, στη Θεσσαλία. Σ' αυτή την κατεύθυνση, σε σύσκεψη που πραγματοποίησαν στη Λάρισα, συγκρότησαν Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγώνα, διαμορφώνοντας, ταυτόχρονα, το διεκδικητικό πλαίσιο δράσης τους.

Στη σύσκεψη παραβρέθηκε και μίλησε και ο Μ. Καμακάρης, μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής Αγώνα, ο οποίος αναφέρθηκε στις αιτίες των προβλημάτων των αναπήρων, που βρίσκονται στην αντιλαϊκή πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και στην πρόταση διεξόδου απ' αυτά.

Ιδιαίτερα, συζήτηση έγινε για τα προβλήματα που υπάρχουν στη Θεσσαλία, όπως:

• Δεν υπάρχει δημόσιο κέντρο φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης.
• Το Κέντρο Αυτισμού στο Βόλο δε λειτουργεί.
• Τα ελάχιστα ιδρύματα είναι σε κατάσταση «αποσύνθεσης».
• Τα ειδικά σχολεία λειτουργούν με ελλείψεις επιστημονικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού, ενώ ορατός είναι ο κίνδυνος μερικά να κλείσουν λόγω έλλειψης μαθητών.
• Γονείς και κηδεμόνες λόγω της ανυπαρξίας κρατικών - δημόσιων δομών αναγκάζονται να κρατούν τα ανάπηρα μέλη της οικογένειάς τους κλεισμένα στα σπίτια τους.
• Το δικαίωμα στον μαζικό αθλητισμό και πολιτισμό είναι μόνο στα λόγια.
• Η μη πρόσβαση και προσπέλαση σε δημόσιους χώρους για τους ανάπηρους συμβάλλει στην παραπέρα περιθωριοποίησή τους.

Στην ιδρυτική διακήρυξή της η Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων - Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρίες - Εργαζομένων στην Πρόνοια - Ειδική Αγωγή τονίζει πως η όξυνση αυτών των προβλημάτων «επιβάλλει την ανάγκη της αγωνιστικής υπεράσπισης των κατακτήσεών μας, απέναντι στην πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων, που χρόνια στο όνομα της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, του ελεύθερου ανταγωνισμού, των νόμων της αγοράς και την προσαρμογή της χώρας μας στους δείκτες της οικονομίας της ΕΕ - ΟΝΕ, αφαιρούνται δικαιώματα, χτυπιούνται κοινωνικές κατακτήσεις, μετατρέπονται σε εμπόρευμα κοινωνικά αγαθά όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία, η Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός. Ταυτόχρονα, επιβάλλεται αγώνας για την προβολή και διεκδίκηση των αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας, με βάση τις κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνικής».

Σχετικά με το συνδικαλιστικό κίνημα των αναπήρων και των εργαζομένων στην Πρόνοια και την Ειδική Αγωγή, σημειώνει ότι «η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της αποσάθρωσης των κοινωνικών υπηρεσιών, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, της κοινωνικής ασφάλισης, δε θα μπορούσαν να περάσουν, αν δεν εξαγοραζόταν ένα μέρος των συνδικαλιστών και τα συνδικαλιστικά όργανα αναπήρων και εργαζομένων δεν ακολουθούσαν εδώ και χρόνια το δρόμο της συναίνεσης και του συμβιβασμού». Και υπογραμμίζει πως «η Πανθεσσαλική Επιτροπή Αγώνα φιλοδοξεί να γίνει ο αγωνιστικός πόλος συσπείρωσης και διεξόδου για κάθε ανάπηρο, γονέα και κηδεμόνα ατόμου με αναπηρία, για κάθε εργαζόμενο που αναγνωρίζει τη θέση του και την κατάσταση, που θέλει αγωνιστικά να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στη ζωή».

Στη συνέχεια αναφέρεται στο διεκδικητικό πλαίσιο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος που θέτει, ενώ όσον αφορά στη Θεσσαλία, η Επιτροπή Αγώνα διεκδικεί:

• Αμεση ίδρυση και λειτουργία δημόσιου κέντρου φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης.
• Αμεση λειτουργία από το κράτος του Κέντρου για τον Αυτισμό, στο Βόλο.
• Δημόσια διαγνωστικά κέντρα και κέντρα στήριξης και εκπαίδευσης οικογενειών.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου ειδικού, επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού στα ιδρύματα, τα θεραπευτήρια, ειδικά σχολεία και σχολές, ώστε να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις. Χορήγηση του επιδόματος της Ειδικής Αγωγής. Ενταξη όλων των εργαζομένων στα βαρέα και ανθυγιεινά. Εισαγωγικός μισθός 1.200 ευρώ.
• Δουλιά για όλους τους ανάπηρους ικανούς προς εργασία. Απορρόφηση των ανέργων μελών, γονέων και κηδεμόνων ατόμων με αναπηρία.
• Αθλητικές εγκαταστάσεις σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας, έτσι ώστε να μπορέσει ν' αναπτυχθεί ο μαζικός ειδικός αθλητισμός, που θα απευθύνεται σε όλους τους ανάπηρους, στηριγμένος στο δημόσιο ειδικό σχολείο και τη γειτονιά, απαλλαγμένος από τους μεγαλοπαράγοντες, τους ψευτοφιλανθρώπους και τους χορηγούς.
• Μέτρα που να εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη και ουσιαστική παρέμβαση σε όλες τις πτυχές και δράσεις της ζωής.