Χαρίζουν τα πάντα στο κεφάλαιο

Νέα προνόμια για το κεφάλαιο επιτάσσει η Κομισιόν, στα πλαίσια όσων συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες

Παρασκευή 20 Μάη 2005
Χαρίζουν τα πάντα στο κεφάλαιο

Οι απολυμένες εργάτριες της «Τρικολάν» ένιωσαν στο πετσί τους τις συνέπειες από την αδρή επιδότηση των εργοδοτών. Οπως και χιλιάδες άλλοι συνάδελφοί τους στα εργοστάσια όλης της χώρας...
Τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων συνθλίβονται στη μέγκενη του καπιταλιστικού κέρδους. Η κατευθυντήρια γραμμή 2 της Κομισιόν επιτάσσει ρητά: «Για να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα, τα κράτη - μέλη πρέπει να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά συστήματα συνταξιοδότησης και περίθαλψης, ώστε να καταστούν οικονομικά βιώσιμα». Η κυβέρνηση της ΝΔ, σαν έτοιμη από καιρό, με την απλόχερη βοήθεια της συμβιβασμένης πλειοψηφίας στη ΓΣΕΕ, έχει ήδη στα σκαριά τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση έως και μηδενισμός των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συντάξεων, αποχαρακτηρισμός των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων είναι ό,τι περιμένει τους εργαζόμενους μέσα στην επόμενη τουλάχιστον τριετία.

Το πάγωμα ή και η μείωση των μισθών και η σύνδεσή τους με την παραγωγικότητα - στόχοι που πρόσφατα δημοσιοποίησε η κυβέρνηση μέσω της έκθεσης του ΚΕΠΕ - περιγράφονται στην κατευθυντήρια γραμμή 5 της Κομισιόν: «Για να διασφαλιστεί ότι οι μισθολογικές εξελίξεις συμβάλλουν στη μακροοικονομική σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη, και για να αυξηθεί η προσαρμοστικότητα, τα κράτη - μέλη πρέπει να λάβουν μέτρα, ώστε η ονομαστική αύξηση των μισθών και του κόστους εργασίας να παραμείνει συμβατή με τη σταθερότητα των τιμών και την εξέλιξη της παραγωγικότητας μεσοπρόθεσμα, λαμβάνοντας υπόψη τις υφιστάμενες διαφορές ως προς τις δεξιότητες και τις συνθήκες των τοπικών αγορών εργασίας». Η ΕΕ εκτιμά ότι οι εργαζόμενοι αμείβονται περισσότερο απ' όσο παράγουν, γεγονός που πλήττει τα υπερκέρδη του κεφαλαίου. Σ' αυτή την κατεύθυνση «συνιστά» την εντατικοποίηση της εργασίας και τη μείωση των μισθών, που για τους εργοδότες λογίζεται ως δυσβάσταχτο «κόστος».

Ως προς τον ίδιο στόχο δρα ενισχυτικά και η κατευθυντήρια γραμμή 6, στην οποία περιγράφεται ότι «για μια δυναμική και εύρυθμα λειτουργούσα ΟΝΕ τα κράτη - μέλη της ζώνης πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στη δημοσιονομική πειθαρχία».

Το κεφάλαιο ζητάει και τα παίρνει όλα. Νέες ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της παραγωγής (ενέργεια, λιμενικές υπηρεσίες, μεταφορές) είναι προ των θυρών, όπως συχνά - πυκνά επιβεβαιώνουν και τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη και στη χώρα μας. Αλλωστε, η Κομισιόν ξεκαθαρίζει στην κατευθυντήρια γραμμή 7 ότι τα κράτη - μέλη «πρέπει να επιταχύνουν την ενσωμάτωση των οδηγιών για την εσωτερική αγορά».

Και στην κατευθυντήρια γραμμή 8, η Κομισιόν συνεχίζει: «Για να εξασφαλιστούν ανοιχτές και ανταγωνιστικές αγορές, τα κράτη - μέλη πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην κατάργηση των κανονιστικών και άλλων εμποδίων που παρακωλύουν τον ανταγωνισμό σε σημαντικούς τομείς (...). Τα κράτη - μέλη πρέπει επίσης να εφαρμόσουν πλήρως τα ήδη συμφωνηθέντα μέτρα, όσον αφορά το άνοιγμα των βιομηχανιών δικτύου στον ανταγωνισμό και να εξασφαλίσουν αποτελεσματικό ανταγωνισμό σε ολοκληρωμένες αγορές ευρωπαϊκού επιπέδου». Νέες διευκολύνσεις στο κεφάλαιο, με πρώτα θύματα τους εργαζόμενους, τα δικαιώματα των οποίων θα θιγούν άμεσα από τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και τους καταναλωτές, που θα κληθούν να πληρώσουν στο πολλαπλάσιο το κόστος των - πλήρως ιδιωτικοποιημένων πλέον - κοινωνικών αγαθών.

Στην κατεύθυνση ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, προβλέπονται νέοι πακτωλοί χρημάτων για τους βιομήχανους. Στην κατευθυντήρια γραμμή 10, η Κομισιόν αναφέρει: «Για να προωθηθεί ακόμα μια περισσότερο επιχειρηματική νοοτροπία (...), τα κράτη - μέλη πρέπει να βελτιώσουν την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, να προσαρμόσουν τα φορολογικά συστήματα (...). Επιπλέον, τα κράτη - μέλη πρέπει να ενισχύσουν την κατάρτιση και την εκπαίδευση που διέπεται από επιχειρηματικό πνεύμα (...) να διευκολύνουν τη μεταβίβαση κυριότητας, να αναθεωρήσουν τους νόμους περί πτωχεύσεως και να βελτιώσουν τις διαδικασίες εξυγίανσης και αναδιάρθρωσης». Λεφτά και προνόμια για το κεφάλαιο υπάρχουν μπόλικα, όχι όμως για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τα λαϊκά στρώματα. Γι' αυτούς το άμεσο μέλλον επιφυλάσσει περισσότερη εκμετάλλευση και νέες απολύσεις, στο όνομα της αύξησης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.